คนพวกนั้นเป็นบ่าวรับใช้ของฮว๋าซื่อ วันนี้จุดประสงค์ของพวกเขาคือต้องการฆ่าเฟิ่งชูอิ่งให้ตาย
คนที่เดินดุ่มๆ เข้าไปคนแรกคิดจะประจบเอาใจฮว๋าซื่อ เขาจึงตรงดิ่งเข้าไปข้างในอย่างว่องไว ปากก็ด่าหยาบคายไปด้วย “เฟิ่งชูอิ่ง เจ้ามันนังสารเลว....”
เสียงของเขาขาดหายไปพร้อมกับเสียงกรีดกระบี่สายหนึ่ง ที่แทงเข้าไปในคอหอยของเขาอย่างแม่นยำ
แสงกระบี่วาววับสะท้อนไปมาในห้องเหมือนสายฟ้าแลบ กลิ่นอายเย็นเยียบน่าสะพรึงกลัวชวนให้คนเสียวสันหลังวาบ
ดวงตาของท้อของจิ่งโม่เยี่ยหรี่ลงเล็กน้อย เขาใช้ด้ามกระบี่ผลักร่างคนที่ถูกปาดคอ ร่างของอีกฝ่ายพลิกม้วนอย่างเสียการควบคุม เลือดอุ่นร้อนและเหม็นคาวพลันสาดใส่ใบหน้าของคนข้างหลัง
เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเร็วเกินไป คนด้านหลังไม่ทันจะได้ตั้งตัว แล้วยังมีคนตะโกนด่าต่อว่า “นังแพศยาลอบคบชู้หน้าไม่อาย!”
“จับตัวพวกเขาไปถ่วงน้ำด้วยกันเลย!”
คนที่โดนเลือดสาดเปื้อนหน้าสบถว่า “อะไรวะเนี่ย!”
พวกเขายื่นมือออกไปคลำดู คนที่เดินนำเข้าไปคนแรกก็ล้มลงไปแล้วตายคาที่
เสียงโหวกเหวกพลันดังก้องไปทั่ว
คนด้านหลังคิดจะบุกเข้าไป ส่วนคนด้านหน้าก็อยากจะถอยออกมา
มู่ลี่ลูกปัดถูกเขย่าจนส่งเสียงครืนๆ สถานการณ์พลันวุ่นวายขึ้นมา
เฟิ่งชูอิ่งได้ยินเสียงเอะอะโวยวายข้างนอกก็นึกเสียดาย เรื่องสนุกอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่นางกลับขยับตัวไม่ได้
นางรู้อยู่แล้วว่าหลังจากเกินเรื่องเมื่อวาน ฮว๋าซื่อจะต้องเอาคืนนางแน่ แต่นางแค่ไม่คิดว่าฮว๋าซื่อจะเล่นงานนางเร็วขนาดนี้
แล้วยังใช้แผนการจับชู้อีก.....
นางรู้สึกว่าสมองของฮว๋าซื่อสองแม่ลูกน่าจะมีปัญหา พวกนางดูยึดติดกับการจับชู้เหลือเกิน
คนเหล่านั้นพากันตะโกนถามวุ่นวาน “เจ้าเป็นใครกัน?”
“เจ้าทำเรื่องไร้ยางอายกับเฟิ่งชูอิ่งก็แล้วไปเถอะ นี่ยังกล้าทำร้ายคนอีก!”
“พวกเราบุกเข้าไปพร้อมกันเลย จับตัวเจ้าชายชู้ให้ได้!”
พวกเขากล่าวจบก็มีคนบุกไปด้านหน้าสองสามก้าว ก่อนจะโดนจิ่งโม่เยี่ยปาดคอทิ้งโดยตรง
หลังจากนี้ก็ไม่ต้องกลัวว่าจิ่งโม่เยี่ยจะมาอาละวาด เพราะนางมีเหตุผลที่หนักแน่น!
นางยืนตะโกนอยู่ตรงประตู “พวกเจ้าเอะอะโวยวายเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน!”
นางกล่าวจบก็ถามว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
บ่าวหญิงคนหนึ่งตอบว่า “ฮูหยิน คุณหนูต่างสกุลซุกผู้ชายเอาไว้ในห้อง ตอนที่พวกเราบุกเข้าไป พวกเขากำลังทำเรื่องไม่อายฟ้าดินอยู่พอดีเจ้าค่ะ”
บ่าวหญิงคนนั้นเข้าไปเห็นว่ามีผู้ชายอยู่ด้านในคนหนึ่ง นางจึงช่วยตะโกนใส่ไฟอยู่ข้างนอก ไม่ได้บุกเข้าไปข้างในด้วย
ฮว๋าซื่อได้ยินก็คลี่ยิ้มเย็นชา นางเอ่ยด้วยใบหน้าโกรธจัด “เฟิ่งชูอิ่ง เจ้าทำตัวงามหน้านัก!
“เจ้ามีสัญญาหมั้นหมายกับอ๋องฉู่ ยังกล้ามาคบชู้สู่ชายในจวนอีก เจ้าไม่เห็นหัวท่านลุงท่านป้าตัวเองบ้างหรือไง?”
“เจ้าทำตัวแบบนี้ คิดจะให้ท่านอ๋องฉู่เอาหน้าไว้ที่ไหน?”
เฟิ่งชูอิ่งที่อยู่ในห้องตอบว่า “ท่านป้ากล่าวหาว่าข้าคบชู้ ท่านมีหลักฐานหรือไม่?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี