วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 81

แต่ต่อให้โมโหขนาดไหน เรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอก็ไม่มีทางอื่นแล้วเหมือนกัน

ถึงยังไงที่ส่งปาปารัสซี่ไปแอบถ่ายลู่หนันเซียวก่อนหน้านี้ ก็เป็นเรื่องที่เธอรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะทำมากพออยู่แล้ว

ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เธอกลัวว่าลู่หนันเซียวจะสืบสาวมาถึงตัวเธอได้ ถึงตอนนั้นก็จะได้ไม่คุ้มเสียแล้ว

แค่เอารัดเอาเปรียบกู้หรันนังชั้นต่ำนั่น！

เธอกำลังครุ่นคิด ในตอนนี้เอง จู่ๆก็มีคนมาเคาะประตู

กู้อันหนิงตะโกนออกไป“เข้ามา”

คนที่เข้ามาเป็นคนรับใช้คนหนึ่ง พูดขึ้นอย่างเคารพนอบน้อม“คุณหนู คุณชายเฟิงมาค่ะ กำลังรอท่านอยู่ข้างล่าง”

กู้อันหนิงอึ้งตะลึงไป ขมวดคิ้วทันที

เฉิงเฟิง?

เขามาทำอะไร?

ตั้งแต่ที่เฉิงเฟิงมาพูดเรื่องจะเลื่อนวันแต่งงานกับเธอเมื่อครั้งก่อน เธอก็รู้สึกด้านชากับเฉิงเฟิงไปเรียบร้อยแล้ว

ในตอนนี้ ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะเข้าสู่ช่วงที่เย็นชาไม่มีอะไรหวือหวาแล้ว

เธอไม่ค่อยได้ติดต่อหาเฉิงเฟิงบ่อยอีก เดิมทีเขาจะเป็นฝ่ายมาหาตัวเอง แต่คิดไม่ถึงว่าเฉิงเฟิงก็หายไปเหมือนกัน ไม่ได้มาหาเธอนานมากๆ

กู้อันหนิงรู้สาเหตุ แต่ก็เพราะว่ารู้นี่แหละ ก็เลยยิ่งจิตใจด้านชา

ในขณะนั้น ในใจก็เลยเกิดความคิดที่ว่าจะหาทางออกจากเขาขึ้นมา

แต่คิดไม่ถึงว่า ในตอนนี้เอง จู่ๆเฉิงเฟิงจะมาหาถึงที่แบบนี้

กู้อันหนิงสูดหายใจเข้าลึกๆ จัดการกับอารมณ์ของตัวเอง ก่อนจะพูดขึ้น“ฉันรู้แล้ว เธอลงไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะลงไปเอง”

หลังจากที่คนรับใช้ออกไปแล้ว เธอก็เปลี่ยนเป็นชุดเดรสเรียบๆที่ห้องโครเซท แต่งหน้าให้สวยงาม ก่อนจะลงไปข้างล่าง

“พี่เฉิงเฟิง！”

กู้อันหนิงหันไปเห็นผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟา

เธอวิ่งตรงเข้าไปซบในอ้อมกอดของเขาด้วยความดีอกดีใจเหมือนอย่างทุกครั้งที่เจอกัน

“พี่เฉิงเฟิง พี่ไม่ได้หาฉันนานมาก ฉันคิดถึงพี่มากเลย”

เดิมทีตอนที่เฉิงเฟิงมา ในใจก็รู้สึกกระวนกระวายอยู่ไม่น้อย กลัวว่าเธอจะโกรธตนเอง

ตอนนี้พอเห็นเธอท่าทีเป็นมิตรและอ่อนโยนกับตัวเองแบบนี้ ก็รู้ว่าตัวเองคิดมากเกินไป

ด้วยเหตุนี้จึงพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน“ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน”