เฟิ่งจงฉวนตอบทันควัน “พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”
ชีกุ้ยเฟยเลิกคิ้วขึ้น มองเฉินเป่าฉวนที่หมอบอยู่กับพื้นนิ่งเงียบ ลอบครุ่นคิด
ส่วนฮองเฮาเมื่อได้ยินว่าหนานชิงชิงก็ต้องเข้าวัง ก็ขมวดคิ้ว
เรื่องฉาวโฉ่เช่นนี้ไม่จำเป็นต้องเอามาเปิดเผย จะได้ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก ซึ่งเฉินเป่าฉวนนี่ดูเหมือนลุแก่โทษ แต่กลับทำให้เรื่องแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด
โจมตีเฉิงเซี่ยงกับพระชายาเฉิงแล้วเขาจะได้ประโยชน์อะไรกัน
จู่ๆ ฮองเฮาก็คิดถึงเรื่องที่มหาบัณฑิตคือลูกพี่ลูกน้องของชีกุ้ยเฟย
นางเหลือบมองชีกุ้ยเฟยอย่างครุ่นคิด ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย
หรือว่า...
มีคลื่นใต้น้ำในวัง และจวนเฉิงเซี่ยงในตอนนี้ ก็มีสถานการณ์ตึงเครียดเช่นกัน
“นายท่าน นายท่านได้โปรด ได้โปรดอย่าตีอีกเลย วันนี้หม่อมฉันสำส่อน เป็นหม่อมฉันผิดเอง แต่หม่อมฉันก็ถูกผู้อื่นปองร้ายอ๊ะ...” ฮูหยินเฉิงเซี่ยงคุกเข่าอยู่บนพื้นจมูกฟกช้ำใบหน้าบวมเป่ง ใช้มือทั้งสองข้างจับแขนเสื้อหนานฉีซาน
นางยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกหนานฉีซานเตะเข้าที่หน้าอกอีกครั้ง จนกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง พร้อมกับกรีดร้องออกมา
หลังหนานฉีซานรู้ว่าฮูหยินเฉิงเซี่ยงหลับนอนกับเฉินชิงเยี่ยน ก็โกรธจนแทบตายแล้ว พอเห็นท่าทางฮูหยินเฉิงเซี่ยงเช่นนี้ ก็ยิ่งปะทุความโกรธ หลังกลับจวน จึงเอาแต่เตะต่อยนาง
“เจ้ามันแพศยา! วันนี้ทำให้หน้าตาจวนเฉิงเซี่ยงของข้าอับอายขายหน้าหมดแล้ว! ยังจะมีหน้ามาให้ข้าไว้ชีวิตเจ้าอีกรึ สตรีต่ำต้อยเช่นเจ้า ประพฤติตัวเหมือนอีเหนียงสามคนนั้น ตายไปก็ไม่เสียดาย! ยิ่งไม่สมควรเป็นนายหญิงของจวนเฉิงเซี่ยง!”
เมื่อได้ยินหนานฉีซานพูดว่าอยากให้นางตาย ฮูหยินเฉิงเซี่ยงทนความเจ็บปวดรุนแรงทั่วร่างกาย รีบกระเกียดตะกายขึ้นจากพื้น น้ำมูกน้ำตาไหลอาบหน้า พลางเอ่ยอ้อนวอน
“ไม่ อย่านะนายท่าน! แม้หม่อมฉันจะไม่มีความดีความชอบแต่ก็มีการตรากตรำทำคุณ ขอร้อง ขอร้องท่านเห็นแก่ที่ข้าคลอดชิงชิงให้ท่าน ทั้งบุตรชายอย่างเจ้าสี่นี้ ไว้ชีวิตหม่อมฉันเถอะเจ้าค่ะ!”
“ได้โปรด! ท่านดูชิงชิงทั้งโดดเด่นและรู้ความขนาดนั้น แม้เจ้าสี่จะอายุน้อย แต่ก็มีพรสวรรค์เฉลียวฉลาด วะ วันนี้หม่อมฉันถูกคนวางกลอุบายใส่ ถึงได้เป็นเช่นนี้นะเจ้าคะ!”
