ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 125

เมื่อเผชิญหน้ากับทหารทั้งสามสิบคนที่ถือดาบอยู่ จวินมู่เหนียนที่นั่งอยู่บนรถเข็นด้วยใบหน้าสงบเยือกเย็นและเทียนชิงที่อยู่ด้านข้างมีสีหน้าเย็นชา

เทียนชิงมองสถานการณ์ตรงหน้าก่อนจะคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยออกมา “ท่านอ๋อง ข้าจะจัดการคนพวกนี้ ท่านไปช่วยนางเถอะ”

จวินมู่เหนียนพูดออกมาอย่างเรียบเฉย “ช่วยคน? ช่วยใคร?”

ทันทีที่พูดออกมาแบบนี้ ไม่เพียงแค่เทียนชิงที่ตกใจ แม้แต่จวินมู่ฉงที่นำทหารมาล้อมจวินมู่เหนียนเอาไว้ก็ตกใจเช่นกัน

จวินมู่เหนียนไม่ได้มาเพื่อช่วยซูจื่ออวี๋หรือหรือ?

จวินมู่เหนียนพูดต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ข้ามาเพื่อพบพี่รอง!”

เทียนชิงเข้าใจในทันที ด้วยอาการเจ็บป่วยของฮ่องเต้ในวันนี้ ทำให้พวกเขาเสียเวลาอยู่ในพระราชวังเพราะเหตุนี้ พวกเขาดังนั้นตอนนี้สถานการณ์ของคุณหนูซูจะเป็นอย่างไรก็ไม่มีใครรู้ชัด

จวินมู่เหนียนไม่ได้บอกว่ามาเพื่อช่วยคน งั้นก็เป็นการบอกกับทุกคนว่า ไม่ว่าซูจื่ออวี๋จะอยู่ที่จวนอ๋องรองหรือไม่ ไม่ว่าซูจื่ออวี๋จะถูกอ๋องรองข่มเหงหรือไม่ เรื่องในวันนี้ก็จะถูกเก็บงำเอาไว้ไม่ว่าใครก็จะไม่มีทางได้รู้

แม้ว่าอ๋องรองใช้กำลังข่มเหงซูจื่ออวี๋แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เหตุนี้มาบังคับให้ซูจื่ออวี๋แต่งงาน

จวินมู่เหนียนไม่ได้มาเพื่อช่วยนางจริงๆ เขามาเพื่อสะสางบัญชี

ใบหน้าเรียบตึงของเทียนชิงดูเคร่งขรึมและเอ่ยขึ้นมา “หม่อมฉันเข้าใจแล้ว ฝ่าบาทไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว หรือให้หม่อมฉันเข้าไปเพื่อเชิญอ๋องรองออกมาพบ”

ถึงจะพูดคำว่า “เชิญ” แต่จริงๆหมายถึงคำว่า “ลาก” เทียนชิงมีท่าทางใครขวางฆ่าทิ้งเสียไม่สนแม้แต่หน้าอินทร์หน้าพรหมทั้งสิ้น ทำให้อ๋องสี่จวินมู่ฉงอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายของเขา ”

จวินมู่ฉงพูดอย่างเย็นชา “ที่นี่เป็นจวนของอ๋องรอง หาใช่ที่ที่เจ้าจะมาอวดดี!”

เทียนชิงตอบกลับอย่างเยือกเย็น “หม่อมฉันเป็นคนของจวนฉินอ๋อง” กล่าวเป็นอีกนัยหนึ่งว่า ไม่ว่าท่านจะเป็นอ๋องรองหรืออ๋องสี่ หรือจะเป็นใครเขาก็ไม่สนใจทั้งสิ้น