หลังเสียงอู้อี้ดังขึ้น กู้โม่หานหงายหลังล้มลงไป
ครั้งนี้เขานิ่งเงียบแล้วจริงๆ ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งร่างนอนอยู่บนเตียง หมดสติไป
เกี๊ยวน้อยกับซาลาเปาน้อยต่างตกตะลึง กลืนน้ำลาย “ทะ ท่านแม่ คืนนี้คนเลวน่ากลัวมาก...”
เมื่อก่อนพวกนางเคยเห็นเพียงท่าทางที่หนานหว่านเยียนเมา แต่ก็แสดงความกระตือรือร้นต่อทุกคนในเรือนเท่านั้น
คาดไม่ถึงกู้โม่หานดื่มจนเมาแล้ว จะชอบข่มเหงท่านแม่...
หนานหว่านเยียนเห็นกู้โม่หานสลบไปแล้ว ก็ถอนหายใจโล่งอก
นางมองทางเด็กทั้งสองคน เอ่ยเสียงนุ่มนวล
“ไม่ต้องกลัว มีแม่อยู่ แม่จะปกป้องพวกเจ้าเอาไว้เอง ไม่มีทางให้ใครมาลอบทำมิดีมิร้ายพวกเจ้าได้แน่นอน”
อันที่จริงเด็กๆ ทั้งสองก็ไม่ได้กลัว พวกนางเชื่อมั่นว่ากู้โม่หานไม่มีทางทำร้ายพวกนาง พวกนางแค่ตกใจมากกว่า
พวกนางไม่เคยเห็นด้านนี้ของกู้โม่หานมาก่อน
เกี๊ยวน้อยถามว่า “ท่านแม่ คนเลวดื่มสุราเมาหรือเจ้าคะ”
หนานหว่านเยียนเหลือบมองเกี๊ยวน้อย“น่าจะเมาจนเลอะเลือน”
ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้ออกได้ นางจะรอวันพรุ่งนี้เมื่อเขาตื่นขึ้นมา จะมีสภาพเป็นอย่างไร!
กล้าดียังไงมาบอกว่าไม่ชอบเด็กผู้ล้ำค่า เหอะ เด็กจะสั่งสอนบทเรียนดีๆ ให้เขาเอง
แน่จริงก็อย่ามาชอบละกัน!
ทว่ามีอย่างหนึ่งที่แปลก ร่างกายกู้โม่หานแตกต่างจากคนทั่วไป หรือพอเมาแล้วร่างกายจะพิเศษ ยากล่อมประสาทจึงไม่มีผลกับเขาในคืนนี้
ซาลาเปาน้อยก็ถามว่า “ท่านแม่ ลอบทำมิดีมิร้ายหมายความว่าอย่างไรหรือ”
เมื่อถามคำถามนี้ สีหน้าหนานหว่านเยียนพลันอึมครึมขึ้นมา
ต้องโทษความเมาของกู้โม่หานทั้งหมด แล้วเป็นยังไง ตอนนี้เด็กทั้งสองล้วนเห็นนางกับเขา...
ยังดีที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยนิดหน่อยเท่านั้น ไม่มีอะไรมากเกินไป แต่นางก็ต้องอธิบายพวกนางให้กระจ่าง
เด็กทั้งสองคนอายุสี่ขวบกว่า ถึงเวลาสอนพวกนางความแตกต่างระหว่างชายหญิงแล้ว
หนานหว่านเยียนลูบผมสลวยของสองคนพี่น้องอย่างอ่อนโยน เอ่ยเสียงนุ่มนวล “คือการวางแผนที่นอกเหนือจากกฎเกณฑ์ และข้อบังคับ เมื่อเป็นเรื่องระหว่างชายหญิงจะมีคนหนึ่ง ที่คิดอกุศลกับอีกคนหนึ่ง คิดจะแอบทำเรื่องไม่ดี กับนางหรือเขา!”
เกี๊ยวน้อยพยักหน้าอย่างเข้าใจเพียงครึ่งเดียว “เข้าใจแล้ว แต่ก็เหมือนไม่เข้าใจทั้งหมด”
ซาลาเปาน้อยก็ขมวดคิ้วเช่นกัน
หนานหว่านเยียนเห็นเด็กๆ ทั้งสองคนฉงน ก็ไม่สอนความรู้ทั่วไปง่ายๆ อีก แต่เริ่มปลูกฝังการตระหนักของเด็กๆ แล้วสอนพวกนางว่าวิธีปกป้องตัวเองให้ดีต้องทำอย่างไร
“มนุษย์เราจะใช้ปฏิสัมพันธ์ทางร่างกายเพื่อแสดงความรัก ปกติพวกเราจะจูบและกอด เพื่อแสดงความสนิทสนมของพวกเรา ก็เหมือนที่แม่จะหอมแก้มน้อยๆ ของพวกเจ้า นั้นเป็นเพราะแม่ชอบพวกเจ้า”
“การปฏิสัมพันธ์ทางร่างกายเช่นนี้ จะทำให้พวกเรารับรู้ถึงความรักและการถูกรักได้ คือการสัมผัสที่ดี แต่ว่า หากมีใครมาแตะต้องจุดส่วนตัวในร่างกายของพวกเจ้า และก็เป็นจุดที่ต้องอยู่ใต้ร่มผ้า หากแตะต้องมันซ้ำๆ นั้นก็คือการสัมผัสที่ไม่ดี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...