ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 533

องครักษ์ยิ่งก้มหน้าต่ำลง พร้อมพูดขึ้นว่า “ตามถนนหลายเส้นจากสนามแข่งไปถึงเรือนเซิง พวกเราต่างก็ค้นหาหมดแล้ว มีคนเคยเห็นองค์หญิงฮั่นเฉิงมายังเรือนเซิง แต่หลังจากนั้น ก็ไม่เห็นอีก”

“น้องหก ทำไมเจ้ายังนั่งใจเย็นอยู่ได้ ตอนนี้ตามหาคนสำคัญที่สุด” กู้โม่เฟิงกำหมัดแน่น หันกลับมาเห็นสีหน้ากู้โม่หานเป็นปกติ ก็พูดขึ้นมาอย่างร้อนใจว่า “คนที่หายไปไม่ใช่คนอื่น แต่นั่นคือฮั่นเฉิง”

“หากกลุ่มนักฆ่าของสำนักอู๋หยิ่ง ที่ลอบฆ่าพวกเจ้าในทะเลสาบเนี่ยที่ผ่านมา ปลอมตัวเข้ามาในวัง แล้วพวกเขาทำได้สำเร็จ ใครก็จะไม่สามารถช่วยเจ้าได้อีกแล้ว”

สายตากู้โม่หานมืดมนลง เรื่องในครั้งนี้น่าจะไม่ใช่ฝีมือของสำนักอู๋หยิ่ง นี่อยู่ในวัง และเมื่อวานเขาก็เพิ่มเวรยามคุ้มกันมากยิ่งขึ้น

คุ้มกันแน่นหนาขนาดนี้ หากยังมีนักฆ่าเข้ามาได้ ถือเป็นความอัปยศของพระราชวงศ์แคว้นซีเหย่

แต่ตอนนี้เขาสงสัยว่าคนที่พาตัวฉินมู่ไป๋ไป เพราะเรื่องแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ดังนั้นฉินมู่ไป๋จะไม่มีอันตรายถึงชีวิต “ไป”

“ยังไม่รีบนำทาง” กู้โม่เฟิงเห็นกู้โม่หานลุกขึ้นมา ก็ยกเท้าเตะองครักษ์คนนั้นยังร้อนใจ พร้อมออกจากประตูไป

แต่ทั้งสามคนเพิ่งมาถึงหน้าประตู ก็เห็นนางกำนัลน้อยคนหนึ่งวิ่งหน้าตั้งตาตื่นเต้นมาหา

“ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย ไท่จื่อเฟยหายไปแล้ว”

หนานหว่านเยียนหายตัวไป?

เดิมสีหน้ากู้โม่หานที่นิ่งเฉย เปลี่ยนแปลงไปทันที

มือทั้งคู่ที่ขาวผ่องนั้น ประสานกันไว้แน่น รัศมีรอบกายเยือกเย็นจนน่ากลัว

“หายไปได้อย่างไร?”

รัศมีแห่งสังหารของกู้โม่หานปะทุขึ้นมา กู้โม่เฟิงมองดูเขาแวบหนึ่ง ในสายตามีความหมายอย่างมัวๆ

สาวใช้ตกใจแทบแย่ ล้มคุกเข่าลงบนพื้น พร้อมพูดขึ้นว่า “บ่าว บ่าวก็ไม่รู้”

“เดิมไท่จื่อเฟยควรที่อาบน้ำอยู่ภายในห้องกลาง นางไม่ให้บ่าวเข้าไปปรนนิบัติ ให้บ่าวไปเตรียมเสื้อผ้ามาใหม่ บ่าวเพียงแค่จากไปแปบเดียว แล้วเมื่อเอาเสื้อผ้าไปให้ไท่จื่อเฟยอีกครั้ง ไท่จื่อเฟยก็หายไปแล้ว หายังไงก็หาไม่เจอ”

“ข้าจะไปตามหา” หัวใจกู้โม่หานเต้นแรงอย่างมาก แทบจะพูดออกมาอย่างคิดไม่ทัน

“ไม่ได้” กู้โม่เฟิงขวางเขาไว้ พร้อมขมวดคิ้วพูดขึ้นว่า “ในสถานการณ์แบบนี้ องค์หญิงฮั่นเฉิงสำคัญที่สุด”

“หนานหว่านเยียนฉลาดขนาดนี้ และก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เข้าวัง คงไม่เกิดอันตรายอะไรกับนาง แต่เจ้า ต้องคิดเผื่อตัวเองเยอะๆ หากองค์หญิงของแคว้นเทียนเซิ่งเป็นอะไรไปในวัง เมื่อต้องรับผิดชอบ เจ้าจะรับอย่างไรไว้?”

ใบหน้าหล่อเหลาของกู้โม่หานย่ำแย่อย่างมาก พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่มีใครสำคัญไปกว่าหนานหว่านเยียน”

แต่คำพูดของกู้โม่เฟิง ก็ทำให้เขาฉุกคิดขึ้นมาได้ องค์หญิงฮั่นเฉิงกับหนานหว่านเยียน หายตัวไปพร้อมกัน จะต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่

เขารู้ว่าวันนี้จะต้องเกิดเรื่อง เพราะตราบที่ยังไม่ได้เลือกคู่แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ คนในวังก็จะต้องร้อนใจ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเดือดร้อนไปถึงหนานหว่านเยียน

เห็นได้ว่า ความประสงค์ของคนนั้นจะยิ่งใหญ่มาก

“ไม่ต้องคิดแล้ว เชื่อฟังข้า ตามหาองค์หญิงฮั่นเฉิงสำคัญกว่า” กู้โม่เฟิงเห็นกู้โม่หานไม่ขยับ จึงร้อนใจอย่างมาก