ภายในสนามบิน
เซี่ยหนันใส่เสื้อโค้ทสีแดง ใบหน้าสวมแว่นกันแดด ผมยาวสลวยปล่อยเอาไว้ข้างหลังศีรษะ ดูเท่สุดๆ
คนที่เดินผ่านไปมาต่างก็ชำเลืองมองเธอกันทั้งนั้น สายตาต่างแฝงไปด้วยความประหลาดใจ
แต่เซี่ยหนันกลับไม่สนใจเลยสักนิด เธอเล่นโทรศัพท์ด้วยความรู้สึกเบื่อ สายตาหันมองไปที่ทางเข้าออกสนามบินเป็นระยะๆ จนกระทั่งคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาคนหนึ่งมาถึง ถึงได้ยกคิ้วขึ้น เดินตรงไปหาเธอ
“ยัยตัวแสบในที่สุดก็เจอเธอสักที ฉันนึกว่าจะต้องรอเธออีกนานเสียอีก!”
กู้หรันเข้ามากอดเธออย่างยิ้มแย้ม
“ที่ไหนกันล่ะ พอฉันเห็นรูปของเธอ ก็รีบพุ่งตรงมาที่สนามบินเลยนี่แหละ เกือบเร่งความเร็วเกินกำหนดเลยนะยะ”
แน่นอนว่าเซี่ยหนันไม่มีทางสงสัยความจริงใจของเพื่อนสนิทคนนี้แน่นอน
เธอมองกู้หรันพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย
“ว่ายังไง นี่ฉันก็โผล่มาแล้ว เธอก็ควรจะเรียกแด๊ดดี้ได้แล้วไม่ใช่หรือไง?”
กู้หรันทุบเธออย่างแรง
“เธอยังมีหน้ามาพูดอีกนะ!แป็บๆก็หายหัวไป แถมหายไปตั้งครึ่งปี ฉันล่ะเป็นห่วงเธอแทบแย่รู้บ้างไหม? ยังจะมาล้อเล่นกับฉันอีก ฉันจะบอกเธอให้นะ ครั้งหน้าถ้ายังจากไปโดยไม่กล่าวลาอีก ระวังฉันจะเล่นงานเธอแน่!”
เซี่ยหนันพูดยิ้มๆ“ไม่ทำแล้วๆ ฉันรับปากเลยว่าต่อไปไม่ว่าจะไปที่ไหนฉันจะแจ้งให้เธอทราบแน่นอน เข้าห้องน้ำก็ด้วย โอเคไหม?”
กู้หรันถูกเธอพูดจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ทั้งสองคนพูดคุยหัวเราะคิกคักกันพลางเดินตรงไปที่ลานจอดรถ
กู้หรันได้มารับเซี่ยหนันแล้ว แน่นอนว่าต้องไปฉลองสักหน่อย
บังเอิญว่าในตอนนี้เป็นเวลามื้ออาหารพอดี ทั้งคู่ก็เลยเลือกภัตตาคารอาหารท้องถิ่นแห่งหนึ่งเพื่อเฉลิมฉลอง
เนื่องจากมีกันแค่สองคน ดังนั้นพวกเธอก็เลยไม่ได้จองห้อง เลือกที่นั่งในห้องโถงที่หนึ่งนั่งลงไปแทน
เพิ่งจะสั่งอาหารเสร็จ ก็เห็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาสองคนเดินเข้ามา
วันนี้กู้อันหนิงก็เพิ่งจะกลับมาจากเมืองLเหมือนกัน
หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อารมณ์ของเธอที่เดิมทีแย่มากอยู่แล้ว หลังจากที่ได้อยู่กันอย่างแนบชิดกับเฉิงเฟิงเมื่อคืน ก็บีบเค้นจนเฉิงเฟิงยอมตกลงเห็นด้วย กลับไปขอร้องให้พ่อแม่ยอมตกลงยอมรับการแต่งงานของเขาและกู้อันหนิงอีกครั้ง
ไม่ว่ายังไงเฉิงเฟิงก็เป็นคุณชายของเฉิงซื่อกรุ๊ป เป็นคนของคุณท่านแห่งเมืองJ ด้วยเหตุนี้ กู้อันหนิงจึงไม่อยากจะปล่อยเขาไป
ใช่แล้ว พอเห็นว่าเขาตกลงเห็นด้วยแล้ว แน่นอนว่าเธอก็จะไปทำตัวแย่ๆต่ออีกฝ่ายไม่ได้แล้วเหมือนกัน
ดังนั้น วันนี้ก็เลยพาเขามาทานข้าวที่ภัตตาคารที่ตัวเองเพิ่งจะหาเจอแห่งนี้
แน่นอนว่าเซี่ยหนันก็เห็นพวกเขาเหมือนกัน
พอนึกถึงเรื่องเกี่ยวกับเฉิงเฟิงและกู้อันหนิงที่ตัวเองเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ แววตาก็เย็นชาขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...