วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 72

หลังจากที่เขาโยนนามบัตรทิ้งไปแล้ว ก็ท่องสคริปต์ต่ออีกสักพัก จนกระทั่งผู้กำกับเรียกให้ออกไป

ส่วนทางด้านนี้ กู้หรันออกไปจากกองถ่ายแล้ว

แน่นอนว่าเธอก็รู้เจตนาของลู่หนันเซียวแล้วเหมือนกัน

ความจริงแล้ว ก่อนที่จะมา เธอก็ทำความเข้าใจกับคนคนนี้มาเรียบร้อยแล้ว

รู้ว่าวงศ์ตระกูลของเขาสูงส่ง นิสัยหยิ่งยโส แม้ว่าจะไม่แน่ชัดว่าเขาเป็นคุณชายของตระกูลไหนกันแน่ แต่โดยรวมแล้วก็เป็นทายาทมหาเศรษฐีที่ถ้าไม่ได้เป็นดารา ก็จะกลับไปสืบทอดทรัพย์สินหลายร้อยล้านของตระกูล

คนแบบนี้ การที่ในใจรู้จะสึกยิ่งยโสมันก็เป็นเรื่องที่สมควร

ดังนั้นก่อนที่จะมา เธอก็เตรียมใจที่จะโดนปฏิเสธมาไว้เรียบร้อยแล้ว

กู้หรันนั่งอยู่ในรถ ไม่ได้รีบจากไปทันที

แต่กำลังครุ่นคิดอย่างเงียบๆ ถ้าเกิดลู่หนันเซียวไม่ยอมเป็นแอมบาสเดอร์ให้จริงๆ มันจะมีตัวเลือกที่สองที่ดีกว่าหรือไม่

บริษัทสโนวี่แม้ว่าอยู่ในเมือง Jจะถือว่าไม่เลวเลย แต่ถึงยังไงก็เป็นแบรนด์ท้องถิ่น ถ้าอยากจะตีตลาดระดับประเทศ หนทางยังอีกยาวไกล

ถ้าสามารถทำให้สำเร็จได้ภายในเวลาอันสั้นได้ก็ถือว่าไม่เลว แต่ถ้าไม่ได้ นั่นก็ต้องอดทนเพียรพยายามค่อยเป็นค่อยไป

กู้หรันคิดอย่างหมกมุ่น แทบจะไม่ได้สังเกตเลยว่า ณ ข้างหลังรถไม่ไกล มีเงาคนรูปร่างผอมบางกำลังเดินตรงเข้ามาทางนี้อย่างรวดเร็ว

“กู้หรัน！ออกมานี่！”

กู้อันหนิงตบกระจกรถอย่างแรง

กู้หรันได้ยินเสียงที่ดังโวยวายของเธอ เงยหน้าขึ้นมามองเธอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“กู้อันหนิง? เธออยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

เธอลดกระจกรถลง

กู้อันหนิงมองเธอ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย็นชา

“ลงมา ฉันมีเรื่องที่ต้องถามเธอ”

เธอพูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่งเฉย“มีเรื่องอะไรก็ว่ามา มีอะไรก็รีบๆ เธอวางใจได้ ฉันไม่ได้หูหนวก นั่งอยู่ในรถก็ได้ยินเหมือนกัน”

“นี่เธอ！”

กู้อันหนิงรู้สึกโมโหไม่น้อย

แต่พอคิดได้ว่า ในตอนนี้ตัวเองจะเป็นฝ่ายมาขอร้องเธอ ก็เลยไม่ได้พูดจาหยาบคายอะไรอีก

ทำได้แค่เก็บความโกรธแค้นนั้นเอาไว้ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งลึก“เธอรู้จักลู่หนันเซียวใช่ไหม?”

กู้หรันเลิกคิ้ว

ชิ ที่แท้ก็มาเพราะลู่หนันเซียวเองเหรอ?

เธอรู้ว่ากู้อันหนิงอยากที่จะเข้าวงการบันเทิง ความจริงนั้น ท่านย่าก็ปูทางมาให้เธอตลอดอยู่แล้ว

แต่นี่มันเกี่ยวอะไรกับตัวเองด้วยล่ะ?

เธอพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ“ก็ถือว่ารู้จัก ทำไมเหรอ?”

กู้อันหนิงกัดริมฝีปาก แววตาอิจฉา