ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 249

ซูจื่ออวี๋ดึงมือของตัวเองกลับไป พูดเสียงต่ำ

“ท่านอ๋อง ท่านอย่าลืมสิ พวกเรายังมีกฏสามข้อ...”

จวินมู่เหนียนยิ้มอ่อน

“ข้าทำผิดกฏแล้วหรือ?ไ

ซูจื่ออวี๋ตาลายไปกับรอยยิ้มสวยงามของจวินมู่เหนียน นางรีบเบือนหน้าหนี เพราะไม่อยากดูให้ละเอียด

——

เช้าวันรุ่งขึ้น

เมื่อคืนหลังจากทำพิธีเสร็จ ซูจื่ออวี๋ถูกจัดให้พักอยู่ที่เรือนไป๋ลู่

จวินมู่เหนียนเหมือนไม่ได้พักผ่อน เขาออกจากจวนอ๋องฉินพร้อมกับจวินมู่เย่วและหันหรูเฟิง

ส่วนจะไปที่ใด ไปทำสิ่งใดนั้น ซูจื่ออวี๋ไม่ได้ถาม ระหว่างนางกับจวินมู่เหนียน หากจะพูดให้น่าฟังก็คือช่วยเหลือซึ่งกันและกัน หากพูดให้น่าเกลียดก็คือต่างเห็นแก่ผลประโยชน์ของตน จึงไม่จำเป็นต้องเข้าหาอีกฝ่ายให้มาก

เมื่อยุ่งมาตลอดทั้งกลางวัน ทำให้นอนหลับฟันดี แต่การนอนในครั้งนี้ไม่ได้ตื่นขึ้นเองตามธรรมชาติ

ช่วงท้ายของยามเฉิน ซูจื่ออวี๋ถูกชิวขุยปลุกให้ตื่น

“คุณหนู คุณหนู...” ชิวขุยเรียกอย่างร้อนใจอยู่หน้าประตู

ซูจื่ออวี้ขยี้ดวงตาที่เพิ่งตื่นขึ้น เมื่อเปิดประตูออกมาเจอชิวขุย จึงเพิ่งนึกได้ว่าเมื่อวานนางลืมชิวขุยไปจนหมด

ซูจื่ออวี๋รีบเข้าไปสำรวจชิวขุย จากนั้นเอ่ยปากถามว่า

“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง? บาดเจ็บหรือไม่? เมื่อวาน...”

ชิวขุยรีบบอก

“คุณหนู เรื่องของเมื่อวานกลับมาค่อยว่ากัน ฝ่าบาทมีรับสั่งให้เข้าเฝ้า องครักษ์เทียนชิงให้ข้ามาปลุกท่าน ท่านอ๋องอยู่ในวังแล้วเจ้าค่ะ”

มุมปากซูจื่ออวี๋กระตุก นางพอจะเดาได้ว่าเป็นเพราะอะไร เพราะเมื่อวานนางทำให้จวินมู่หลานเสียหน้าขนาดนั้น ด้วยนิสัยของจวินมู่หลานจะยอมให้เรื่องนี้จบลงได้อย่างไร