ทันใดนั้นกู้โม่หานก็สำลัก ลืม “โม่เหยียน” ไปเลย แต่หากให้ลูกไปกันท่า “โม่เหยียน” เวลาเข้าใกล้หนานหว่านเยียน มันจะตรงกันข้ามกับความตั้งใจเดิมของเขาอย่างสิ้นเชิง
เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็รู้สึกว่ามีสายตาคมกริบจ้องมาที่เขา กู้โม่หานมองออกไป เห็นหนานหว่านเยียนกำลังมองเขาอย่างเย็นชา
เด็กหญิงตัวน้อยทั้งสองก็มองมาที่เขาเช่นเดียวกัน ราวกับว่าได้ยินบทสนทนาระหว่างเขากับอันอันและน่าวน่าว
เขาใจสั่นอย่างรุนแรง บุ้ยปาก รู้ดีว่าเป็นหลุมลึก ในเวลานี้ทำได้เพียงตามน้ำไป “แน่นอน ไม่มีใครเป็นข้อยกเว้น ห้ามปล่อยเขา”
เมื่อได้ยินการยืนยันจากพ่อ อันอันและน่าวน่าวก็ไม่สงสัยอีก น่าวน่าวเหลือบมองกู้โม่หาน “ตกลง พวกข้าเชื่อฟังพ่อใหญ่”
“อืมๆ พวกข้าจะไม่ปล่อยเขา”
กู้โม่หานฝืนใจมาก “… อืม”
เมื่อเห็นดังนั้น หนานหว่านเยียนก็มองกู้โม่หานนานขึ้น ก่อนจะถอนสายตากลับ สนทนากับเด็กหญิงตัวน้อยทั้งสองต่อไป
เกี๊ยวน้อยและซาลาเปาน้อยกลับแอบขำอยู่ในใจ รู้ว่ากู้โม่หานขุดหลุมให้ตัวเอง ดูท่าทางต่อไปในวัง จะมี “ละครสนุกๆ” ให้ดูมากขึ้นอีก
หากให้อันอันและน่าวน่าวเจ้าลิงน้อยสองตัวนี้มาเป็นไม้กันหมาล่ะก็ ก็จะเป็นไม้กันหมาของจริง
บรรยากาศในศาลาพักร้อนเริ่มกลมเกลียวมากขึ้น หลังจากรับประทานอาหารกลางวันและงีบหลับครู่หนึ่ง ก็ยังไม่ได้รับข่าวสารใดๆ จากองค์หญิงหงเหมิน
ตุ๊กตาตัวน้อยทั้งสี่ตื่นขึ้นมา ดวงตาพร่ามัวงุนงงไปหมด
ในขณะนี้ องครักษ์แห่งแคว้นต้าเซี่ยรีบเข้ามารายงาน “องค์หญิงหมิงหวง ทุกคนถูกจับหมดแล้ว”
ความสนใจของหนานหว่านเยียนและกู้โม่หานถูกดึงดูดในทันที แววตาของทั้งสองมืดมนลง สีหน้าเยือกเย็นและเคร่งขรึมขึ้นมา
เด็กน้อยทั้งสี่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ปรากฏว่าเป็นหัวหน้านักฆ่ากลับไปรายงานองค์หญิงหงเหมิง หลังจากที่หนานหว่านเยียนถูกขังอยู่ในภูเขาอู้ไห่ ตอนนั้นลู่เจียวเจียวทั้งร้อนใจและดีใจ อยากจะกำจัดหนานหว่านเยียนเดี๋ยวนี้เลย
ช่วยไม่ได้กำลังทหารในมือของนางยังไม่เพียงพอ และไม่สามารถติดต่อกับบุคคลลึกลับได้ก่อน ก่อนหน้านี้บุคคลลึกลับได้ส่งจดหมายถึงนางเอง นางไม่เคยรู้จักตัวตนและที่อยู่ของอีกฝ่ายเลย
แต่ตอนนี้หนานหว่านเยียนอยู่ในเมือง รอให้นางไปจับ โอกาสดีๆ แบบนี้นางไม่อยากพลาด จึงต้องรีบไปพร้อมกับองครักษ์ในจวนของนาง
หนทางค่อนข้างไกล ลู่เจียวเจียวมาถึงค่อนข้างช้า แต่ตลอดทางก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจ สีหน้าดูมีความสุข
ผลคือหลังจากมาถึงก็พบว่า ทั้งหมดเป็นแผนการของหนานหว่านเยียน
นางและเหล่าองครักษ์ที่พามาใหม่เพิ่งจะได้เหยียบภูเขาอู้ไห่ ก็ถูกคนของหนานหว่านเยียนจับได้ทั้งหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...