ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 191

เสนาบดีซูก็รีบพูดกับซูจื่ออวี๋ว่า “ลูกอวี๋ ชายผู้นั้นมันเป็นใครกันแน่ เจ้าพูดมาให้ชัด” เสนาบดีซูมองไปที่จวินมู่หลาน ก่อนจะมองไปที่จวินมู่เหนียน เห็นได้ชัดว่าซูจื่ออวี๋สามารถจับได้คนใดคนหนึ่งในนี้แล้ว เส้นทางอยู่รอดในตอนนี้มีเพียงเส้นทางเดียวเท่านั้น

อย่าเพิ่งพูดถึงให้แม่นมมาตรวจร่างกายอะไรพวกนั้น ถ้าให้มาตรวจจริงๆ การตัดสินว่าเป็นเด็กสาวหรือหญิงสาวนั้นก็อยู่ในกำมือของแม่นมคนนั้น

และการตรวจร่างกายถือเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง แม้ว่าสุดท้ายแล้วซูจื่ออวี๋จะเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ต่อไปหากอยากจะพูดเรื่องแต่งงานเกรงว่าคงยากแล้ว

ซูจื่ออวี๋มองเสนาบดีซูด้วยสายตาคาดไม่ถึงเล็กน้อย ไม่คิดว่าในเวลานี้ ทั้งจวนตระกูลซู จะยังมีคนเชื่อว่านางลักลอบมีความสัมพันธ์กับต่งเอ้อร์หนิว

และคนผู้นี้ก็คือเสนาบดีซูที่แสวงหาเพียงผลกำไร

ซูจื่ออวี๋เลิกคิ้ว ในเมื่อพ่อสารเลวคนนี้เชื่อนางมากขนาดนี้ งั้นนางก็จะตอบแทนเขาหน่อยแล้วกัน

ซูจื่ออวี๋หันไปมองโม่ซุน ก่อนจะเอ่ยถามว่า “ท่านหมอโม่ ข้ามีคำถามอยากจะขอคำแนะนำเจ้าค่ะ”

โม่ซุนก็ตอบว่า “แม่นางซูโปรดพูดมาเถิด”

ซูจื่ออวี๋กล่าวว่า “โส่วกงชาของสตรีจำเป็นต้องอยู่บนแขนด้วยหรือเจ้าคะ?”

โม่ซุนส่ายหัวแล้วกล่าวว่า “ไม่เสมอไป แค่แต้มให้อยู่ระหว่างหลอดเลือด และที่แต้มอยู่บนแขนก็เพื่อความสะดวกในการตรวจสอบของคนอื่นเท่านั้น”

หลังจากซูจื่ออวี๋กล่าวขอบคุณแล้ว ก็หันไปมองฮองเฮา กล่าวว่า “ทูลฮองเฮา หม่อมฉันไม่ใช่ว่าไม่มีโส่วกงชาเพคะ เพียงแต่ไม่ได้อยู่ที่แขนเท่านั้น ในบรรดาสตรีในงานพิธีนี้ หม่อมฉันเชื่อพระทัยฮองเฮาเท่านั้น หวังว่าฮองเฮาจะสามารถเป็นพยานตรวจร่างกายให้หม่อมฉันได้เพคะ”

ฮองเฮาก็มีความอยากรู้อยากเห็นอยู่ นางเองก็อยากจะรู้ว่าจริงๆ แล้วซูจื่ออวี๋มีโส่วกงชาหรือไม่ ฮองเฮาจึงหันไปมองฮ่องเต้เจาเหวิน ฮ่องเต้เจาเหวินก็พยักหน้าเห็นด้วยเบาๆ