วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 59

กู้หรันเอานิ้วแหย่เข้าไปในปาก ออกแรงล้วงไปในลำคอ

ไม่นาน ก็อาเจียนเอาเหล้าที่เพิ่งดื่มไปเมื่อครู่ออกมาหมด

จนกระทั่งอาเจียนเอาอาหารเย็นที่เพิ่งกินเข้าไปได้ไม่นานออกมาจนหมด เธอจึงหยุด ใช้น้ำเย็นล้างหน้า จึงรู้สึกวิงเวียนศีรษะน้อยลงไปมาก

แสงไฟในห้องน้ำ เห็นชัดว่าสว่างกว่าด้านนอกมาก

เธอมองตนเองในกระจก สีหน้าขาวซีด เห็นชัดว่าเหนื่อยล้าอ่อนเพลียเล็กน้อย

ภายในใจ ก็อดที่จะเสียใจไม่ได้

เธอรับปากมาร่วมงานเลี้ยงรุ่น ก็เพราะติงหยวนเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของตนเอง

แต่คิดไม่ถึงว่า เธอกลับคิดจะทำร้ายตนเอง

ถ้าเมื่อครู่นั่งอยู่บนโซฟา ในใจเธอแค่รู้สึกสงสัยเท่านั้น

หลังจากเข้ามาห้องน้ำแล้ว ก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะทันที แทบจะเป็นการยืนยันในการกระทำของอีกฝ่ายแล้ว

อย่างไรก็ตาม เธอรู้ดีว่าตนเองดื่มได้แค่ไหน ไม่มีทางดื่มอึกเดียวเมาเด็ดขาด

ทำไม？

ทำไมติงหยวนต้องคิดร้ายกับตนเองด้วย

กู้หรันไม่รู้สาเหตุ เธอรู้แค่ว่า เธอจะไม่ยอมถูกรังแกเด็ดขาด

ใครทำร้ายเธอ ก็ต้องยอมรับผมที่จะตามมาเอง

สีหน้าเธอเย็นเยือกลงทันที เขายืนอยู่ที่นั่นครู่หนึ่ง แล้วเขาก็เก็บตัว เปิดประตูและเดินออกไป

ตอนที่เดินออกไป เธอก็เดินเซเล็กน้อย

ติงหยวนเห็นดังนั้น ดวงตาสว่างวาบ รีบวิ่งเข้ามาประคองเธอ

“ดูสิ พอมาถึงก็เข้าห้องน้ำ ทุกคนรอเธอดื่มอยู่นะ รีบมาเร็วๆ”

กู้หรันขมวดคิ้ว โบกไม้โบกมือ

“ฉันไม่ดื่มแล้ว พวกเธอดื่มเถอะ ฉันไม่ค่อยสบายนิดหน่อย”

“ทำไม”

ติงหยวนแกล้งทำเป็นถามอย่างห่วงใย

“ฉันไม่รู้ อาจจะเพราะช่วงสองสามวันนี้เหนื่อยเกินไป ฉันง่วงนิดหน่อย”

กู้หรันเพิ่งจะดื่มไปอึกเดียว คนก็ไม่ไหวแล้ว

นี่ถ้าดื่มเข้าไปหมดแก้ว คงต้องขึ้นสวรรค์แน่

เธอประคองกู้หรันอย่างดีใจเข้าไปในห้องที่จองเอาไว้เรียบร้อย ตอนแรกจะประคองเธอไปนอนบนเตียงเลย แต่คิดไม่ถึงว่าพอเข้าห้อง กู้หรันก็ไม่ยอมขยับแล้ว

ไม่เพียงเท่านี้ ยังพิงผนังเอาแต่ใจไม่หยุด

“ฉันเดินไม่ไหวแล้ว ฉันอยากดื่มน้ำ เธอช่วยฉันเทสักแก้วน้ำหน่อยได้มั้ย”

ติงหยวนขมวดคิ้ว ในใจรำคาญเล็กน้อย

แต่ตรงนี้ห่างจากประตูมากเกินไป เพื่อหลีกเลี่ยงคนนอกมาเห็น เธอจึงต้องยอมรับปาก “ได้ๆๆ ฉันไปเอาน้ำให้เธอ เธอไปนอนที่บนเตียงก่อนดีมั้ย”

“ได้ ฉันไปนอน เธอไปเอาน้ำมาให้ฉันก่อน”

ติงหยวนเห็นดังนั้น ก็ได้แต่ปล่อยเธออย่างจำใจ ไปเอาน้ำให้เธอ

เธอเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ กำลังจะเปิดขวดน้ำแร่เทใส่แก้ว แต่ไม่ได้สังเกตว่า ที่ด้านหลังเธอ ผู้หญิงที่สะลึมสะลืออยู่ในตอนแรกจู่ๆก็ตื่นขึ้นมา เห็นเพียงดวงตาสองข้างเปล่งประกาย ไม่ได้มีท่าทางมึนเมา สะลึมสะลือแบบก่อนหน้านี้เลย

เธอเดินมาที่ด้านหลังติงหยวน ใช้มือฟาดลงมาหนึ่งครั้ง

ติงหยวนรู้สึกเจ็บที่หลังคอ จากนั้น ก็ภาพตรงหน้าก็มืดมิด สลบไป