ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 379

ตำหนักหลวนเฟิ่งเต็มไปด้วยความอบอุ่น

และราชโองการที่ฮ่องเต้แต่งตั้งไท่จื่อ ก็ประกาศไปทั่วแล้ว

ทั้งเมืองก็เต็มไปด้วยเสียงจากหลายฝ่าย

ก่อนหน้าพวกคนที่บอกว่าเด็กสองคนของอ๋องอี้เป็นลูกคนอื่น ก็ถูกคนของอ๋องอี้กำจัดไปแล้ว แต่พวกนั้นก็ยังไม่พอใจอยู่ดี

แต่ตอนนี้ ทุกคนต่างก็อยู่ฝ่ายอ๋องอี้และกล่าวอวยพรอ๋องอี้กันทั้งหมด มีลูกสาวที่น่ารักสองคนยังไม่พอ ยังได้เป็นไท่จื่ออีก

และมีคนพูดอีกว่า หนานหว่านเยียนเป็นตัวนำโชคของเขา ในหมู่พระชายามากมาย มีเพียงนางที่ให้กำเนิดลูกสาว แถมยังมีสองคนอีก มีนางอยู่ เทพสงครามจะต้องโชคดี คิดสิ่งใดก็สมปรารถนาแน่นอน

นอกวังก็เป็นขนาดนี้แล้ว ในวังก็แอบเคลื่อนไหวเหมือนกัน

ชีกุ้ยเฟยนอนอยู่บนเก้าอี้นอนในตำหนักฉางอาน หลับตานวดขมับที่ปวดตุบตับ

ภายในตำหนัก เจิ่งกงกงคุกเข่าหน้าฟุบลงพื้น ไม่กล้าหายใจดัง

ชีกุ้ยเฟยหรี่ตาด้วยสายตาที่เย็นชา “เจ้าบอกว่า อ๋องอี้ทั้งครอบครัวอยู่ในตำหนักหลวนเฟิ่งอย่างปรองดองและมีความสุขงั้นเหรอ?”

เจิ่งกงกงกลืนน้ำลาย รีบพยักหน้า “ขอรับ กุ้ยเฟย บ่าวได้ยินมาว่าทางตำหนักหลวนเฟิ่งมีเสียงหัวเราะคิกคัก น่าจะกำลังฉลอง ฉลอง……”

ฉลองอะไร เขาไม่กล้าพูด

กุ้ยเฟยได้ยินข่าวที่อ๋องอี้ได้รับแต่งตั้งเป็นไท่จื่อก็โกรธมากอยู่แล้ว เขาไม่กล้าซ้ำเติมหรอกนะ

“ฉลอง?” ชีกุ้ยเฟยสายตาเย็นชาและแฝงไปด้วยความอิจฉา นางแสยะยิ้มเย็นชา “เหมือนกับแม่ไม่มีผิด ยโสโอหัง สายตาไร้ผู้คน”

ตอนนั้นหยีเฟยเด่นสง่ากว่าทุกคน ทำให้นางตกอับ ตอนนี้ลูกของหยีเฟยก็ยังกดลูกชายสองคนของนางไว้อีก!

แผนการที่นางวางไว้หลายปี กลับสลายหายไปในพริบตา แต่ยังดีที่หยีเฟยยังไม่ฟื้น ไม่งั้นละก็……

เจิ่งกงกงถามอย่างหวาดระแวง “กุ้ยเฟย ต่อไปพวกเราจะทำยังไงดี?”

ชีกุ้ยเฟยสายตาโหดเหี้ยม เต็มไปด้วยแรงอาฆาตที่น่ากลัว นางลูบเล็บมือที่เรียวยาวของตัวเอง

“ไม่เป็นไร พวกเขาโอหังได้ไม่นานหรอก”

นางไม่รู้ว่าฮ่องเต้ทรงคิดยังไง แต่นางก็รู้ว่า ท่านนั้นก็คิดไม่ต่างกันกับนาง

ไม่อยากให้กู้โม่หานได้รับตำแหน่งนี้ และไม่อยากให้เขาเป็นใหญ่เพียงคนเดียว

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ใช้โอกาสที่เขาป่วย ฆ่าเขาเสีย!

เจิ่งกงกงมองดูรอยยิ้มของชีกุ้ยเฟย ในใจก็รู้สึกกลัว รอยยิ้มของนางน่ากลัวมากจริงๆ

ต่อมา เขาก็ได้ยินชีกุ้ยเฟยออกคำสั่งอย่างเย็นชา: “ข้าจะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้ไท่จื่อ ให้เขานอนตายตาหลับ เจ้าฟังนะ……”

เจิ่งกงกงยิ่งฟังก็ยิ่งกลัว

“ขอรับ กุ้ยเฟย บ่าวจะจัดการให้ดี ไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน——”

ณ จวนอ๋องเฉิง

หนานชิงชิงมองดูประตูห้องที่ปิดแน่นของอ๋องเฉิง ก็รู้สึกโกรธมาก นัยน์ตาปะทุไปด้วยไฟ และก่นด่าเสียงเบา

“กลับจวนมาก็วิ่งเข้าห้องเป็นเต่าหัวหด กู้โม่เฟิง เจ้ามันคนขี้ขลาดตาขาว!”

นางโกรธมากเตรียมกลับห้อง ก็ได้ยินข้ารับใช้เข้ามารายการเรื่องที่กู้โม่หานได้รับแต่งตั้งเป็นไท่จื่อ ก็โกรธมากขึ้นกว่าเดิม