ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 79

หนานอี่ว์ได้ยินคำพูดนั้น ความขุ่นเคืองใจก็เพิ่มขึ้นทันที ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกว่ามารดาของนางไม่มีเหตุผล ดังนั้นนางจึงรีบพุ่งตัวเข้าไป แล้วทำการตบตีกับอีเหนียงสาม

“บ้าไปแล้ว!ข้าไม่มีมารดาอย่างท่าน!ท่านยังมีหน้ามาบอกว่าข้าน่ารำคาญอีกหรือ ท่านด่าว่าฮูหยินให้ข้าฟังทุกวัน ข้าไม่รำคาญหรือ!”

อีเหนียงสามยิ่งกลัวมากขึ้น นางยิ่งด่าแรงขึ้น “ดีมาก หนานอี่ว์ เจ้าใจกล้ามาก! ข้าคิดว่าข้าคงตีเจ้าเบาไป!”

หญิงสาวทั้งสองคนกำลังต่อสู้และด่าว่ากันไม่หยุด เหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้า ทำให้ภาพลักษณ์ที่น่าเกลียดของอีเหนียงสามถูกเปิดเผยต่อหน้าทุกคน คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าพวกนางจะมีความเกลียดชังกันมากถึงเพียงนี้

ดวงตาของหนานหว่านเยียนสนุกสนานมาก นางนั่งจิบชาดูละครอย่างเพลิดเพลิน หลังจากเกิดเรื่องนี้ขึ้น ความขัดแย้งระหว่างทั้งสามคงจะแตกหักกันอย่างสมบูรณ์!

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียง “เพี๊ยะ!” ดังขึ้นมา ทำให้ห้องโถงที่มีเสียงดังนิ่งเงียบไปทันที

ฮูหยินยืนอยู่ตรงหน้าสองแม่ลูก แล้วตบหน้าอีเหนียงสามอย่างไร้ความปรานี

อีเหนียงสามกุมหน้าที่ถูกตบจนร้อนผ่าวอย่างไม่อยากเชื่อ และมองไปทางฮูหยินด้วยดวงตาเบิกกว้าง

จากนั้น ก็มีเสียงตบหน้าดังขึ้นมาอีกครั้ง ฮูหยินยกมือตบหน้าหนานอี่ว์อีกครั้ง ดวงตาของหนานอี่ว์แดงก่ำท่าทางโกรธมาก

ฮูหยินโกรธมาก นางตะโกนเสียงดังไปทั่วห้องโถง “ใครก็ได้! จับอีเหนียงสามกับคุณหนูสามออกไป! พาไปขังไว้ในห้องไม่ได้รับอนุญาตห้ามให้พวกนางออกมา!”

ถ้าเช้านี้เฉิงเซี่ยงไม่สั่งไว้ ว่าวันนี้ห้ามให้เห็นเลือด นางคงเฆี่ยนผู้หญิงเสียสติสองคนนี้ห้าสิบไม้แล้ว ไม่สิ! หนึ่งร้อยครั้ง! ตีให้ตายเสียเลยยิ่งดี!

พอได้ยินเช่นนั้น บ่าวรับใช้ก็รีบเข้ามา มือข้างหนึ่งลากมือคนหนึ่ง พยายามดึงสองแม่ลูกออกไป

อีเหนียงสามไม่ยอม รู้ทั้งรู้ว่านางก่อเรื่องใหญ่แล้ว แต่นางก็ยังตะโกนด่าฮูหยินไม่หยุด “นางสารเลว เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาตบข้า! แล้วยังคิดจะขังข้าไว้ในห้องอีก! ข้าจะฟ้องท่านพี่ เจ้ารอตายเถอะ!”

หนานอี่ว์พยายามดิ้นหนี ผมของนางยุ่งเหยิง ทำท่าเหมือนจะสู้กับอีเหนียงสามให้ตายกันไปข้าง “ปล่อยข้านะ! ปล่อย! มาจับข้าทำไม! ข้าคือคุณหนูสามนะ!”

“ท่านเองก็ด้วย! หยุดพูดได้หรือไม่! ถ้าพูดอีกพวกเราได้ตายเร็วขึ้นแน่! ท่านมันบ้า งี่เง่า ท่านทำให้ข้าต้องอับอายขายหน้า! ข้าขอสู้ตาย!”

สองแม่ลูกตวาดด่าและตบตีกัน แต่ก็ยังถูกบ่าวรับใช้ลากออกไป