วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 99

เซี่ยหนันพอเห็นเธอเปลี่ยนเรื่องพูด ก็รู้ว่าเธอไม่เต็มใจที่จะพูดอะไรอีก

แม้ว่าในใจจะรู้สึกอยากรู้ว่าเธอไปอยู่ด้วยกันกับสีโม่เฉิงบุคคลแบบนี้ได้ยังไง

แต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่เต็มใจจะพูด เธอก็จะไม่ถามอะไรมากมายอีก

ด้วยเหตุนี้ก็เลยพูดยิ้มๆ“ไม่แน่ใจเหมือนกัน เธอก็รู้จักฉันดี ถ้าไม่มีธุระอะไร ฉันยอมอยู่ที่เมืองJไปตลอดดีกว่า แต่ก็กลัวทางนั้นไม่อนุญาต”

เธอพูดจบ ก็ฝืนยิ้มออกมา

กู้หรันขมวดคิ้วด้วยความเป็นห่วง

“หนันหนัน จริงๆแล้วฉันอยากรู้มาโดยตลอด ว่าช่วงหลายปีนี้เธอทำอะไรที่ต่างประเทศมาบ้าง? ฉันจำได้ว่าเธอก็ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยต่อ ออกไปต่างประเทศเลย ตั้งแต่ตอนนั้น ส่วนใหญ่ก็อาศัยอยู่นอกประเทศ บางครั้งก็ยังได้รับบาดเจ็บอีก”

เธอหยุดไป น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสงสัย

“เธอคงจะไม่ ทำเรื่องอะไรไม่ดีที่ต่างประเทศหรอกใช่ไหม?”

เธอเคยได้ยินมาว่า ต่างประเทศมีองค์กรผิดกฎหมายอยู่มากมาย

ถ้าเซี่ยหนันไปเข้าร่วมข้องเกี่ยวกับเรื่องแบบนั้นจริงๆ เธอก็ต้องห้ามปามเอาไว้

เซี่ยหนันอึ้งตะลึงไปสักพัก ก่อนจะหัวเราะออกมายกใหญ่

“คิดอะไรอยู่เนี่ย? ฉันเพื่อนสนิทของเธอคนนี้แม้ว่าอย่างอื่นจะไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไร แต่เรื่องที่ผิดกฎหมายฉันไม่มีทางทำแน่นอน งานที่ฉันทำ……จะพูดยังไงดีนะ?”

เธอคิดๆ ใช้คำพูดมาอธิบาย

“พูดแบบนี้ก็แล้วกัน ถึงยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร ถึงยังไงก็ไม่ใช่แบบที่เธอคิด เธอวางใจได้”

กู้หรันยิ่งขมวดคิ้วหนักขึ้นไปอีก

แต่พอเห็นท่าทางของเธอ ที่ไม่ยอมเปิดเผยอะไรออกมาอีกแล้ว

กู้หรันก็ไม่อยากทำให้เธออึดอัดใจ สุดท้าย ก็ถอนหายใจออกมา ทั้งคู่ก็เปลี่ยนเรื่องคุยกัน

พอทานข้าวเสร็จ กู้หรันก็ไปเดินชอปปิ้งเป็นเพื่อนกับเซี่ยหนันที่บริเวณแถวนั้น

เซี่ยหนันไม่ได้กลับมาที่เมืองJนานมากแล้ว คิดถึงบ้านเกิดมากๆ

ทั้งคู่เที่ยวเล่นอยู่นานมาก จนกระทั่งถึงช่วงค่ำ กู้หรันถึงได้พาเซี่ยหนันกลับไปส่งที่ตระกูลเซี่ย

รถมาจอดลงตรงบริเวณที่อยู่ไม่ไกลจากตระกูลเซี่ย กู้หรันพูดถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง“หนันหนัน เธอจะกลับไปพักที่ตระกูลเซี่ยจริงๆเหรอ? ฉันรู้สึกว่าแบบนี้มันไม่ค่อยปลอดภัยเลย”

เซี่ยหนันหัวเราะเยาะออกมาหนึ่งที

“มีอะไรที่ไม่ปลอดภัยล่ะ พวกเขาจะกินฉันหรือไง?”

กู้หรัน“……”

เซี่ยหนันเป็นลูกสาวนอกสมรสของเซี่ยเจิ้งหง เจ้าของคนปัจจุบันของตระกูลเซี่ย

สถานภาพนี้ ไม่ใช่สิ่งที่จะเปิดเผยต่อสาธารณะได้

ด้วยเหตุนี้ เซี่ยเจิ้งหงก็เลยไม่เคยบอกกับคนนอกมาก่อน ว่าตระกูลเซี่ยยังมีลูกสาวคนนี้ของเขาอยู่อีกคน

ลุงโอเข้ามาต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

กู้หรันพยักหน้า ส่งเสื้อโค้ทให้กับเขาพลางพูดถามขึ้น“สีโม่เฉิงล่ะ?”

“คุณชายกลับมาตั้งนานแล้วครับ ตอนนี้อยู่ในห้องหนังสือชั้นบน คุณผู้หญิง วันนี้ผมตั้งใจทำซุปเป็นพิเศษเลยนะครับ ตอนนี้ยังร้อนๆอยู่เลย ท่านจะลองกินสักหน่อยไหม?”

กู้หรันลูบท้องของตัวเอง

แม้ว่าจะกินอาหารเย็นมาแล้ว แต่หลังจากที่กินเสร็จ เธอกับเซี่ยหนันก็เที่ยวเล่นกันอีกสักพัก

ตอนนี้ในท้องก็เลยว่างอยู่ไม่น้อย

เธอก็เลยพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนด้วยนะคะ”

“ไม่รบกวนหรอกครับ คุณผู้หญิงเกรงใจเกินไปแล้ว”

ลุงโอพูดจบ ก็หันตัวเดินไปยังห้องครัว

กู้หรันกำลังเตรียมจะเดินตามไป แต่ในตอนนี้เอง ก็มีร่างของคนคนหนึ่งปรากฏขึ้นมาอยู่ตรงบันไดชั้นสอง

เสียงที่เย็นชาของเขาดังขึ้นมาไกลๆ

“กู้หรัน”