หนานชิงชิงที่ยื่นอยู่ด้านข้าง มือทั้งสองข้างจับแขนเสื้อไว้แน่น
นางมองฮูหยินเฉิงเซี่ยงที่หน้าตาเปลี่ยนแปลงไปมาก เสื้อผ้ายุ่งเหยิง มีรอยฟกช้ำทั่วตัว กระอักเลือดแต่ละครั้ง รู้สึกไม่สบอารมณ์ในใจอย่างมาก
แม้วันนี้มารดาของนางจะชื่อเสียงฉาวโฉ่ไปแล้ว แต่ชั่วดีอย่างไรพวกนางก็เป็นแม่ลูก ฮูหยินเฉิงเซี่ยงมีของดีอะไรก็คิดถึงนางเสมอ ถึงอย่างไรนางก็ไม่อาจเบิกตามองฮูหยินเฉิงเซี่ยงตายไปได้ ยิ่งไม่อาจมองท่านแม่ของนางสูญเสียฐานะฮูหยินเฉิงเซี่ยงไปได้
สุดท้ายแล้วท่านแม่ของนาง จะเป็นอนุภรรยาสถานะต่ำต้อยได้อย่างไรกัน
ต่อให้ต้องตายจริงๆ งั้นก็ต้องเอาตำแหน่งฮูหยินเฉิงเซี่ยงฝังลงไปด้วย!
“ท่านพ่อ วันนี้ท่านแม่ทำผิดจริง ท่านจะลงโทษหนักไม่ว่าจะด้วยอารมณ์หรือมีเหตุผล แต่ท่านแม่ไม่อาจไม่ใช่นายหญิงของจวนเฉิงเซี่ยงได้ หวังว่าท่าจะมีสติหน่อย”
หนานฉีซานเดือดดาลมาก จนอยากตบบ้องหูหนานชิงชิงจริงๆ
เขาเลี้ยงดูบุตรสาวเหล่านี้ เดิมก็ทำเพื่อชื่อเสียงและผลประโยชน์ และเกลียดคนที่ก่อเรื่องสร้างปัญหาให้เขาที่สุด
แต่ฮูหยินเฉิงเซี่ยงโง่เขลาเบาปัญญา สร้างปัญหาให้เขาครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้หนานชิงชิงก็ไม่มีความสามารถเท่าหนานหว่านเยียน ปีนขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นไม่ได้ แต่กลับกล้าชี้มือชี้ไม้ใส่เขา เขาเริ่มเกลียดแม่ลูกคู่นี้แล้ว
ทำเรื่องสำเร็จไม่ได้ แต่เรื่องล้มเหลวกลับทำได้เหลือเฟือ
เขาตวาดเสียงเย็น “วันนี้เจ้าอยู่ที่จวนกั๋วกง ทำไมไม่อยู่กับนางให้ดี ก่อปัญหาเช่นนี้ให้ข้าโดยไม่มีเหตุผล หากฝ่าบาทกับพวกขุนนางราชสํานักรู้เข้า เจ้าเข้าใจผลที่ตามมาหรือไม่!”
ฮูหยินเฉิงเซี่ยงผู้สง่างามไปยุ่งกับบุตรชายของขุนนางขั้นสี่ ทั้งคนที่รู้เรื่องวันนี้ก็มากขนาดนั้น หน้าแก่ๆ ของเขาจะเอาไปไว้ที่ไหนได้!
หนานชิงชิงสูดหายใจเข้าลึก ปกป้องฮูหยินเฉิงเซี่ยงที่หายใจรวยรินอยู่ข้างหลัง
“เรื่องพวกนี้ยังไม่ถึงพระกรรณเสด็จพ่อ ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลจวนเฉิงเซี่ยงมาหลายปีขนาดนี้ แม้ผิดพลาดบ้างครา แต่ก็ช่วยท่านแบ่งเบาภาระภายในจวนมิใช่หรือ”
“ต่อให้ท่านไม่คำนึงถึงข้า ก็ควรคำนึงถึงน้องสี่ เขายังไม่รู้ความ หากไม่มีท่านแม่ตั้งแต่เล็กเช่นนี้ ท่านแข็งใจได้หรือ”
ฝ่าบาทจะไปสนใจเรื่องไม่เข้าเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร มากสุดท่านพ่อก็เป็นเพียงตัวตลกของราชสำนัก เดี๋ยวเดียวก็ผ่านไปแล้ว เรื่องสำคัญที่สุด คือต้องรักษาตำแหน่งท่านแม่ของนาง
หนานฉีซานวางมือลง ขมวดคิ้วหรี่ตาจ้องมองหนานชิงชิง
ที่จริงเขาคิดจะให้ฮูหยินเฉิงเซี่ยงกลับไปเป็นอนุภรรยา และคิดจะสั่งให้ตายโดยตรง
แต่ที่หนานชิงชิงพูดก็ไม่ผิด ไม่ว่าฮูหยินเฉิงเซี่ยงจะไร้ประโยชน์เพียงใด ก็ยังคลอดบุตรชายให้เขา ทั้งเป็นแม่บังเกิดเกล้าของหนานชิงชิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...