ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 126

ซูจื่ออวี๋พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ข้ามีนามว่าซูจื่ออวี๋ เป็นบุตรสาวคนที่สามของเสนาบดีซู วันใดที่เจ้าถูกพิษก็มาหาข้า ข้าสามารถช่วยเจ้า”

ชายชุดดำเบะปากตอบ “โธ่ แม่เด็กสารพัดพิษ เจ้าไม่มีสิ่งที่ดีกว่านี้ให้ข้าหรือ ”

ซูจื่ออวี๋ชำเลืองมองชายในชุดดำและพูดว่า “เจ้าแอบมองข้าอย่างลับๆล่อๆ ข้าไม่ให้เจ้าตายก็นับว่าเมตตามากแล้ว”

”ชายชุดดำถูกซูจื่ออวี๋ตอกกลับได้แต่ขมุบขมิบปาก “แบบนี้ก็ดี เจ้าอยากตอบแทนข้าถ้าเช่นนั้นตอบคำถามข้ามาสามข้อ พวกเราก็สิ้นสุดกันดีหรือไม่?”

ซูจื่ออวี๋ก้มมองลงไปที่จวินมู่หลานที่หมดสติอยู่และบอกว่า “ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะจะพูดคุย” นางควรออกไปให้เร็วที่สุด

ชายในชุดดำได้ยินเสียงราวกับมีการต่อสู้ที่ด้านหน้าจวนกำลังใกล้เข้ามา เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “มีคนมาช่วยเจ้าอยู่ด้านนอก เจ้าออกไปก็ปลอดภัยแล้ว ครั้งหน้าข้าจะมาหาเจ้าอีกครั้ง”

เมื่อชายชุดดำพูดจบก็ได้กระโดดวิ่งไปตามคาน ซูจื่ออวี๋เงยหน้าขึ้นไปมอง ดูเหมือนว่าเขาจะหายกลืนเข้าไปกับความมืดและไม่รู้ว่าเมื่อครู่เขาเข้ามาอย่างไร

ซูจื่ออวี๋เบะริมฝีปากของนางและไม่สนใจชายในชุดดำคนนี้อีก ในเมื่อเขาลงมือเพื่อช่วยชีวิต อย่างน้อยก็พอจะพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่ตอนนี้ต้องออกไปก่อนจะเป็นการดีกว่า

แต่ก่อนนางจะจากไป นางต้องให้บทเรียนกับจวินมู่หลานเสียก่อน ไม่เช่นนั้นจะคู่ควรกับความเพียรพยายามของเขาได้อย่างไร?

มุมปากซูจื่ออวี๋ยกยยิ้มเย้ยหยันและมีเม็ดยาสีขาวเม็ดเล็กๆอยู่ที่ปลายนิ้วของนาง นางบีบกรามของจวินมู่หลานเพี่อป้อนยาให้เขาอย่างชำนาญ ชายในชุดดำที่ยังไม่ได้ออกจากหลังคาและดูการแสดงที่สนุกสนานนั้นตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อย

จวินมู่หลานถูกป้อนยาอยู่ทางนี้และเทียนชิงที่อยู่ทางนั้นกำลังต่อสู้จนใกล้จะมาถึงเรือนด้านหลังแล้ว เมื่อได้ยินเสียงการต่อสู้ ซูจื่ออวี๋ก็นึกถึงเรื่องที่ชายชุดดำได้บอกเอาไว้ว่ามีคนกำลังมาช่วยนางอยู่ด้านนอก

ซูจื่ออวี๋ตรึกตรองและคิดว่าคงเป็นจวินมู่เหนียนมาช่วยนาง แต่นี่มันเวลาไหนแล้ว ขืนรอให้จวินมู่เหนียนมาช่วยนาง นางคงมีลูกไปแล้ว