กู้อันหนิงมองเธอ
คิดแล้วคิดอีก จึงเอ่ยว่า“ได้ ฉันตกลง แต่พวกเราตกลงกันแล้วนะ ไม่ว่าสุดท้ายจะสำเร็จหรือไม่
เธอห้ามเอาฉันไปเปิดโปงนะ”
“แน่นอน”
หลังจากทั้งสองตกลงกันแล้ว ติงหยวนก็เดินไปพูดอะไรกับหลี่เฮ่อสองสามประโยค
หลี่เฮ่อเห็นอย่างนั้น ก็เหลือมองกู้อันหนิง
สุดท้าย ก็เห็นแก่หน้าติงหยวน ยอมตกลงด้วย
กู้อันหนิงถึงได้รีบเดินจากไป
กู้หรันมาถึงหลังจากที่กู้อันหนิงไปแล้วครึ่งชั่วโมง
ตอนนี้ ในห้องรับรองมีคนนั่งอยู่เต็ม
ไฟเปิดไว้อย่างสลัวมาก แสงไฟดิสโก้เธคที่อยู่เหนือศีรษะกะพริบสาดส่องไม่หยุด
ภายในเปิดเพลงดิสโก้ที่มีจังหวะเร่งเร้าไม่หยุด
ชายหนุ่มหญิงสาวที่มีความมั่นใจก็โยกย้ายกันอยู่บนฟลอร์อย่างเมามัน
เธอขมวดคิ้ว ความจริงไม่ค่อยชอบบรรยากาศแบบนี้เท่าไหร่นัก
แต่พอนึกได้ว่านี่เป็นงานเลี้ยงรุ่น ในเมื่อทุกคนชอบบรรยากาศแบบนี้
ก็คงจะไม่สามารถเปลี่ยนได้เพราะเธอคนเดียว ดังนั้นจึงไม่ได้พูดอะไร
เดินเข้าไป ทักทายกับทุกคน
“ว้าว นี่ไม่ใช่ดาวมหาวิทยาลัยของพวกเราเหรอ”
“ดาวมหาลัยมาแล้ว รีบนั่งเร็ว นั่งทางนี้”
“คุณหนูใหญ่ของพวกเรานานๆจะมาร่วมงานกับพวกเราสักครั้ง วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ห้ามกลับเร็ว มา
ให้พวกเราเทเหล้าให้ วันนี้พวกเราไม่เมาไม่กลับ”
กู้หรันรู้สึกได้ถึงความกระตือรือร้นของทุกคน จนไม่เป็นตัวของตัวเองเล็กน้อย
แต่คิดว่าในเมื่อเป็นงานเลี้ยงรุ่น มาก็มาแล้ว จะหักหน้าคนอื่นก็คงไม่ดี ดังนั้นก็เลยดื่มไป
เวลานี้เอง ติงหยวนก็ถือเหล้าขวดหนึ่งเดินมา
“กู้หรัน หลังจากที่พวกเราเรียนจบ ก็ไม่ได้เจอกันนานมากเลย มา ดื่มเป็นเพื่อนฉันสักแก้ว”
รอฉันเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วจะมาดื่มดีมั้ย”
พูดจบ ก็ไม่สนใจท่าทีของพวกเขา วางแก้วลง แล้วรีบเดินไปห้องน้ำ
ติงหยวนคิดจะรั้งเธอไว้ แต่ไม่ทันแล้ว
กู้หรันเข้าไปในห้องน้ำแล้ว
เธออดที่จะกลุ้มใจไม่ได้ มองไปที่แก้วเหล้าที่กู้หรันดื่มไปเมื่อครู่ ถามหลี่เฮ่อว่า “พี่เฮ่อ
เธอคงไม่ได้จับผิดอะไรได้นะ”
หลี่เฮ่อหัวเราะเยาะ “ไม่มีทาง ของเล่นนี้พี่ชายคนหนึ่งในแก๊งค์ ให้ฉันมา บอกว่าใช้ดีมาก ผู้หญิงอย่างเธอ
ปกติไม่ค่อยได้สัมผัสของพวกนี้ จะไปรู้ได้ยังไง”
เห็นติงหยวนยังคงมีสีหน้ากังวล เขาก็พูดว่า “เธอสบายใจเถอะ ไอ้นี่นะมันแรงมาก
อีกอย่างตอนออกฤทธิ์ก็เหมือนกับดื่มจนเมาอย่างนั้น ไม่มีใครจับได้แน่”
ติงหยวนได้ฟังดังนั้น ก็สบายใจ
เวลานี้เอง ภายในห้องน้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...