ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 980

เสียดายที่พี่สามกลับมาไม่ได้ในเวลานี้...

และลู่เจียวเจียวได้ยินว่าเหล่าองค์ชายทั้งหลายรักและเอาแต่ใจหนานหวานเยียนมากขนาดไหนจึงโมโหจนกัดฟัน และเกิดความอิจฉาในใจมาก

หนานหว่านเยียนคนนี้มีอะไรดีหนักหนา เหล่าพี่ชายจึงพากันปกป้อง แม้แต่กู้โม่หานก็ไม่ปล่อยนางไป!

แต่หยุนเหิงและโม่เหยียนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งนี้อยู่ในใจ

โม่เหยียนขมวดคิ้วอย่างกะทันหัน ดวงตาสีดำเข้มพลุ่งพล่าน และมองไปที่หยุนเหิง

หยุนเหิงกลับครำครวญในใจแทนกู้โม่หาน

พระเจ้า ฮ่องเต้ต้องการที่จะกอบกู้ใจของฮองเฮายากขนาดไหน! อย่าพูดว่าเรื่องแปลงโฉมเปลี่ยนรูปแล้ว แถมสถานที่อันตรายและยากที่รอดจากปากเหยี่ยวปากกา เขาก็คยไป

ฮ่องเต้ทรงคิดหนักมาก แล้วเขาจะทำผิดพลาดในจุดสำคัญเช่นนี้ได้อย่างไร?

เขาเอนตัวไปข้างหลังและมองดูเย่เชียนเฟิงและเฉิงชูหย่วนด้วยสีหน้าแปลก ๆ

เมื่อฮ่องเต้เผชิญหน้ากับคู่แข่งเหล่านี้ มันก็ไม่แน่หรอก...

เมื่อหนานหว่านเยียนได้ยินลู่เยี่ยนอันกล่าวถึงพี่สาม สายตาของนางก็รู้สึกผิดเล็กน้อย แต่นางก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

ถึงยังไงเหล่าเสด็จพี่ชายก็ไม่ชอบกู้โม่หานจริงๆ แม้ว่านางจะกล่าวอะไรมากแค่ไหนก็คงไม่ช่วยอะไร

ตอนนี้ควรเงียบไว้ดีกว่า ปล่อยให้พี่สี่ระบาย แล้วเขาถึงจะกลับมามั่นคง

นางขมวดคิ้วเล็กน้อย จ้องไปที่แหวนในมือ ไม่รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อฟังการสนทนาของเหล่าองค์ชาย สีหน้าของเย่เชียนเฟิงก็เริ่มเคร่งขรึมมากขึ้นเรื่อยๆ

วันนี้เขาดูเงียบขรึมมาก แม้แต่หนานหว่านเยียน เขาก็ไม่ค่อยคุยกับนาง ไม่รู้ว่าเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับโม่เหยียนครั้งก่อน หรือเพราะกู้โม่หานที่กำลังจะมาถึง

เฉิงซูหย่วนมองไปรอบๆเรื่อยเปื่อย และบังเอิญไปพบกับลู่เซิงเซิง

ทั้งสองมองหน้ากันครู่หนึ่ง แต่กลับปะทะกันด้วยความเย็นชา...

เขาไม่พูดอะไรแล้วรีบหันหน้าหนี ค่อย ๆ ดันเย่เชียนเฟิงที่อยู่ข้างๆด้วยข้อศอก เขากระซิบว่า คุณชายเย่ มาคุยกันหน่อย"

เย่เชียนเฟิงเหลือบมองเขา "คุยอะไรหรือ?"

เฉิงซูหย่วนกล่าวอย่างหนักแน่น "แน่นอนว่าคือกู้โม่หานคนนั้นไง"

"ข้ารู้ แม้ว่าตอนนี้ทั้งเจ้าและข้าไม่ชอบโม่เหยียน คนคนนี้แปลกๆ ยังหลอกองค์หญิงหมิงหวง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือกู้โม่หาน ถึงยังไง เขาเคยเป็นสามีตามกฎหมายขององค์หญิงหมิงหวง และยังเป็นฮ่องเต้แห่งซีเย่ด้วย "

เสียงเงียบไป การแสดงออกของเย่เชียนเฟิงก็เปลี่ยนไปอย่างมาก