ฮว๋าซื่ออดตัวสั่นขึ้นมาไม่ได้ นางพยายามเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง ต่อให้ท่านจะเป็นว่าที่สามีภรรยากับเฟิ่งชูอิ่ง แต่เรื่องนี้ก็ไม่ถูกไม่ควรนะเพคะ”
จิ่งโม่เยี่ยหัวเราะเบาๆ “น่าขำจริงๆ บนโลกใบนี้ยังมีคนกล้าพูดเรื่องความเหมาะสมกับข้าอีกหรือ
“ถ้าเจ้ามีปัญหากับเรื่องนี้ มิลองเข้าวังไปถามเสด็จอาของข้าดูเล่า ดูสิว่าเขาจะพูดเรื่องความเหมาะสมกับข้า หรือจะจับเจ้าไปใส่กรงหมูถ่วงน้ำ”
ฮว๋าซื่อ “......”
ฐานะของจิ่งโม่เยี่ยพิเศษมาก แม้ฮ่องเต้เจาหยวนจะอยากฆ่าเขา แต่ก็ไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผย
อีกอย่างถึงอยู่ต่อหน้า ฮ่องเต้เจาหยวนก็ยังเกรงใจจิ่งโม่เยี่ยอยู่มาก
ตอนนี้ชื่อเสียงของนางเหลวแหลก หากผิดพลาดขึ้นมาอาจถูกจับถ่วงน้ำได้จริงๆ
หลินชูเจิ้งที่ได้ข่าวก็รีบแล่นมาที่เกิดเหตุทันที เขาเอ่ยขึ้นมาว่า “ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาเยือน จึงไม่ได้รอต้อนรับ ขอท่านอ๋องโปรดอภัยด้วย”
จิ่งโม่เยี่ยเอ่ยเสียงเรียบ “ใต้เท้าหลิน ฮูหยินของท่านเล่นชู้กลางวันแสกๆ ต่อหน้าทุกคน ในเมืองหลวงเขารู้กันทั่ว
“นางทำเรื่องไร้ยางอายแบบนั้นได้ จึงคิดว่าสตรีในใต้หล้าล้วนหน้าไม่อายเหมือนตัวเองหมด ท่านจะไม่จัดการเรื่องนี้หน่อยหรือ?”
หลินชูเจิ้ง “......”
เขายังไม่ทันจะได้จัดการเรื่องของฮว๋าซื่อ แล้วก็ยังรอดูท่าทีของจวนสกุลฮว๋าด้วย เพราะหวังจะได้ประโยชน์จากเรื่องนี้ให้มากที่สุด
อันที่จริงวันนี้เขาไม่ไปประชุมขุนนาง หลบหน้าศัตรูที่อยู่ในพระราชสำนัก คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกจิ่งโม่เยี่ยถากถางแทน
เขาตอบว่า “ท่านอ๋องโปรดอภัยด้วย....”
“ข้าไม่ให้อภัย” จิ่งโม่เยี่ยตัดบทกลางคัน “พวกเจ้าสองสามีภรรยานับว่าเป็นคนเดียวกัน ภรรยาของเจ้าไร้ยางอาย เป็นเพราะว่าเจ้าไม่รู้จักสั่งสอน เจ้ามีความผิด!”
เฟิ่งชูอิ่งพยายามกลั้นขำจนท้องแข็ง ตอนที่จิ่งโม่เยี่ยทำท่าวางอำนาจต่อหน้านางดูน่าหมั่นไส้ก็จริง แต่ตอนเขาวางอำนาจใส่หลินชูเจิ้งกลับรู้สึกสะใจมากจริงๆ
หลินชูเจิ้ง “......”
เฟิ่งชูอิ่งนังสารเลวคนนี้ จะโชคดีไปถึงไหน!
หลินชูเจิ้งสูดหายใจลึกๆ “เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นเพียงการเข้าใจผิด เรื่องนี้ข้าจะตรวจสอบอย่างเข้มงวด”
เขาพูดจบก็กล่าวกับจิ่งโม่เยี่ยว่า “ถ้าสืบออกมาพบว่านางจงใจก่อเรื่อง ข้าจะลงโทษนางให้หนักเลยพ่ะย่ะค่ะ”
เขากล่าวจบก็หันมองเฟิ่งชูอิ่ง “แม้ท่านอ๋องกับเฟิ่งชูอิ่งจะเป็นว่าที่สามีภรรยากัน แต่การลอบพบกันในยามวิกาลเช่นนี้ อาจจะเสื่อมเสียถึงชื่อเสียงท่านอ๋องได้
“ขอให้ท่านอ๋องโปรดอภัย แล้วไปดื่มชากันที่ตำหนักหน้าเถอะพ่ะย่ะค่ะ”
ยามต้องเผชิญหน้ากับคนที่ไม่ฟังเหตุผลอย่างจิ่งโม่เยี่ย เขาไม่กล้าล่วงเกินสักนิด
เพราะทุกคนรู้ดีว่าจิ่งโม่เยี่ยบ้ามากแค่ไหน หลินชูเจิ้งคิว่าเขากล้าฆ่าบ่าวในจวน ก็ต้องกล้าฆ่าตนเองด้วย
จิ่งโม่เยี่ยไม่สนใจชื่อเสียงของตัวเอง แต่ที่นี่เป็นจวนสกุลหลิน หากเรื่องนี้วุ่นวายไปกันใหญ่ คนในวังอาจจะฉวยโอกาสเล่นงานเขาได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี