วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 68

กู้อันหนิงอึ้งตะลึงอยู่กับที่ ราวกับถูกฟ้าผ่า

เขาว่าอะไรนะ?

พวกเขาบีบบังคับให้กู้หรันล้มเลิกสัญญาการแต่งงานอย่างนั้นเหรอ?

เดิมทีแล้วในตอนแรกคนที่พาคนไปที่บริษัทสโนวี่ไม่ใช่เฉิงเฟิงหรือไง แล้วคนที่ให้กู้หรันสัญญาว่าจะไปที่งานแถลงข่าวไม่ใช่เฉิงเฟิงหรือยังไง?

พอเรื่องยังจัดการไม่เรียบร้อย ก็โทษว่าเธอเป็นคนทำทุกสิ่งทุกอย่างเนี่ยนะ?

ในตอนนี้ จู่ๆกู้อันหนิงก็รู้สึกเกลียดเฉิงเฟิงขึ้นมาไม่น้อยแล้ว

ทำไมเขาเอาแต่เป็นแบบนี้ตลอดเลย?

สนแต่ผลลัพธ์ที่ดี แต่กลับไม่ยอมแบกรับความรับผิดชอบเลยสักนิด

ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นว่าเขาเป็นคุณชายของตระกูลเฉิง เธอก็จะ……

พอคิดถึงตรงนี้ กู้อันหนิงก็แววตาเยือกเย็น

สักพัก ก็ยิ้มอย่างอ่อนข้อออกมา

“ฉันเข้าใจแล้ว พี่เฉิงเฟิง วางใจเถอะ ฉันจะไม่ทำให้พี่ต้องลำบากใจแน่นอน”

“ในเมื่อลุงกับป้าไม่เห็นด้วยที่จะให้พวกเราแต่งงานกันในตอนนี้ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องแต่งก่อนแล้วกัน รอเรื่องราวต่างๆมันผ่านพ้นไปให้หมดก่อน พวกเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันอีกที ดีไหม?”

พอเห็นเธอตอบรับ เฉิงเฟิงก็แอบถอนหายใจออกมา

ค่อยยังชั่ว อันหนิงของเขาอ่อนโยนแล้วก็เข้าใจอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่นเป็นอย่างดี

ไม่เหมือนกับกู้หรัน ถึงจะแข็งแกร่งสงบเสงี่ยมมากกว่า แต่กลับไม่มีความเป็นผู้หญิงมากพอ

ถ้าเกิดเรื่องนี้เกิดขึ้นกับกู้หรัน เธอจะต้องโหวกเหวกโวยวายแล้วแน่ๆ ไม่เหมือนกับอันหนิงที่เป็นคนรู้เรื่องรู้ราวแบบนี้

เฉิงเฟิงเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มที่สบายใจ

“ได้”

หลังจากที่เขาจากไปแล้ว สีหน้าของกู้อันหนิงก็เยือกเย็นขึ้นมาทันที

ให้ตายสิ！

คิดจะเลื่อนวันแต่งงานออกไปอย่างนั้นเหรอ?！

ก่อนหน้านี้ตอนเธอคบกับเฉิงเฟิง เตรียมที่จะแต่งงานกัน เธอก็เอาเรื่องนี้ไปบอกกับเหล่าบรรดามิตรสหายของตัวเองเอาไว้เรียบร้อยแล้ว

ตอนนี้เพิ่งจะเกิดเรื่องขึ้นที่งานแถลงข่าว งานแต่งงานของทั้งคู่ก็ยืดเยื้อออกไป แล้วจะให้เธอแบกหน้าไปเจอกับเหล่าบรรดาเพื่อนที่อิจฉาเธอเหล่านั้นยังไง?

กู้อันหนิงโกรธจนปัดถ้วยจานชามช้อนบนโต๊ะร่วงลงไปบนพื้น