ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 192

ฮูหยินซูตัวสั่นเทา และรีบพูดว่า “ฝ่าบาทโปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย ฮองเฮาโปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย เพราะหม่อมฉันเลอะเลือน หม่อมฉันหลงเชื่อคำโกหกของคนเลว เกือบจะใส่ร้ายลูกเอ๋อร์ หม่อมฉันผิดเอง”

หลังจากฮูหยินซูพูดจบ นางก็มองไปที่ต่งเอ้อร์หนิว ก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง “ไอ้คนสารเลว ยังไม่รีบสารภาพมาอีก เหตุใดเจ้าถึงใส่ร้ายคุณหนูสาม พูดมา”

แววตาดุร้ายของฮูหยินซูจ้องเขม็งไปที่ต่งเอ้อร์หนิวอย่างโหดเหี้ยม เจตนาข่มขู่ในแววตาของนางก็ชัดเจนมาก

ขณะที่ต่งเอ้อร์หนิวกำลังจะอ้าปากยอมรับผิด ซูจื่ออวี๋ก็พูดว่า “ชิวหลี...”

ชิวหลีคือชื่อที่จวินมู่เหนียนเขียนบนจดหมาย

และเมื่อต่งเอ้อร์หนิวได้ยินชื่อสองคำนี้เขาก็ตัวแข็งทื่อทันที

ซูจื่ออวี๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ต่งเอ้อร์หนิวใช่หรือไม่? บ้านเกิดของเจ้าอยู่ที่อำเภอชิวหลีหรือไม่?”

หัวใจของต่งเอ้อร์หนิวก็เย็นลงอย่างฉับพลัน แม้แต่ฮูหยินซูก็ยังไม่รู้ว่าบ้านเกิดของเขาอยู่ที่อำเภอชิวหลี แต่ทำไมคุณหนูสามคนนี้ถึงรู้ล่ะ?

ซูจื่ออวี๋เห็นใบหน้าของต่งเอ้อร์หนิวค่อยๆ ซีดเซียว ก่อนจะเอ่ยต่อว่า “อำเภอชิวหลี ที่นั่นเป็นสถานที่ที่ดีมากเลยนะ ถ้าข้าจำไม่ผิดละก็ ออกจากประตูทางตะวันตกของเมืองหลวง ถ้าเกิดว่าเดินไปก็ใช้เวลาหนึ่งวันก็ถึง แต่ถ้าขี่ม้าสามชั่วยามก็ถึงแล้ว ไม่ว่าจะไปหาคนหรือไปจับคนก็เหมือนว่าจะง่ายมาก”

เผยหยวนกำลังเขียนรายละเอียดคำให้การ ทันใดนั้นก็พบข้อสงสัย จึงรีบพูดขึ้นมา “ต่งเอ้อร์หนิว เจ้าบอกว่าเจ้าเจอรถม้าของจวนอ๋องฉินบนถนนใหญ่เสวียนอู่ รถม้าเดินทางมาจากหอแปดสมบัติมุ่งหน้าไปยังจวนของเสนาบดีซู จากนั้นเจ้าก็มาบอกลาคุณหนูสาม แล้วเดินหนีไปในทิศทางตรงกันข้ามกับรถม้า แต่ทิศทางตรงกันข้ามคือทางตะวันออก ในเมื่อบ้านเกิดของเจ้าอยู่ที่อำเภอชิวหลี แล้วทำไมเจ้าถึงเดินไปทางทิศตะวันออก ไม่ใช่ทิศตะวันตกล่ะ?”

ซูจื่ออวี๋มองเหลือบมองเผยหยวน คิดในใจว่าใต้เท้าคนนี้ใช้ได้เลยนะ ไม่คิดว่าจะรอบคอบขนาดนี้

ต่งเอ้อร์หนิวส่ายหัวพูดว่า “ข้าน้อยไม่รู้จริงๆ ว่าคนคนนั้นเป็นใคร รู้แค่ว่าเขาเป็นผู้ชาย ออกคำสั่งให้ข้าน้อย ให้ข้าน้อยไปขวางรถม้า แล้วให้ข้าน้อยพูดใส่ร้าย และยังมีคำให้การเหล่านั้นล้วนเป็นเจตนาของเขาขอรับ”

ผู้ชาย?

เผยหยวนเลิกคิ้ว เดิมทีเขานึกว่าเป็นฮูหยินซูเสียอีก หรือว่าจะไม่ใช่?

ไม่ใช่ได้อย่างไร? ซูจื่ออวี๋รู้ดีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคือฮูหยินซู แต่ฮูหยินซูย่อมไม่ลงมือเอง

อยากจะเอาคำสารภาพของต่งเอ้อร์หนิวมาตัดสินความผิดของฮูหยินซูเกรงว่าคงยาก แต่โชคดีที่เจตนาเดิมของซูจื่ออวี๋ไม่ใช่การตัดสินความผิดของฮูหยินซู