ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 279

ไทเฮาหยุดชะงักฝีเท้า พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าได้ยินเสียงของเด็กไหม?”

หมัวมัวตั้งใจฟังดู แล้วก็ไม่ได้ยินอะไร หันมามองดูไทเฮา แล้วกระซิบพูดเตือนนางว่า

“บ่าวไม่ได้ยินอะไรเลย ไทเฮาเหนียงเหนียง เวลาไม่เช้าแล้ว รีบกลับวังกันเถอะ ตอนนี้ประชาชนข้างนอกก่อจลาจล ล้วนเพื่ออ๋องอี้ หากชักช้าไปกว่านี้ บ่าวกลัวว่าจะเกิดเรื่องเปลี่ยนแปลงไป”

ไทเฮาดึงสติกลับมา คิดในใจว่าคงรู้สึกผิดไป ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือรีบกลับวังไปจัดการเรื่องป้ายสั่งการทหาร

นางจึงไม่อยู่นาน ออกมาจากจวนอ๋องพร้อมกับหลี่หมัวมัว แล้วขึ้นรถม้ากลับไป

ภายในวัง กู้จิ่งซานกำลังนวดขมับ ด้านข้างมือมีฎีกากองเต็มไปหมด

ฎีกาที่พวกเหล่าขุนนางส่งมาพวกนี้ ล้วนเป็นเพราะหลังจากวันนี้ที่ได้ข่าวว่ากู้โม่หานบาดเจ็บสาหัส มีทั้งเป็นกังวลหรือหวาดกลัว หรือเร่งให้เขารีบเลือกแม่ทัพคนใหม่ขึ้นมา

ส่วนเหตุการณ์จลาจลภายในเมืองหลวงที่รุนแรง ก็รู้มาถึงหูเขาแล้ว เขาปวดหัว และก็ยิ่งหงุดหงิดกระวนกระวาย

เวลานี้ เฟิ่งจงฉวนกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ไม่กล้าหายใจแรง ลองหยั่งเชิงพูดขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “ฝ่าบาท เรื่องนั้น....”

“ฝ่าบาท”

เพิ่งพูดเสร็จ ก็มีเสียงดังมาจากหน้าประตู

ความสง่างามของไทเฮาที่มีมาแต่กำเนิด นางเดินเข้ามาอย่างน่าเกรงขาม ดวงตาขุ่นเคือง

“ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เรื่องที่เกี่ยวกับอ๋องอี้ เจ้ากำลังทำผิดอย่างมหันต์”

เฟิ่งจงฉวนสะดุ้งตกใจ นิ่งอึ้งไปสักพัก แล้วก็ทำความเคารพพร้อมถอยออกไปอย่างรู้ตัว

ภายในตำหนัก เหลือเพียงฮ่องเต้กับไทเฮาสองคน บรรยากาศตกอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียด อึดอัดกดดันหนักใจ

กู้จิ่งซานขมวดคิ้วย่น สีหน้าย่ำแย่อย่างมาก แต่เขาก็ลุกขึ้นเดินไปพยุงไทเฮามานั่งลง พร้อมพูดขึ้นว่า “ไทเฮา ทำไมถึงตื่นเต้นขนาดนี้? ท่านพักก่อน อย่าทำให้ส่งผลกระทบต่อร่างกาย”

ไม่ว่ายังไง ไทเฮาก็เป็นแม่ของเขา กู้จิ่งซานไม่มีทางไม่เคารพให้เกียรตินาง ยิ่งไม่มีทางอกตัญญู

ไทเฮาถลึงตาโต นางเคาะแหวนอย่างขมขื่น พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตำหนิ เจ็บปวดใจอย่างที่สุด

“ข้าจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร อ๋องอี้เป็นลูกชายของเจ้านะ ตอนนี้เขายังไม่ฟื้นอย่างไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง เจ้า ทำไมเจ้าไม่สนใจเลย ทหารประชาชนจราจล เจ้ามองเห็นก็เหมือนไม่เห็น เจ้ายังเป็นพ่อของอ๋องอี้ไหม?”

“วันนี้ข้าจะพูดให้ชัดเจน ข้ามีหลานที่ถูกใจเพียงคนเดียว หากเขาเป็นอะไรไป งั้นตำแหน่งไทเฮา ข้าก็ไม่เป็นแล้ว นับจากพรุ่งนี้เป็นต้นไป ข้าจะไปอยู่วัดจิ้งซิน อธิษฐานสวดมนต์ให้กับฮ่องเต้องค์ก่อน ไม่กลับวังตลอดไป”