ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 210

ซูจื่ออวี๋พยักหน้าบอกว่า

“ลงโทษฮูหยินซูไม่เห็นจะสนุกตรงไหน ต้องทำให้นางเสียสิ่งล้ำค่าที่สุดไป นางถึงจะรู้จักความเจ็บปวด แต่ว่าเป้าหมายของข้าคือซูจื่อเยียนเท่านั้น ส่วนเรื่องของซูจื่อหยวน เป็นสิ่งที่ข้าไม่เคยคิดมาก่อน ถือว่าได้ผลประโยชน์เพิ่ม เรื่องนี้ต้องขอบคุณฝ่าบาท”

เมื่อเอ่ยถึงฝ่าบาท จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ต่อไปอยู่ต่อหน้าเสด็จพ่ออย่าได้ทำตัวเจ้าเล่ห์ เสด็จพ่อหลักแหลมว่าที่เจ้าคิดไว้เยอะ”

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก เรื่องนี้นางไม่โต้แย้ง ฮ่องเต้องค์นี้ไม่เพียงแต่ฉลาดหลักแหลม หนำซ้ำยังฝีมือร้ายกาจและมีอำนาจมากกว่า อีกอย่าง...ค่อนข้างใจแคบ

ไม่ว่าอย่างไรเรื่องผิดถูกพวกนี้ ไม่มีค่าแม้แต่น้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเชื้อพระวงศ์

ซูจื่ออวี๋หัวเราะพรวด ยังดีที่นางไม่ได้คิดจะเป็นลูกสะใภ้ของเขาจริงๆ!

ซูจื่ออวี๋บอกว่า

“ท่านอ๋องวางใจได้ ข้าจะไม่ทำความยุ่งยากให้ท่าน แต่ว่าข้าเป็นคนโมโหร้าย รับมือยาก หากมีใครทำความเดือดร้อนให้ข้า ข้าจะไม่เกรงใจเด็ดขาด”

ระหว่างที่ซูจื่ออวี๋กำลังพูด ทั้งตัวนางเต็มไปด้วยความแข็งกร้าว เหมือนไม่เห็นอำนาจของราชสำนักอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย

เมื่อจวินมู่เหนียนเห็นท่าทางของซูจื่ออวี๋ เขาอดถามไม่ได้ว่า

“ตกลงเจ้าคือใครกันแน่?”

ซูจื่ออวี๋ได้สติทันที จากนั้นนางฉีกยิ้มอย่างไร้เดียงสาไร้พิษภัย บอกว่า

“ท่านอ๋องหมายความว่าอย่างไร แค่เวลาไม่นานก็ไม่รู้จักพระชายาของตัวเองแล้วหรือเจ้าคะ?”

ใบหูจวินมู่เหนียนขยับ จากนั้นแค่นหัวเราะบอกว่า

“ได้ พระชายาของข้า เช่นนั้นตอนนี้เจ้าจงช่วยข้าเปลี่ยนชุดเข้านอนเถอะ” ในเมื่อนางไม่ยอมพูด เขาก็ไม่อยากจะถาม ขอเพียงนางอยู่ข้างเขา นานไปก็คงจะเผยพิรุธออกมาเอง

เมื่อซูจื่ออวี๋ได้ยินคำพูดของจวินมู่เหนียนนางชะงักไป

อะไรนะ? เปลี่ยนชุดเข้านอนหรือ? นี่แค่กี่โมงกี่ยามเอง

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋ยังยืนตะลึงอยู่ จวินมู่เหนียนพูดอย่างจริงจังว่า

“ข้าไม่เหมือนเจ้าหรอกนะ นอนจนตะวันสายโด่ง ข้าตื่นไปว่าราชการตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ตอนนี้จึงต้องการพักผ่อน”

เมื่อสิ้นเสียงจวินมู่เหนียน เขาลุกขึ้นยืน แล้วกางแขนทั้งสองข้างออก เผื่อให้ซูจื่ออวี๋เปลี่ยนชุดให้เขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