กู้โม่เฟิงทั้งกังวลและหงุดหงิด ถีบองครักษ์ผู้นั้นอย่างหนักหน่วง
“มันเป็นใคร ยังไม่รีบบอกมาอีก! หากยังไม่บอกข้าจะฆ่าเจ้า!”
องครักษ์ผู้นั้นล้มลงกับพื้น ตัวสั่นเทิ้มพูดไม่ออก
หนานชิงชิงก็กลั้นลมหายใจอย่างไม่รู้ตัว หัวใจเต้นเร็วราวกับฟ้าลั่น ฝ่ามือปกคลุมไปด้วยเม็ดเหงื่อ
หนานหว่านเยียนรู้ว่าคนที่จะทุ่มเทชีวิตทำงานให้คนอื่นได้นั้นต้องเก็บความลับมิดชิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทำการใหญ่แบบนี้
นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ข้ารู้ว่าเจ้ากังวลอะไร แต่เจ้าเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว พิษนี้กัดกินหัวใจ เจ้าถูกพิษอย่างลึกซึ้ง หากไม่รักษาร่างกายจะแตกดับ แต่หากเจ้าบอกผู้บงการที่อยู่เบื้องหลัง ฮ่องเต้ก็อยู่ที่นี่ บางทีอาจได้รับโทษทัณฑ์เพียงเล็กน้อย”
กู้โม่หานยืนถัดจากหนานหว่านเยียน ใบหน้าอันหล่อเหลาเฉยเมย พลังข่มขวัญท่วมท้น
“เรื่องนี้ไม่เพียงพัวพันกับองค์หญิงฮั่นเฉิงเท่านั้น แม้แต่พระชายาของข้ากับน้องเจ็ดก็ถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย ว่ากันตามจริงแล้ว นี่คือการประณามความผิดอันใหญ่หลวงของเก้าตระกูล”
“ถ้าเจ้าพูดอย่างตรงไปตรงมา บางทีเสด็จพ่ออาจจะผ่อนปรนให้เจ้า แค่เพียงเจ้าพูดออกมา”
สีหน้าขององครักษ์เปลี่ยนไปเล็กน้อย เหมือนมีการเคลื่อนไหว หนานชิงชิงกลัวจนไม่กล้าหายใจ แต่เมื่อคิดว่าองครักษ์ผู้นี้คือหน่วยกล้าตายของนาง ครอบครัวของเขาทั้งหมดยังอยู่ในมือของนาง ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้าง พลางกล่าวอย่างเสแสร้ง
“ไท่จื่อพูดถูก ขอเพียงเจ้าบอกเขาว่าใครเป็นตัวการอยู่เบื้องหลัง ครอบครัวของเจ้าก็จะไม่เป็นอะไร”
ทันใดนั้นองครักษ์ก็สั่นสะท้าน มองไปทางหนานชิงชิง พลันชำเลืองมองกู้โม่หลิงอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ
“ไท่จื่อเฟย กระหม่อมไม่มีครอบครัว ไม่กลัวการข่มขู่เหล่านี้ ใครกล้าทำก็ต้องกล้ารับ เรื่องนี้ ไม่เคยมีใครชี้นิ้วสั่งการ!”
“อย่าคิดกัดลิ้นตัวเองนะ!” กู้โม่หานมองไปที่การเคลื่อนไหวต่อไปขององครักษ์ ดวงตาทั้งคู่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว บีบกรามขององครักษ์ไว้ด้วยมือเดียว
แต่ไม่คาดคิด องครักษ์ผู้นั้นดึงกริชออกมาจากอก ก่อนจะเชือดคอหอยของตัวเองทันที…
ทันใดนั้นเลือดก็สาดกระเซ็นราวกับน้ำพุ
หนานหว่านเยียนจับชีพจรของเขาทันที จากนั้นก็ส่ายหน้าให้กู้โม่หาน “ตายแล้ว”
หนานชิงชิงเห็นองครักษ์ผู้นั้นให้ตายก็ไม่ยอมซัดทอดนาง จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ถึงกับมีท่าพึงพอใจอย่างกลั้นไม่อยู่
ตอนนี้ หนทางเดียวของหนานหว่านเยียนไม่เหลือแล้ว แผนการของนางไร้ช่องโหว่ หนานหว่านเยียนไม่มีทางจับนางได้เด็ดขาด!
อีกอย่าง ด้วยนิสัยหยาบคายไร้เหตุผลของฉินมู่ไป๋ จะต้องโวยวายไม่เลิกราแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...