ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 212

ซูจื่ออวี๋เข้าใจแล้ว ถังกงกงมาเพื่อสอดส่องความจริง จวินมู่เหนียนจำเป็นต้องให้ข่าวนำข่าวเรื่องท่านอ๋องฉินมีความสามารถเรื่องบนเตียง ไม่มีอุปสรรคในการมีทายาทกลับไปรายงาน

ซูจื่ออวี๋หัวเราะพรวดออกมาอย่างหมดคำพูด ช่างสมกับเป็นเชื้อพระวงศ์ที่ไร้หัวใจ กลับเป็นลูกน้องเขาทั้งสองคนที่มีหัวใจหัวใจ

……

ทั้งสองพูดคุยกันต่างๆนาๆ จนรถม้ามาถึงจวนเสนาบดีในไม่ช้า

ช่างบังเอิญเหลือเกิน รถม้าของจวินมู่หลานก็อยู่หน้าประตูจวนเสนาบดีอย่างประจวบเหมาะ

ซูจื่ออวี๋แอบบ่นในใจว่าเฮงซวย นางอยากจะหนีแต่ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะเห็นรถม้าของเขาแล้ว

วันนี้จวินมู่เหนียนมาวางสินสอด ไม่ใช่ของซูจื่อหยวนแต่เป็นของซูจื่อเยียน

องค์ชายสู่ขอพระชายาเอก มีพิธีการมากมายกระทรวงพิธีการต้องใช้เวลาในการจัดเตรียม ดังนั้นจึงใจร้อนไม่ได้

แต่หากเป็นพระชายารองไม่จำเป็นต้องมากพิธี แค่ทำตามขั้นตอนแล้วใช้เกี้ยวสีชมพูยกเจ้าสาวเจ้าไปจากประตูด้านข้างก็พอ

ในเมื่อซูจื่อเยียนตั้งครรภ์แล้ว เรื่องนี้จึงรอช้าอีกต่อไปไม่ได้ ดังนั้นจวินมู่หลานจึงต้องรีบมาวางสินสอด เตรียมหารือกับเสนาบดีเรื่องแต่งเจ้าสาวเข้าจวน

แต่คิดไม่ถึงว่าประตูใหญ่จวนเสนาบดี จะได้เจอกับซูจื่ออวี๋เจ้ากรรมนายเวรเดินออกมาจากรถม้าของจวนอ๋องฉิน

เมื่อจวินมู่หลานนึกถึงซูจื่ออวี๋ที่ถูกจวินมู่เหนียนพาตัวไปตั้งแต่เมื่อคืน แล้วเพิ่งกลับมาเอาตอนนี้ จึงทำให้เขาอดคิดในทางที่ไม่ดีไม่ได้

ตอนที่ซูจื่ออวี๋เห็นจวินมู่หลาน นางรู้สึกอึดอัดไปหมดทั้งตัว แต่ด้วยมารยาท นางจำเป็นต้องทำความเคารพเขาแบบขอไปที

“คารวะท่านอ๋องรอง” เมื่อพูดจบก็ไม่รอให้จวินมู่หลานได้ตอบโต้ นางรีบเดินเข้าไปในจวนเสนาบดีทันที

เทียนชิงที่ควรจากไปในตอนแรก แต่กลับตัดสินใจเดินจามซูจื่ออวี๋เข้าไปเพราะเห็นจวินมู่หลาน เดี๋ยวรอให้จวินมู่หลานไปแล้วเขาค่อยกลับ

เมื่อซูจื่ออวี๋เดินเข้าประตูใหญ่ ก็เห็นเสนาบดีซูที่ยิ้มหน้าบานทันที

เห็นได้ชัดว่าเสนาบดีซูกำลังเดินมาต้อนรับท่านอ๋องรอง ไม่เกี่ยวอะไรกับนางเลย นางจึงทักทายเขาว่า

“ท่านพ่อ” จากนั้นคิดจะเดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง