ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 380

แต่หนานฉีซานแค่กวาดตามองนางอย่างเฉยชา “ไม่รีบ เรื่องนี้ยังไม่กำหนด เจ้าอย่าเพิ่งขยับ”

หนานชิงชิงรีบเข้าไปดึงแขนเสื้อของหนานฉีซาน “แต่ว่า——”

หนานฉีซานชักมือกลับมาเงียบๆ “ไม่มีแต่ ถ้าเจ้ายังอยากเป็นไท่จื่อเฟย ก็ฟังที่พ่อบอก ตอนนี้พ่อยังมีงาน ต้องไปก่อน”

เขาไม่มีเวลามาวางแผนให้หนานชิงชิงแล้ว เพราะยังไงตอนนั้นเขาแต่งลูกสาวออกไป ก็เพื่อเดิมพันเท่านั้น

ถึงแม้เขาจะแปลกใจมาก หนานหว่านเยียนมีประโยชน์มากที่สุด และนางก็ยังมีลูกสาวสองคนอีก ได้เลื่อนขั้นเป็นไท่จื่อเฟยทันที

แต่ไม่ว่ายังไง ก็แสดงว่าเขาเดิมพันถูกแล้ว ต่อไป เขาจะใช้หนานหว่านเยียนวางแผนให้ดี

“นายท่าน! นายท่านจะไปแบบนี้ได้ยังไงกัน——” ฮูหยินเฉิงเซี่ยงมองดูหนานฉีซานเดินออกไปโดยไม่หันหน้ากลับมา นางก็โกรธจนดวงตาแดงก่ำ ยืนกระทืบเท้าอยู่กับที่

“หยุดตะโกนได้แล้ว! ท่านพ่อไปแล้ว จะเรียกกลับมาได้ยังไง?” หนานชิงชิงโกรธมากกว่าเดิม สายตาแดงก่ำเต็มไปด้วยความโกรธ

ทำให้นางนึกถึงเมื่อห้าปีก่อน หนานหว่านเยียนก็ถูกเฉิงเซี่ยงทอดทิ้งแบบนี้ และนางก็ได้อยู่อย่างผู้ชนะ

แต่ไม่คิดว่าห้าปีหลัง กลับเป็นนางที่โดนทอดทิ้ง หนานหว่านเยียนได้เป็นผู้ชนะ

แต่กู้โม่หานได้เป็นฮ่องเต้จะเป็นผลดีต่อจวนเฉิงเซี่ยงได้ยังไง?

ท่านพ่อลืมไปแล้วเหรอ กู้โม่หานเกลียดจวนเฉิงเซี่ยงมากแค่ไหน?!

ฮูหยินเฉิงเซี่ยงถูกนางดุจนอึ้ง จับมือพระชายาเฉิงอย่างหวาดระแวง

“ชิงชิง เมื่อวานเจ้าเข้าวัง เจ้าบอกแม่สิว่าเรื่องเป็นยังไง ทำไมหนานหว่านเยียนถึงมีลูกสาวสองคน แถมยังเป็นของอ๋องอี้อีก?”

นางไม่เชื่อ อ๋องอี้เกลียดหนานหว่านเยียนขนาดนั้น จะมีลูกของอ๋องอี้ได้ยังไง

จะเป็นไปได้ยังไง ไม่พูดถึงเรื่องความแค้นที่มีต่อจวนเฉิงเซี่ยง อ๋องอี้ก็มีคนในใจอยู่แล้ว ทำไมถึงมีลูกกับหนานหว่านเยียนได้ล่ะ?

แต่ตอนนี้คนที่รู้ความจริงมีแค่หนานชิงชิง

หนานชิงชิงสีหน้าซีดเซียวและเต็มไปด้วยความแค้น

นางเล่าเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นในวังกับฮูหยินเฉิงเซี่ยง ต่อมาก็ไม่ลืมที่จะด่าหนานหว่านเยียน

ฮูหยินเฉิงเซี่ยงได้ยินแล้วก็สีหน้าซีดเซียว “เป็น เป็นเรื่องจริง……”

แต่นางครุ่นคิดแล้วพูดว่า “แต่ถ้าเป็นอย่างที่เจ้าพูด หนานหว่านเยียนไม่ได้ยอมรับกับปากว่าเด็กสองคนเป็นลูกของอ๋องอี้ มีเพียงอ๋องอี้ยอมรับคนเดียว——”

“งั้นขอแค่พวกเราบอกว่าเด็กสองคนไม่ใช่ลูกของอ๋องอี้ อ๋องอี้ก็เป็นไท่จื่อไม่ได้แล้วใช่ไหม?”

หนานชิงชิงหรี่ตาลง “ท่านแม่พูดถูก ก่อนหน้านั้นข้าประมาทไป”

“หนานหว่านเยียนเสียตัวให้คนอื่น ครั้งแรกไม่ได้ให้อ๋องอี้ เรื่องนี้พวกเรารู้กันดี ถ้าพวกเราทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ หนานหว่านเยียนกับกู้โม่หานก็จะรับตำแหน่งไม่ได้……”

ว่าแล้ว นางก็แสยะยิ้มเจ้าเล่ห์

ฮูหยินเฉิงเซี่ยงหาทางได้แล้ว ก็ตบมือคิดได้ว่า “ข้ากับฮูหยินกั๋วกงสนิทกัน ฮูหยินกั๋วกงมีอำนาจในเมืองพอสมควร”