สีหน้าของฮูหยินบูดบึ้งทันที
แม้แต่ฝันนางก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าอีเหนียงสามจะกล้าด่านาง นางโกรธจนตัวสั่นเทา
นางวางถ้วยชาในมือลงอย่างแรง แล้วตะโกนด้วยความโกรธว่า “อีเหนียงสาม! เจ้ากินยาผิดหรือเปล่า! ถ้าเจ้ายังพูดเรื่องไร้สาระ ข้าจะไล่เจ้าออกจากที่นี่!”
หนานอี่ว์เองก็ยากที่จะเชื่อ ดวงตาของนางถลึงตาโต ปากของนางเบิกกว้างด้วยความตกใจ จนกรามของนางเกือบจะหลุด “อีเหนียงสาม...”
อีเหนียงสามเป็นอะไรไป แทนที่จะหุบปาก กลับเริ่มพูดพล่ามมากขึ้นเรื่อยๆ
“หญิงแก่อย่างเจ้า ไม่ตักน้ำใส่ตุ่มชะโงกดูเงาตนเองเลยหรือว่าหน้าตาเป็นเช่นไร ปากแหลม แก้มแดงเช่นนี้ ไม่รู้ว่าท่านพี่รักนางได้อย่างไร”
“เอาแต่พูดว่ามารดาของหนานหว่านเยียนไม่ดี แต่ในความคิดของข้า เจ้าใช้วิธีสกปรกจนปีนป่ายมาถึงจุดนี้มากกว่า บางทีเจ้าอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของมารดาของหนานหว่านเยียนก็ได้!”
ได้ยินมาถึงตรงจุดนี้ สีหน้าของหนานหว่านเยียนก็เปลี่ยนไป นางมองไปที่ฮูหยินนิ่ง
ฮูหยินลุกขึ้นยืนทันที และพูดกับอีเหนียงสามอย่างรุนแรงว่า “อีเหนียงสาม ข้าเห็นแก่ท่านพี่ไม่เอาผิดเจ้าครั้งนี้ แต่เจ้ากลับนินทาต่อหน้าพระชายา ด้วยสถานะที่ต่ำต้อยของเจ้า ยังกล้าพูดใส่ร้ายข้าต่อหน้าผู้คน”
เกิดอะไรขึ้นกับอีเหนียงสาม! เหตุใดอะไรก็กล้าพูดออกมาเช่นนี้!
หลังจากอีเหนียงสามดื่มชา นางก็ควบคุมตัวเองไม่ได้.. อีกเลย ถ้านางเปิดปากเพื่อแลกหรือหักล้าง ความคิดที่แท้จริงในใจของนาง จึงพรั่งพรูออกมาจากปากของนาง
ในเวลานี้ เสียงของนางแหบแห้ง ดวงตาของนางแดงก่ำ “บอกว่าฉันต่ำต้อยหรือ? อย่างเจ้าถ้ามารดาของหนานหว่านเยียนไม่อายุสั้นจากไปก่อน เจ้ายังสามารถปีนป่ายขึ้นมาเป็นฮูหยินใหญ่ได้หรือ เจ้ามันก็แค่อีเหนียง แตกต่างจากข้าตรงไหน?!”
“แล้วอีกอย่าง เจ้าอย่าเอาแต่ใช้พระชายาเฉิงลูกสาวของเจ้ามาพูด ถุย ก็แค่พวกไร้ประโยชน์เช่นเดียวกัน แม้แต่ลูกสาวยังให้กำเนิดไม่ได้เลย!”
อีเหนียงสามพูดจาฉะฉาน ทำให้ทุกคนที่มาร่วมงานตกตะลึงกันหมด!
คิดไม่ถึงเลยว่า ความขัดแย้งระหว่างอีเหนียงสามกับฮูหยินจะเยอะถึงเพียงนี้!
เมื่อครู่ยังดีกันอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับทะเลาะกัน จนเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้