ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 805

เสียตะโกนดังขึ้นเรื่อยๆ มีความรู้สึกเชิงบังคับ ไม่เหลือโอกาสให้กู้โม่หานและหนานหว่านเยียนหายใจเลย

เหล่าขุนนางของแคว้นซีเหย่ต่างเกิดความหวาดผวา พวกเขายังไม่เคยเห็นราชทูตที่มาเข้าเยี่ยมตื่นเต้นเช่นนี้เลย แข็งแกร่งกว่าแคว้นเทียนเซิ่งอีก สถานการณ์เช่นนี้ คนที่ไม่รู้คงต้องคิดว่าจะกลืนทั้งตัวเป็นๆ ของฮ่องเต้และฮองเฮาเหนียงเหนียงเลย

เสด็จไทเฮาอดมวดคิ้วไม่ได้ หน้ากู้โม่หานเคร่งมาก สองตาอันร้ายกาจกวาดสายตามองเหล่าราชทูตที่พูดเป็นฉอดๆ ในตหนักและตบบัลลังก์มังกรอย่างแรง

“เงียบ!”

คนพวกนี้ก็หัวรุนแรงเกินไปแล้ว ยังไม่พูดถึงความน่าเชื่อถือของพ่อบ้านกาว แค่หยุนอี่ว์โหรวทั้งคนเขาก็ไม่มีทางปล่อยไปอย่างง่ายดายแล้ว

ถ้านางจากไปอย่างมีหน้ามีตาเช่นนี้เลยขจ แล้วเขาจะบอกหว่านเยียนกับลูกๆ ยังไง?

พูดจบฌห ทุกคนล้วนตกใจกับพลังอันกวดขันโดยที่ไม่ต้องโมโหของกู้โม่หานจนสั่นไปทั้งตัว

ราชทูตแคว้นต้าเซี่ยเหล่านั้นก็ตกใจอย่างไร้เหตุผล ถอยหลังไปครึ่งก้าวและไม่ส่งเสียงอีก

แต่ในเมื่อบรรยากาศกลายเป็นเช่นนี้แล้ว ราชทูตแคว้นต้าเซี่ยก็อดพูดไม่ได้ว่า “ฮ่องเต้ ขออภัยให้กับการเสียมารยาทของพวกกระหม่อมญด แต่การรับจวิ้นจู่กลับมาเป็นเรื่องใหญ่อันดับหนึ่งเลย พวกกระหม่อมไม่มีทางไม่ใจร้อนหรอก”

“แต่พวกกระหม่อมไม่เข้าใจว่าเมื่อกี้ที่ฮองเฮาเหนียงเหนียงโมโหเช่นนั้นคือเพราะอะไรเหรอ? พวกกระหม่อมขอเจอจวิ้นจู่มีอะไรไม่ถูกเหรอ? ฮองเฮาเหนียงเหนียงขัดขวางเพื่ออะไร?”

“หรือว่า ตอนนี้จวิ้นจู่ของพวกกระหม่อมเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาไม่สะดวกพบแขกเหรอ?”

พูดจบปุบ ขุนนางแคว้นซีเหย่บางคนก็เริ่มทนไม่ได้แล้ว ต่างเปิดปากคล้อยตามว่า “ฮ่องเต้! วันนี้ราชทูตแคว้นต้าเซี่ยมาเข้าเยี่ยม สถานะของโหรวเฟยเหนียงเหนียงพิเศษเช่นนี้ ควรเชิญมาในตำหนัก”

พวกเขาไม่ได้อยากเห็นแคว้นซีเหย่กับแคว้นต้าเซี่ยตกอยู่ในการพัวพันและการต่อสู้อีกแล้ว!

อีกอย่าง พวกเขารู้สึกตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าคือหนานหว่านเยียนทนให้อีกคนอยู่ไม่ได้ จงใจทำร้ายนางสนม และตอนนี้ก็คือโอกาสที่ดีที่เชิญหยุนอี่ว์โหรวออกมาพอดี!

เสียงพูดมากพูดเยอะดังขึ้นในตำหนักใหญ่ไม่หยุด

ไม่มีใครนึกถึงเลยว่าสถานการณ์จะเป็นไปตามทางที่ไม่สามารถแก้ไขได้แล้ว

ความมุ่งมั่นที่จะชนะไหลผ่านเข้าตาของพ่อบ้านกาวแวบหนึ่งอย่างไร้ร่องลอย

กู้โม่เฟิงขมวดคิ้วและมองกู้โม่หานอย่างเป็นห่วง

เขารู้อยู่แล้วว่าหยุนอี่ว์โหรไปไหนแล้ว และก็เข้าใจว่าขุนนางเหล่ากำลังคิดอะไรอยู่ ก็คืออยากหาข้ออ้างหาเรื่องหนานหว่านเยียน บังคับให้กู้โม่หานต้องเอาคนออกมาให้ได้