ไม่รู้ว่าอี๋เหนียงสามออกจากงานไปตั้งแต่เมื่อไร ตอนนี้กำลังหน้าแดงหูแดง โอบบ่าวไพร่หนุ่มคนหนึ่งราวกับอดอยาก กอดจูบกับเขาอย่างกับธาตุไฟเข้า!
บ่าวไพร่คนนั้นพยายามขัดขืนเต็มกำลัง ผลักอี๋เหนียงสามออกด้วยท่าทางที่เห็นความตายคือทางออก แต่อย่างไรก็ผลักออกไปไม่ได้
ต่างบอกว่าผู้หญิงผู้หญิงอายุสามสิบะยานอยาก สี่สิบหื่นกระหาย แต่อดอยากไม่เลือกกินเหมือนอี๋เหนียงสามอย่างนี้ ทุกคนเพิ่งจะเคยเจอเป็นครั้งแรก!
หนานฉีซานหน้าเขียวทันที “อี๋เหนียงสาม! เจ้ากำลังทำอะไรน่ะ! หยุดเดี๋ยวนี้!”
ออกแรงข้อนิ้วบีบจอกเหล้า อารมณ์พลุ่งพล่านเทียมฟ้าราวกับเหมี่ยวต่อมาจะกินอี๋เหนียงสาม ผู้ไม่รู้จักยางอายคนนี้
ฮูหยินมองจนปากอ้าตาค้าง ครั้งได้สติก็รีบราดน้ำมันบนกองเพลิง
“ไอ้หยา อี๋เหนียงสาม! นี่เจ้าเป็นอะไรไปน่ะ! ถึงกับทำเรื่อง ทำเรื่องผิดศีลธรรมต่อหน้าทุกคนอย่างนี้ได้...”
วันนี้นางเพิ่มความรู้แล้ว อี๋เหนียงสามไม่เพียงแต่อาละวาดสองครั้งติดกัน ทั้งยังอย่างกับเปลี่ยนเป็นคนละคน ถึงกับกล้าสมคบคิดอนาจารไร้ยางอายต่อหน้าเฉิงเซี่ยงแบบนี้!
“ท่านแม่!”
สีหน้าหนานอี่ว์น่าสนุกที่สุด นางรู้ว่าในจอกเหล้าใบหน้ามียา แต่คิดไม่ถึงว่าฤทธิ์ยาจะไวขนาดนี้!
กลับต้องมาเสียยาดีอย่างนี้กับอี๋เหนียงสามที่ไม่เอาไหน หนานอี่ว์รู้สึกเสียดายมาก ถ้าหนานหว่านเยียนไม่ยื่นมือมาแทรก ตอนนางกับกู้โม่หานก็ข้าวสารเป็นข้าวสุกแล้ว จากนั้นก็ทะยานสู่ความรุ่งโรจน์!
ต้องโทษหนานหว่านเยียน!
หนานอี่ว์กัดฟันกรอด รีบเข้าไปฉุดอี๋เหนียงสามไว้ “อี๋เหนียง! ท่านดื่มมากเกินไปใช่หรือไม่ อี่ว์เอ๋อร์ไม่ดีเอง รู้ว่าท่านดื่มมากไม่ได้ แต่กลับไม่ห้ามท่าน!”
ตอนนี้นางได้แต่หาข้ออ้างแบบนี้มาแก้สถานการณ์ให้อี๋เหนียงสาม ยัยบ้านี่จะได้ไม่แบไต๋ออกมาจนหมด โยนความผิดมาทำให้นางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย
สายตากู้โม่หานมีความมืดปราดผ่าน แต่ไม่นานก็นึกขึ้นได้ เหลือบมองหนานหว่านเยียนที่กำลังพยายามกลั้นขำด้วยสายตาลุ่มลึกไม่อาจคาดเดา
ทุกคนต่างตะลึงกับภาพนี้ มีเพียงนางที่อยู่ในความคาดหมาย
หนานหว่านเยียนมองกู้โม่หาน “มองข้าทำไม ข้าไม่รู้อะไรทั้งนั้น”
นางแค่เติม ‘ของ’ ลงในจอกเหล้านั้นนิดหน่อย ช่วยให้ฤทธิ์ยาทำงานได้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ใครจะรู้ว่าอี๋เหนียงสามจะออกอาการกะทันหันแบบนี้ แล้วยัง...ร่านขนาดนี้ด้วย
ดูท่ายานี้จะไม่ธรรมดา ถ้ากู้โม่หานดื่มลงไปจริงๆ...
อยู่ๆ นางก็นึกถึงภาพที่เห็นเมื่อไม่นานมานี้ เพ้ย! ผู้หญิงได้เหนื่อยตายแน่
กู้โม่หานเบนเส้นจักษุออก ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาดุจน้ำค้างแข็ง
ดูท่าเหล้าจอกนั้นจะมีปัญหา อี๋เหนียงสามกับลูกสาวจงใจคารวะเหล้าเขา ต้องการเล่นงานเขาชัดๆ!
กู้โม่หานดวงตาเรียวยาวหรี่อย่างเย็นชา เผยความอันตรายออกมา
ตระกูลหนานไม่มีดีสักคนอย่างที่คิด!
แต่เขาคิดไม่ตก ทำไมเมื่อครู่หนานหว่านเยียนต้องยื่นมือมาช่วยด้วย...
ครั้นฮูหยินเห็นท่าทางรุ่มร่ามของอี๋เหนียงสามแล้ว ก็รีบเพิ่มเชื้อไฟอยู่ข้างๆ
“อี่ว์เอ๋อร์ ข้าจำได้ว่าอี๋เหนียงสามคอแข็งเหมือนกันนี่ ทำไมดื่มเหล้าของเจ้าแล้วเป็นอย่างนี้ไปได้”
นางมีความสุขที่ได้เห็นสองแม่ลูกตกที่นั่งลำบาก ทางที่ดีหนานฉีซานก็ขับพวกนางออกจากจวนเฉิงเซี่ยงไปเสียเลย นางจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าน่ารำคาญของสองคนนี้อีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้