วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 59

กู้หรันเอานิ้วแหย่เข้าไปในปาก ออกแรงล้วงไปในลำคอ

ไม่นาน ก็อาเจียนเอาเหล้าที่เพิ่งดื่มไปเมื่อครู่ออกมาหมด

จนกระทั่งอาเจียนเอาอาหารเย็นที่เพิ่งกินเข้าไปได้ไม่นานออกมาจนหมด เธอจึงหยุด ใช้น้ำเย็นล้างหน้า จึงรู้สึกวิงเวียนศีรษะน้อยลงไปมาก

แสงไฟในห้องน้ำ เห็นชัดว่าสว่างกว่าด้านนอกมาก

เธอมองตนเองในกระจก สีหน้าขาวซีด เห็นชัดว่าเหนื่อยล้าอ่อนเพลียเล็กน้อย

ภายในใจ ก็อดที่จะเสียใจไม่ได้

เธอรับปากมาร่วมงานเลี้ยงรุ่น ก็เพราะติงหยวนเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของตนเอง

แต่คิดไม่ถึงว่า เธอกลับคิดจะทำร้ายตนเอง

ถ้าเมื่อครู่นั่งอยู่บนโซฟา ในใจเธอแค่รู้สึกสงสัยเท่านั้น

หลังจากเข้ามาห้องน้ำแล้ว ก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะทันที แทบจะเป็นการยืนยันในการกระทำของอีกฝ่ายแล้ว

อย่างไรก็ตาม เธอรู้ดีว่าตนเองดื่มได้แค่ไหน ไม่มีทางดื่มอึกเดียวเมาเด็ดขาด

ทำไม？

ทำไมติงหยวนต้องคิดร้ายกับตนเองด้วย

กู้หรันไม่รู้สาเหตุ เธอรู้แค่ว่า เธอจะไม่ยอมถูกรังแกเด็ดขาด

ใครทำร้ายเธอ ก็ต้องยอมรับผมที่จะตามมาเอง

สีหน้าเธอเย็นเยือกลงทันที เขายืนอยู่ที่นั่นครู่หนึ่ง แล้วเขาก็เก็บตัว เปิดประตูและเดินออกไป

ตอนที่เดินออกไป เธอก็เดินเซเล็กน้อย

ติงหยวนเห็นดังนั้น ดวงตาสว่างวาบ รีบวิ่งเข้ามาประคองเธอ

“ดูสิ พอมาถึงก็เข้าห้องน้ำ ทุกคนรอเธอดื่มอยู่นะ รีบมาเร็วๆ”

กู้หรันขมวดคิ้ว โบกไม้โบกมือ

“ฉันไม่ดื่มแล้ว พวกเธอดื่มเถอะ ฉันไม่ค่อยสบายนิดหน่อย”

“ทำไม”

ติงหยวนแกล้งทำเป็นถามอย่างห่วงใย

“ฉันไม่รู้ อาจจะเพราะช่วงสองสามวันนี้เหนื่อยเกินไป ฉันง่วงนิดหน่อย”