ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 232

สีหน้าของพ่อบ้านเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่คิดว่าจู่ๆ หนานหว่านเยียนจะโกรธมากขนาดนี้ เขารีบหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาดู “ทูลถามพระชายา สมุดบัญชีมีปัญหาอย่างไรหรือ?”

หยุนอี่ว์โหรวก็เอ่ยชื่อแซ่เขาแล้ว ถ้ามีปัญหาจริง เกรงว่าจะผลักความรับผิดชอบมาที่เขา เรื่องแบบนี้ เขาแบกรับไม่ไหว

ทั้งเสิ่นอี่ว์และเซียงอวี้ต่างมีสีหน้างุนงง ไม่รู้ว่าหนานหว่านเยียนพบอะไร

แต่ทั้งสองต่างรู้ว่า หนานหว่านเยียนจะไม่สู้โดยไม่มีการเตรียมพร้อม ตอนนี้นางดูท่าทางมีแผนในใจ ต้องเตรียมตัวมาดีแน่

หนานหว่านเยียนยิ้มเยาะ มองหยุนอี่ว์โหรวอย่างไตร่ตรอง

“ข้าได้ตรวจสอบบัญชีทั้งหมดแล้ว เดือนที่แล้ว จวนอ๋องมีรายได้ห้าแสนตำลึงเงิน ในคลังของจวนน่าจะมีไม่ต่ำกว่าห้าล้านตำลึงเงิน”

“แต่ในบัญชีทั้งหมดช่วงนี้ มีรายจ่ายไม่เกินสามแสนตำลึง คำนวณแล้วก็ควรจะยังเหลือสี่ล้านเจ็ดแสนตำลึง แต่ในสมุดบัญชีบันทึกไว้อย่างชัดเจนว่า เหลือเพียงสี่ล้านสองแสนสองตำลึง หยุนอี่ว์โหรว อีกห้าแสนตำลึงอยู่ที่ไหน?”

พ่อบ้านกาวตกตะลึง นัยน์ตามีความประหลาดใจ รีบมองไปทางหยุนอี่ว์โหรวพลางเอ่ยว่า “กระหม่อมจำได้ว่าพระชายารองหยุนเคยบอกว่า เงินห้าแสนตำลึงนี้จะมอบให้ท่านดูแลจัดการ หลังจากนี้ท่านจะโปะให้ครบเอง ตอนนี้...”

หนานหว่านเยียนหัวเราะเยาะ แววตาพุ่งตรงไปที่หยุนอี่ว์โหรว “ดูเหมือนว่าพ่อบ้านกาวจะไม่รู้เรื่อง พระชายารองหยุนบอกหน่อยสิ เงินห้าแสนตำลึงนี้ เจ้าเอาไปทำอะไร?”

เมื่อพูดออกมาเช่นนี้ ก็เกิดความวุ่นวายใหญ่โตขึ้นในทันที

เซียงอวี้เอามือปิดปากด้วยความตกใจ สายตาที่มองไปยังหยุนอี่ว์โหรวเต็มไปด้วยความดูถูก

เกิดการฉ้อราษฎร์บังหลวงขึ้นอย่างคาดไม่ถึง! นางเพิ่งได้รับสิทธิ์ดูแลจวนมาไม่นาน!

เสิ่นอี่ว์อดสั่นสะท้านไม่ได้ คิ้วขมวด เงามืดแฉลบผ่านดวงตาของเขา

หยุนอี่ว์โหรวเบียดบังผลประโยชน์ใส่ตัวเองงั้นหรือ?

เงินห้าแสนตำลึงไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย ห้าสิบตำลึงเพียงพอสำหรับการเลี้ยงดูพลเรือนห้าคนได้หนึ่งปี ห้าแสนตำลึงสามารถทำให้พลเรือนห้าหมื่นคนใช้ชีวิตอยู่ได้ตลอดทั้งปี!

นี่หมายความว่าอะไร หยุนอี่ว์โหรวรู้ตัวหรือไม่ว่า การปิดบังท่านอ๋องหอบเงินไปมากมายเช่นนี้ เป็นการกระทำเช่นไร?

หยุนอี่ว์โหรวลุกลี้ลุกลน ดวงตาเบิกกว้างปิดบังความตื่นตระหนกของนางเอาไว้ไม่อยู่

นางคิดไม่ถึงว่าหนานหว่านเยียนจะคำนวณบัญชีนี้ได้จริงๆ ตัวเลขนั้นถูกต้อง ในใจอดร้อนรนไม่ได้

เชี่ยนปี้ก็ตื่นตระหนกเช่นกัน แต่เรื่องสำคัญเร่งด่วนคือการช่วยหยุนอี่ว์โหรวให้พ้นจากการตกเป็นที่ต้องสงสัย

นางยืนขวางอยู่หน้าหยุนอี่ว์โหรว “พระชายา ท่านหมายความว่ายังไง? เหตุใดถึงมาปรักปรำพระชายารอง?”

“สมุดบัญชีนี้เป็นสิ่งที่เข้าใจยาก พระชายาต้องคำนวณผิดไปแน่”

หนานหว่านเยียนชำเลืองมองเชี่ยนปี้อย่างเย็นชา “เจ้านายกำลังคุยกัน เจ้ามีสิทธิ์พูดแทรกหรือ? หากยังพูดมาก ข้าจะตัดลิ้นเจ้าซะ!”

เชี่ยนปี้ใจหายวาบทันที ฝ่ามือยังเหงื่อออกไม่หยุด ไม่กล้าพูดอะไรอีก