ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 176

พระนางฮองเฮาได้พึมพำคำว่าหยวนหลีออกมา สุดท้ายก็ได้แต่ถอนหายใจและส่ายหัวออกมา นางคงจะคิดมากเกินไป

ฮองเฮาหันกลับไปทอดพระเนตรมองฮ่องเต้เจาเหวินและแย้มพระสวลออกมา “ฝ่าบาท ท่านมองว่าผลการแข่งขันครั้งนี้...”

ยังไม่ทันที่ฮ่องเต้เจาเหวินจะได้เอ่ยปากสิ่งใด อานเป่ยเยว่ก็ยืนไม่สุขและรีบพูดออกมาด้วยความกระวนกระวาย “ฝ่าบาท พระนางฮองเฮา ซูจื่ออวี๋ผู้นี้โฉยโอกาสอย่างเห็นได้ชัดเจน ยังไม่รู้ว่าตะไคร่แดงที่นางพูดจะมีหรือไม่และมันดีจริงอย่างที่นางบอกไว้หรือไม่ ก็บอกว่านี่เป็นคำตอบของนางแล้ว เห็นได้ชัดว่าไม่มีปัญหาที่ถูกต้อง ไม่เป็นไปตามกฎ ไม่ตามระเบียบ! ”

ทันทีที่อานเป่ยเยว่กล่าวออกมา สตรีสูงศักดิ์ต่างพากันออกปากเห็นด้วยกับนาง

“ใช่ นี่ไม่หัวใสไปหน่อยหรือ”

“ใช่ๆ ชัยชนะแบบนี้ไม่ยุติธรรม”

“นางไม่ทำตามกฎเช่นนี้พวกเราก็ลำบากแล้ว”

“ลูกอนุก็คือลูกอนุ เพื่อชัยชนะก็ทำทุกอย่าง ช่างไร้ยางอาย”

ทั้งฮ่องเต้และฮองเฮาเมื่อได้ยินเสียงเซ็งแซ่ขึ้นมาก็ค่อยๆขมวดคิ้วเข้าหากัน ถึงแม้เรื่องที่สตรีนางนี้จะไม่น่าฟังแต่ก็นับว่าไม่ผิด ซูจื่ออวี๋ไม่ได้ทำตามกฎ

ฮ่องเต้ตรัสขึ้นมา “ฮองเฮา เจ้าเลือกคนไว้เจ็ดคน ซูจื่ออวี้ผู้นี้...”

ทุกสายตาจับจ้องไปยังฮ่องเต้อย่างพร้อมพียง องค์ฮ่องเต้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและเอ่ยว่า “รอการพิจารณา!”

รอการพิจารณา?

ซูจื่ออวี๋เม้มปากด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้ดีใจแต่ก็ไม่ได้สิ้นหวัง ดูเหมือนว่าหนทางสู่การอภิเษกนั้นยังอีกยาวไกลและนางยังต้องทำงานให้หนักยิ่งขึ้น

จวินมู่เหนียนจิบน้ำชาด้วยท่าทางเฉยเมย ทำให้มองไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่

ในขณะที่จวินมู่หลานกำลังจะขอพระราชทานการอภิเษกกับฮ่องเต้เจาเหวิน

แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรออกไป องค์ฮองเฮาก็ได้พูดและแย้มพระสรวลออกมา “ฝ่าบาท หม่อมฉันเพิ่งจะมอบการแต่งงานให้กับบุตรสาวคนที่สี่ของตระกูลซูในวานนี้ ให้ข้าเป็นผู้ตัดสินดีหรือไม่? ”