ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 780

หยุนเหิงตบโต๊ะถามเสียงดุดัน “เห็ดสีดำอะไร ทำไมข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน?”

แม่ทัพที่ไม่อาจสงบสติอารมณ์ลงได้พอได้ยินก็ถามเสียงดุดัน “ใครส่งมันมา?”

สาวใช้คนนั้นตื่นตระหนกทันที เหงื่อเย็นเยียบหลั่งทั่วร่างกาย “บ่าว บ่าวไม่รู้เจ้าค่ะ…”

“พอแล้ว” กู้โม่หานไม่ชอบที่พวกเขาโวยวายเสียงดัง “ถ้าอยากรู้ความจริงก็ออกไปสืบ ตอนนี้การช่วยชีวิตคนเป็นสิ่งสำคัญกว่า”

เดิมทีหนานหว่านเยียนกำลังจะพูด ไม่นึกว่ากู้โม่หานจะชิงพูดขึ้นก่อน “พวกเจ้าออกไปก่อน ข้าต้องการรักษาฮูหยิน”

สถานการณ์ปัจจุบันไม่สู้ดี นางจำเป็นช่วยชีวิตคนทันที

ทุกคนสะดุ้งตกใจในทันใด รีบผลักไสกันออกจากห้อง

กู้โม่หานชำเลืองมองนาง และมองเห็นท้องที่บวมขึ้นมาของนาง “ข้าจะอยู่ช่วยเจ้าเอง เจ้าช่วยคนจะเหนื่อยง่าย”

หนานหว่านเยียนไม่มีเวลาสนใจกู้โม่หาน มองไปที่ฮูหยินท่านแม่ทัพพร้อมกับพูดเร่งรัด

“ไม่ต้อง ข้าทำได้ ท่านรีบออกไปเถอะ”

“ตกลง มีอะไรก็เรียกข้านะ” กู้โม่หานกำมือขาวเยือกเย็นแน่น แต่ก็ยังเลือกที่จะเชื่อนาง เขาหันหลังเดินออกไป ก่อนจะปิดประตูให้สนิทแน่น

เมื่อประตูปิดลง ใบหน้าสวยงามของหนานหว่านเยียนก็ถูกปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น นางช่วยฮูหยินท่านแม่ทัพตรวจสอบสัญญาณชีพ ใช้เปลหามในช่องว่างยกฮูหยินท่านแม่ทัพขึ้นไปในช่องว่าง

คุณสมบัติพิษของแบคทีเรียชนิดมีพิษอย่างเจี้ยนโส่วชิงมักจะมีความเสถียรมาก วิธีการปรุงอาหารทั่วไปเช่นการนึ่ง ต้ม อบ และเผา รวมถึงการตากแดดไม่สามารถกำจัดสารพิษได้

แม้ในปัจจุบันก็ยังไม่มียาเฉพาะที่สามารถล้างสารพิษดังกล่าวได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อรับประทานเข้าไปแล้ว ไม่ว่าจะมีปริมาณเท่าใดก็ตาม ก็มีความเสี่ยงที่จะเกิดอันตรายถึงชีวิตได้ทุกเมื่อ

เนื่องจากความไม่แน่นอนของเวลาที่เริ่มมีอาการ หลายคนเสียชีวิตหลังจากกินเห็ดพิษเป็นเวลาครึ่งเดือน อย่างไรก็ตามในช่วงเวลานี้ ความเจ็บปวดของผู้ป่วยจะหนักกว่าการ “เห็นคนแคระ” มาก

การแสดงออกของหนานหว่านเยียนเคร่งขรึมจริงจัง ตอนนี้นางกำลังตั้งครรภ์ แค่เอาคนเข้าไปในช่องว่างก็เหนื่อยจนเหงื่อแตกพลั่กแล้ว

แต่ในช่วงเวลาสำคัญของชีวิตมนุษย์ หนานหว่านเยียนต้องข่มความเหนื่อยล้าทางร่างกายไว้

เป็นเวลานานแล้วที่เข้าไปในช่องว่าง แต่เมื่อนางเงยหน้าขึ้นเพื่อค้นหาบางสิ่ง ทันใดนั้นนางก็พบห้องฉุกเฉิน ICU ที่มีไฟสีแดงกะพริบอยู่ไม่ไกล

รูม่านตาของหนานหว่านเยียนหดลงอย่างกะทันหัน ช่องว่างได้ยกระดับสูงขึ้นโดยที่นางไม่รู้ตัว

และครั้งนี้มีการเพิ่มห้องฉุกเฉิน ICU เข้ามาด้วย!

หนานหว่านเยียนไม่เข้าใจหลักเกณฑ์การยกระดับของช่องว่างทางการแพทย์จริงๆ ไม่รู้ว่านางยึดติดกับอะไร เมื่อคำนวณวันเวลา นางไม่ได้เข้าไปในช่องว่างนานกว่าสองเดือนแล้ว

หลังจากหนีออกจากวัง นางต้องหลบซ่อนตัวทุกวัน ไม่ค่อยมีโอกาสที่จะใช้ช่องว่าง

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องเหล่านี้ นางไม่มีเวลาดูว่ามีอะไรโผล่มาอีกไหม ก้มหัวยุ่งอยู่กับช่วยชีวิตคนอย่างขะมักเขม้น

ตอนนี้ฮูหยินท่านแม่ทัพมีอาการอาเจียน ท้องร่วง ผิวหนังและตาเหลือง ไม่รู้ว่าฮูหยินท่านแม่ทัพกินเจี้ยนโส่วชิงไปมากน้อยแค่ไหน เพื่อความปลอดภัย หนานหว่านเยียนจึงจัดการล้างท้องให้นางก่อน

ใส่หลอดกระเพาะอาหารเข้าไปในปากของฮูหยินท่านแม่ทัพ หนานหว่านเยียนดูตำแหน่งของกล้องจุลทรรศน์บนเครื่องมืออย่างระมัดระวัง เพื่อให้แน่ใจว่าได้สอดท่อกระเพาะอาหารเข้าไปในกระเพาะอาหารอย่างสมบูรณ์ ก่อนที่จะเปิดเครื่องมือ