เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี นิยาย บท 91

ทว่าในใจนางกลับสนุกสนานมาก นางชอบนักแหละที่ฮว๋าซื่อมาจับชู้เองถึงที่!

น่าเสียดายที่นางถูกผ้าเช็ดหน้าปิดทับอยู่ ก็เลยมองไม่เห็นสถานการณ์ในห้อง

จิ่งโม่เยี่ยปรายตามองนางแวบหนึ่ง เขาเติบโตมาในวัง จึงคุ้นเคยกับกลอุบายของสตรีพวกนั้นเป็นอย่างดี

ถึงวิธีการของฮว๋าซื่อจะไม่ได้ปราดเปรื่อง แล้วยังดูเป็นการหาเรื่องอย่างเห็นได้ชัด แต่มันกลับโหดเหี้ยมอย่างมาก

เขาพอจะรู้มาบ้างว่าสถานการณ์ของเฟิ่งชูอิ่งในจวนสกุลหลินไม่สู้ดีนัก แต่กลับเพิ่งเคยได้สัมผัสกับตัวครั้งแรก

ตอนนี้เขาเริ่มจะเข้าใจบ้างแล้วว่าทำไมเฟิ่งชูอิ่งถึงพูดโกหกได้คล่องปากขนาดนั้น คงเป็นเพราะถูกคนพวกนี้บีบคั้นเอาน่ะสิ

ฮว๋าซื่อตะโกนอยู่นอกห้อง “ตอนนี้ชายชู้ก็อยู่ในห้องกับเจ้าด้วย เจ้ายังกล้าพูดจาเช่นนี้อีกหรือ เจ้าทำให้ข้าผิดหวังเหลือเกิน!

“พวกเจ้าน่ะ เข้าไปจับตัวชายชู้ออกมาเดี๋ยวนี้!”

พวกบ่าวชายพากันจ้องมองศพที่นอนกองบนพื้น ไม่มีใครกล้านำออกไปแม้แต่คนเดียว

บ่าวบางคนถึงกับถอยหลังหนี เดินเข้ามาหาฮว๋าซื่อแล้วกล่าวว่า “ฮูหยิน ชายชู้คนนั้นโหดเหี้ยมมากขอรับ เขาฆ่าคนในจวนด้วย!”

ฮว๋าซื่อได้ยินก็โกรธจัด “เป็นใครกันถึงกล้าทำตัวเช่นนี้ในจวนสกุลหลิน!”

เฟิ่งชูอิ่งตะโกนตอบ “ทำไมท่านป้าจะต้องให้คนมาจับชู้ของข้าด้วย ท่านเข้ามาดูให้เห็นกับตาก็ได้มิใช่หรือ!

“ข้าคิดว่าชายชู้ของข้าหน้าตาหล่อเหลาเป็นเอก มากพรสวรรค์และความสามารถ เป็นการผสมผสานของความหล่อเหลาและสติปัญญาอันเลิศล้ำ เป็นคนรักในฝันของสตรีทั้งหมด

“หากท่านป้าเห็นหน้าเขา เกรงว่าจะมีความสุขจนไม่กล้าลงโทษเลยแหละเจ้าค่ะ”

จิ่งโม่เยี่ยหันกลับไปมองนางแล้วลอบด่าในใจ “ขี้ประจบ”

แต่หลังจากด่าจบ มุมปากของเขาก็ยกสูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ฮว๋าซื่อที่อยู่ด้านนอกได้ยินแล้วประหลาดใจมาก อีกทั้งพวกบ่าวชายก็ไม่ยอมลงมือสักที นางจึงยิ่งอัดอั้นตันใจ

พอมีรางวัลล่อตา ก็ย่อมต้องมีผู้กล้า ตอนนั้นเอง บ่าวชายคนหนึ่งก็พุ่งเข้าไปหาจิ่งโม่เยี่ย

จิ่งโม่เยี่ยใช้กระบี่จัดการบ่าวชายคนนั้นอย่างง่ายดาย เขาเอ่ยเสียงเรียบว่า “ข้าแค่มาเยี่ยมเยียนว่าที่พระชายา ไฉนกลายเป็นชายชู้ไปได้

“ฮูหยินหลิน กฎระเบียบในจวนสกุลหลินของเจ้าช่างยิ่งใหญ่เหลือเกินนะ”

ฮว๋าซื่อได้ยินเสียงดังกล่าวก็หน้าซีดขาวทันที อันที่จริงนางเคยพบจิ่งโม่เยี่ยแค่ครั้งเดียว แล้วก็ไม่เคยได้ยินเสียงของเขามาก่อน

แต่คำเรียกขานตัวเองของเขาได้บ่งบอกฐานะของเขาจนหมดแล้ว

ในเมืองหลวงแห่งนี้นอกจากเขา ก็ไม่มีใครกล้าทำตัวอหังการอย่างการบุกมาฆ่าคนในจวนสกุลหลินอีกแล้ว

ในที่สุดนางก็เข้าใจแล้วว่าทำไมพักหลังมานี้เฟิ่งชูอิ่งถึงได้มีท่าทีจองหองนัก ที่แท้ก็เพราะว่านางได้ครอบครองดวงใจของจิ่งโม่เยี่ยแล้วนี่เอง

หลินหว่านถิงบอกว่าก่อนหน้านี้ได้ยินเสียงผู้ชายจากห้องของเฟิ่งชูอิ่ง คาดว่าน่าจะเป็นเสียงของจิ่งโม่เยี่ย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี