ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 187

ทุกคนต่างหันขวับมองไปยังซูจื่อเยียน ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยการดูถูก การกระทบกระทั่งของเหล่าภรรยามีอยู่ไม่น้อยทุกจวนแต่ทั้งหมดเป็นปิดประตูบ้านของตัวเองเพื่อต่อสู้กันภายใน ซูจื่อเหยียนนางนี้จิตใจชั่วร้ายเกินไปถึงได้ลงมือนำเรื่องส่วนตัวของน้องสาวตนไปบอกแก่บุรุษภายนอก

อย่าว่าแต่คนที่เป็นกลางพวกนั้นเลย แม้แต่ชายาอานชินอ๋องที่เกลียดซูจื่ออวี๋มาโดยตลอดยังอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

แต่เสนาบดีเข้าใจในจุดพลิกผันของเรื่องได้ในปราดเดียว มันชัดเจนมากว่าจวินมู่หลานต้องการได้ซูจื่ออวี๋เข้าไปเป็นนางบำเรอแต่ไม่สำเร็วจึงได้ใช้ซูจื่อเยียนมาทำลายชื่อเสียงของซูจื่ออวี๋และบังคับให้ซูจื่ออวี๋แต่งงาน

เสนาบดีซูจ้องมองไปยังซูจื่อเยียนอย่างเดือดดาล แต่เขาก็ไม่ได้เปิดปากเพื่อสั่งสอน ตอนนี้เสียหน้าไปมากพอแล้ว เรื่องการสั่งสอนบุตรสาวค่อยกลับจวนไปเพื่อสั่งสอน

ซูจื่ออวี๋ได้รับคำตอบตามที่ต้องการจากปากของจวินมู่หลานแล้วก็ไม่อยากจะพูดคุยกับจวินมู่หลานต่อและหันไปมองยังเจ้าของร้านยา

ซูจื่ออวี๋ถาม “เจ้าของร้าน เจ้าแน่ใจแล้วใช่หรือไม่ว่าข้าไปที่ร้านขายยาเพื่อซื้อยาบำรุงครรภ์? เจ้าเคยเห็นหน้าข้าอย่างชัดเจนหรือไม่?”

เจ้าของร้านรู้สึกประหม่าขึ้นมา อันที่จริงแล้วมีสตรีนางหนึ่งมักจะมาซื้อยาบำรุงครรภ์ที่ร้านของเขาบ่อยๆ แต่เขากลับมองหน้าของนางไม่ชัด

เจ้าของร้านยกชายเสื้อขึ้นมาปาดเหงื่อและตอบ “ข้าน้อยแน่ใจว่ามีสตรีนางหนึ่งมาซื้อยาบำรุงครรภ์ที่ร้านข้าน้อย จากรูปร่างสตรีนางนั้นอายุไล่เลี่ยกับคุณหนูสาม นางสวมชุดสีดำ แต่ทุกครั้งที่มาใบหน้าของนางมักเต็มไปด้วยคราบสกปรก ดังนั้นข้าน้อยจึงไม่เห็นโฉมหน้าอย่างชัดเจน”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะออกมา “ความหมายของเจ้าคือ มีการซื้อยาบำรุงครรภ์จริงแต่คนที่ซื้อมา เจ้ารู้แค่เพียงว่านางเป็นสตรีที่มีอายุและรูปร่างคล้ายคลึงกับข้า แต่บอกไม่ได้ว่าเป็นใครถูกหรือไม่?”

เข้าของร้านขายยาพยักหน้า

ซูจื่ออวี๋เดินไปหาคนถัดไป คนผู้นี้เป็นพ่อค้าเร่บนถนน

หลังจากที่พ่อค้าเร่พูดจบ อ๋องแปดจวินมู่เยว่ก็พูดขึ้นมาว่า “เอ๊ะ? ที่เจ้าบอกนั้นมันรถม้าของจวนฉินอ๋องมิใช่หรือ?”

ซูจื่ออวี๋ตอบทันที “ถูกต้อง นั่นเป็นรถม้าของจวนฉินอ๋องจริง”

เผยหยวนถามด้วยความสงสัย “คุณหนูซู เหตุใดเจ้าจึงนั่งอยู่ด้านในรถม้าของจวนฉินอ๋อง?”

ซูจื่ออวี๋ยิ้มและตอบว่า “ใต้เท้าเผย ท่านควรไปถามเขาว่าเหตุใดจึงได้รู้ว่าข้านั่งอยู่ในรถม้าของจวนฉินอ๋อง ในเมืองหลวงแห่งนี้ คนที่กล้าขวางรถม้าของจวนฉินอ๋องคงมีไม่มาก ตอนนั้นข้าก็คิดว่าเขาไม่รู้ความ ในเมื่อเขาไม่รู้ความ เหตุใดจึงรู้ว่าเป็นข้าที่นั่งอยู่ด้านใน? ”

เผยหยวนมองไปยังต่งเอ้อร์หนิวก่อนจะถามออกมา “เจ้ารู้เส้นทางการเดินทางของคุณหนูซูได้อย่างไร?”