ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 123

จวินมู่หลานถามออกมาอย่างสงสัย “ที่เจ้าพูด...เจ้าเจ็ดบังคับเจ้าเข้าวัง? เข้าให้เจ้าเข้าวังไปทำไม?”

ซูจื่ออวี๋ก็แอบคิดอยู่ว่าเข้าวังไปทำไม หรือว่าจะให้รักษาอาการของฮ่องเต้ ไม่ได้ จะให้จวินมู่หลานรู้ความสามารถของนางไม่ได้ มิเช่นนั้นจวินมู่หลานอาจจะระมัดระวังมากยิ่งขึ้น

ซูจื่ออวี๋ตรึกตรองดูแล้วจึงได้ให้คำตอบที่กำกวมออกมา

“หม่อมฉันก็ไม่รู้ว่าฉินอ๋องจะพาหม่อมฉันเข้าวังไปเพื่ออะไร เขาพูดแค่เพียงต้องการพาหม่อมฉันไปที่ที่หนึ่ง ส่วนรายละเอียดคงต้องจะรู้เมื่อเข้าไปถึง ฝ่าบาทฉินอ๋องเคยช่วยหม่อมฉันสองครั้ง เมื่อเขาออกปากขอร้อง หม่อมฉันก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะไม่ตกลง”

จิวนมู่หลานบ่นพึมพำในใจ จวินมู่เหนียนผู้นี้นำซุจี่ออวี๋เข้ามาในวังเพื่อเหตุใด

เขานำโม่ซุนเข้าวังก็เพื่อที่จะรักษาเสด็จพ่อ แต่ซูจื่ออวี๋...

จวินมู่หลานเบิกตาขึ้นทันที หรือว่าจะให้ท่านพ่อพระราชทานการแต่งงาน?

มีความเป็นไปได้อย่างมากที่เมื่อเสด็จพ่อหายจากอาการประชวรจะอารมณ์จะดี เมื่อร้องขอขึ้นมา เสด็จพ่อเห็นว่าซูจื่ออวี๋งดงามแบบนี้ และเป็นเรื่องยากที่จวินมู่เหนียนจะเอ่ยปากขอ บางทีอาจจะตอบตกลง

จวินมู่หลานจ้องมองซูจื่ออวี๋และคิดในใจว่าใบหน้าแบบนี้อาจจะทำให้คนสบสน แม้แต่เขายังเปลี่ยนใจ ถ้าเช่นนั้นการที่จวินมู่เหนียนจะเปลี่ยนใจก็คงไม่แปลก

แต่...

จวินมู่หลานยิ้มออกมา ไม่ว่าใครจะเปลี่ยนใจก็ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือใครจะลงมือก่อน

จู่ๆจวินมู่หลานก็บีบคางของซูจื่ออวี๋และป้อนยาลูกกลอนเข้าไปในปากของซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋ไม่สามารถหลบหลีกจาการเคลื่อนไหวอันกะทันหันนี้ ยาลูกกลอนเม็ดสีแดงก็ละลายในปากจนไม่ทันที่จะได้คลายออกมา

“ท่านเอาอะไรให้ข้ากิน?“ ซูจื่ออวี๋กังวลออกมาเล็กน้อย