ทางด้านนี้ กู้อันหนิงมองสายที่วางไป ยกมุมปากขึ้นมาอย่างเย้ยหยัน
ติงหยวนนี่ ทำเสียการเสียงานไปหมดแล้ว ไม่คิดว่ายังจะหวังให้เธอช่วยเหลืออีก?
กล้าดียังไง?
เมื่อคืน เธอเป็นฝ่ายเสนอตัวออกมาว่าจะไปจัดการกับกู้หรันแทนเธอเอง เธอไม่ได้บังคับสักหน่อย
ตอนนี้พอเรื่องมันผิดคาดแล้ว ก็เลยจะให้เธอมาเก็บกวาดให้เนี่ยนะ คิดไร้เดียงสาเกินไปแล้ว
กู้อันหนิงโยนโทรศัพท์ลงไป ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ต่อ
ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงที่กระตือรือร้นของคนรับใช้ดังขึ้นมาจากข้างล่าง
“คุณชายเฟิงมาแล้วเหรอคะ”
เธอแววตาเป็นประกาย รีบวิ่งลงไปทันที
“พี่เฉิงเฟิง!”
วันนี้เฉิงเฟิงสวมชุดสูทสีขาว ดูสุภาพบุรุษดูมีภูมิฐาน หล่อเหลาสง่างามเหมือนกับเจ้าชายขี่ม้าขาวจากทางตะวันตก
พอเห็นเธอลงมา แววตาของเฉิงเฟิงดูผิดปกติไป
แต่ยังคงไปรับเธอเหมือนปกติ พูดขึ้นอย่างอ่อนน้อม“บอกกับคุณกี่ครั้งกี่คราแล้ว ว่าให้เดินช้าๆหน่อย ถ้าเกิดหกล้มลงไปจะทำยังไง?”
กู้อันหนิงยกมุมปากขึ้นซบอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“ก็ฉันเห็นคุณแล้วรู้สึกตื่นเต้นดีใจนี่นา แล้วฉันก็รู้ว่าต่อให้ฉันล้ม คุณก็จะมารับฉันเอาไว้ได้อยู่ดี ดังนั้นฉันก็เลยไม่กลัวยังไงล่ะ”
พอเห็นท่าทางที่ดูไร้เดียงสาแบบนี้ของเธอแล้ว แววตาของเฉิงเฟิงก็ดูซับซ้อนขึ้นมา
กู้อันหนิงกลับไม่ได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของเขา จูงมือของเขา พร้อมกับพูดขึ้นด้วยความดีอกดีใจ“วันนี้พี่เฉิงเฟิงมาหาฉันเหรอ? กะจะพาฉันไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ?”
เฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยจนแทบดูไม่ออก ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งลึก“อันหนิง วันนี้เป็นวันจันทร์ ผมไม่มีเวลาพาคุณไปเที่ยวเล่นหรอกนะ”
กู้อันหนิงถึงนึกขึ้นมาได้ว่า วันนี้เป็นวันทำงาน
ก็เลยแลบลิ้นออกมา
“นั่นน่ะสิ ฉันรู้สึกตื่นเต้นดีใจเกินไป ก็เลยลืมซะสนิทเลย”
หยุดนิ่งไปสักพัก ก่อนจะพูดถามเขาต่อ“แล้วถ้าอย่างนั้นคุณมาทำอะไรเหรอ?”
กู้อันหนิงแข็งทื่อไปทั้งตัว
จริงๆแล้ว ก่อนหน้านี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้คาดการณ์ถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้เลยซะทีเดียว
แต่พอได้มาฟังเขาพูดคำพูดนี้ออกมาอย่างจริงๆจังๆแล้ว รู้สึกว่าไม่อยากจะเชื่ออยู่ไม่น้อย
กู้อันหนิงขอบตาแดงทันที
“ทำไม? ก่อนหน้านี้พวกเราคุยกันไว้ดิบดีแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าเดือนนี้จะเลือกชุดแต่งงาน แล้วเดือนหน้าก็จะแต่งงานกันแล้วน่ะ?”
เฉิงเฟิงขมวดคิ้ว พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“เดิมทีก็เป็นแบบนั้นนั่นแหละ แต่ว่าตอนนี้……ขอโทษนะอันหนิง ผมก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่ผมจำเป็นต้องทำ”
“เป็นเพราะว่าเรื่องในงานแถลงข่าวใช่ไหม?”
เธอพูดถามขึ้นอย่างลองเชิง
เฉิงเฟิงพยักหน้า
“เริ่มตั้งแต่งานแถลงข่าวจนถึงตอนนี้ ในเวลาระยะอันสั้น ราคาหุ้นของตระกูลเฉิงของพวกเราร่วงตกลงมาโดยตลอด เป็นเพราะว่าพวกคุณอวดฉลาดบังคับให้กู้หรันล้มเลิกข้อตกลงการแต่งงาน ตอนนี้คนนอกทั้งหมด ก็เลยกำลังกล่าวโทษตระกูลเฉิงของพวกเราอยู่ ผม……”
เขากัดฟัน สุดท้ายก็พูดออกมาอย่างใจร้าย“พ่อแม่ของผมไม่อยากให้พวกเราอยู่ด้วยกัน ที่เลื่อนวันแต่งงานออกไป ก็เป็นเพราะว่าผมพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว เพื่อที่จะหาผลลัพธ์ที่ดีที่สุดมาให้กับพวกเรา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...