เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 646

ทุกคนหันไปมองตามเสียงทันที เห็นเพียงลูกสาวคนโตของฮ่องเต้องค์ใหม่ องค์หญิงอานผิงเดินเข้ามาอย่างโมโห

ทุกคนรู้สึกเบื่อหน่ายกับคำพูดของนาง แต่จะทำตัวมิมีมารยาทก็มิได้“คารวะองค์หญิงอานผิง”

เมื่อเห็นเจ้าเกี๊ยวน้อยอยู่อย่างปลอดภัยดี หัวใจของหนานหว่านเยียนก็สั่นอย่างบ้าคลั่ง

นางมองไปที่ลูกสาวที่มิได้เจอมาสองเดือน หางตาเปียกชื้น เดิมทีเจ้าเด็กน้อยมีใบหน้ากลมๆ แต่ตอนนี้มีกลมเช่นนั้นแล้ว มิมีนางอยู่ เจ้าเด็กน้อยต้องลำบากมากเป็นแน่

นางอยากจะพุ่งเข้าไปกอดลูกสาวที่แสนอบอุ่นของนาง แต่กลับถูกเฟิงยางห้ามเอาไว้

เฟิงยางเอ่ยเสียงเบา:“จวิ้นจู่ มิได้”

หนานหว่านเยียนบีบมือแน่น หัวใจของนางเต็มไปด้วยความปั่นป่วน แต่กลับทำได้เพียงห้ามตัวเองไว้ มิกล้าเอ่ยเสียงออกมา

และเจ้าเกี๊ยวน้องมองมิเห็นหนานหว่านเยียน ทำได้เพียงกัดฟันมองผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มกลุ่มนี้ กำปั้นน้อยๆ ทุบไปมาที่หน้าอก อกสั่นไหวขึ้นลงไปตามอารมณ์ที่รุนแรงของนาง

นางจ้องมองไปที่หญิงแปลกหน้าพวกนี้อย่างดุเดือด โดยเฉพาะกับหยุนอี่ว์โหรว ยื่นมือชี้ไปที่หยุนอี่ว์โหรวและเอ่ยว่า“นั่นเป็นที่ที่ท่านแม่ข้านั่งได้คนเดียวเท่านั้น! เจ้าลงมานะ!”

“พวกเจ้า พวกเจ้าออกไปให้หมด! นอกจากท่านแม่ของข้า ใครคิดอยากจะมาเป็นแม่ข้าก็มิได้ทั้งนั้น!”

หัวใจของหนานหว่านเยียนบีบแน่น

คนพวกนี้มิได้ง่ายต่อการจัดการ เจ้าเกี๊ยวน้อยออกหน้าแทนนางเยี่ยงนี้ เกรงว่าจะโดนรังแกได้ง่าย

และหยุนอี่ว์โหรวดูจะโมโหแล้ว เห็นได้ชัดว่ากำลังหาเรื่องเจ้าเกี๊ยวน้อย ดวงตาของนางฉายแววอำมหิตและโหดร้าย

แต่นางเห็นว่ามิมีสาวใช้อยู่ด้านหลังเจ้าเกี๊ยวน้อยนี่เลย ทำให้รู้ได้ว่าเจ้าเกี๊ยวน้อยแอบหนีออกมาอีกแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้