วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 83

พวกเขาไม่ได้กะจะขับรถไป

ไม่นานรถก็แล่นมาถึงสนามบิน ทั้งสองคนเดินไปที่ทางผ่านของแขกVIP ขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง

สีโม่เฉิงพูดอธิบาย“ขับรถไปมันนานเกินไป พวกเรานั่งเครื่องบินไป ประมาณสามสิบนาทีก็ถึงแล้ว”

กู้หรันพยักหน้า

หลังจากผ่านไปประมาณสามสิบนาที เครื่องบินก็ลงจอดที่เมืองL

มีรถมารับพวกเขา หลังจากที่ขึ้นรถไปแล้ว ก็มุ่งตรงไปยังตระกูลชาง

ในเวลานี้ ณ คฤหาสน์ตระกูลชาง

ภายในวิลล่าหรูมีแสงไฟสว่างไสว มีคนดังมีฐานะอำนาจบารมีมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ในงาน ภายในงานเจิดจรัส มีเสียงหัวเราะและเสียงเพลงบรรเลงไปทั่วทุกหนทุกแห่ง

ท่านชางกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้อาวุโสผู้สูงศักดิ์ รับคำอวยพรจากเหล่าบรรดาแขกที่มางาน

เฉิงเฟิงพากู้อันหนิงตรงเข้าไป ก่อนจะพูดยิ้มๆ“ปู่ชาง ขอให้ท่านร่ำรวยเงินทอง อายุมั่นขวัญยืนนะครับ！”

ท่านชางพยักหน้ายิ้มๆ

“อื้อ！อื้อ！นี่คือหลานชายของตระกูลเฉิงสินะ ไม่ได้เจอกันหลายปี โตขนาดนี้แล้วนะเนี่ย คนนี้คือ……”

เขามองกู้อันหนิงด้วยความสงสัย

กู้อันหนิงพูดขึ้นอย่างอ่อนน้อม“ปู่ชางสวัสดีค่ะ หนูชื่อกู้อันหนิง เป็น……”

“เธอเป็นคู่หมั้นของผมครับ”

เฉิงเฟิงพูดแนะนำขึ้นมาต่อจากเธอ

พอคำพูดนี้ออกมา ตาของท่านชางก็ถลึงโตขึ้นมาไม่น้อย

เขาแก่ชรามากแล้ว เหมือนจะมองไม่ชัดเจน ยกมือขึ้นกวักเรียกคนที่อยู่ข้างๆมาหนึ่งคน ให้อีกฝั่งช่วยพยุงเขาขึ้นมานั่ง

“คู่หมั้นเหรอ นี่……ทำไมถึงดูไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้เลยล่ะ?”

เฉิงเฟิงกับกู้อันหนิงอึ้งตะลึงไปทันที

ข้างๆกลับมีคนมองออกแล้วเข้าใจอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง

พูดยิ้มๆออกมาอย่างปกปิดไว้ไม่อยู่ “ท่านชาง คนที่ท่านเห็นในตอนนี้คือคู่หมั้น แน่นอนว่าไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้อยู่แล้วครับ ถึงยังไงก็เปลี่ยนคนแล้ว จะให้เหมือนกันได้ยังไงล่ะครับ?”

เธอกัดฟัน พูดขึ้นด้วยขอบตาที่เริ่มแดง“เรื่องนี้มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันเป็นคนคิดแผนการชั่วร้ายทั้งหมดเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่เฉิงเฟิงเลยนะคะ”

แต่ถึงปากของเธอจะพูดออกไปแบบนี้ แต่สีหน้ากลับน้อยใจสุดๆ ท่าทางน่าสงสารที่ต้องกลายมาเป็นแพะรับบาปแทนคนอื่น ใครๆเห็นแล้วต่างก็รู้สึกว่าเธอบริสุทธิ์ไร้เดียงสา

ทุกคนก็ยิ่งเชื่อขึ้นมากขึ้นไปอีก ว่าเรื่องนี้เป็นความผิดชองเฉิงเฟิง

จากนั้นก็มีคนพูดเยาะเย้ยออกมาทันที

“ว่ากันตามหลักเหตุผลแล้ว การแต่งงานของชายหญิง เดิมทีก็เป็นความต้องการยินยอมกันทั้งสองฝ่ายสิถึงจะถูก แต่เลิกกันไปแล้ว จะจบกันไปด้วยดีก็ไม่เป็นไรหรอก แต่คนบางคน เลิกกันไปแล้วแท้ๆยังจะไปอาลัยอาวรณ์สินสอดทองหมั้นของแฟนเก่าอีก ช่างหน้าไม่อายจริงๆ！”

สีหน้าของเฉิงเฟิงเริ่มบึ้งตึงแล้ว

คนที่เหลือก็พูดยิ้มๆขึ้นมา“ใช่น่ะสิ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าคุณหนูใหญ่คนนั้นพอจะมีนิสัยไม่ยอมคนอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นอาจจะถูกรังแกยอมให้พวกเขาทำอะไรตามอำเภอใจไปแล้วก็ได้”

“ถ้าลูกชายของฉันเป็นคนที่ไร้มนุษยธรรมแบบนี้ ฉันจะตีให้ตายเลยคอยดู！”

“ทำเกินไปแล้ว มากเกินไปแล้วจริงๆ”

คำพูดต่างๆนานาถาโถมเข้ามา เฉิงเฟิงโกรธจนควันออกหู

ในขณะนี้เอง จู่ๆท่านชางก็ตะโกนขึ้นมา“พอได้แล้ว！”