ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 273

ถูกต้อง มันเป็นอาการป่วย ซูจื่ออวี๋ฟันธงได้เลยว่า รัชทายาทแห่งหนานเจียงผู้นี้สุขภาพไม่แข็งแรง

ดวงตาของซูจื่ออวี๋เบิกกว้างในทันที นางเข้าใจความหมายของจวินมู่เหนียนในทันใด

หรือว่าจวินมู่เหนียนก็รู้มาก่อนว่าสุขภาพของรัชทายาทแห่งหนานเจียงไม่แข็งแรง ดังนั้นจึงเลือกให้เขาแต่งงานกับซูจื่อหยวน? เช่นนี้ไม่เพียงแค่ให้ซูจื่อหยวนออกเรือนไปแดนไกล แต่ยังจะทำให้ซูจื่อหยวนแต่งงานได้ไม่นานก็เป็นหม้าย ชีวิตของนางในให้หลังต้องถือพรหมจรรย์ต่อรัชทายาทที่จากไปก่อนวัยอันควร

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้แล้ว ซูจื่ออวี๋ไม่ได้คิดว่าจวินมู่เหนียนจะใจไม้ไส้ระกำ แต่นางกลับคิดว่าชายคนนี้มีพุงสีเข้มน่ารัก

ดูเหมือนว่าเขายังคงคิดจริงจังที่จะแลกเปลี่ยนการแต่งงาน เขาไม่ได้ลงมือติดต่อตระกูลซูด้วยตัวเอง เพราะเกรงว่าจะได้รับการลงโทษจากฝ่าบาท

“โอ้! ท่านแม่ นก นกตัวใหญ่! ท่านแม่ มันมีหลายสี สีเยอะมาก!”

เสียงเล็กๆของเด็กผู้หญิงขัดจังหวะความคิดของซูจื่ออวี๋ ซูจื่ออวี๋หันมองไปตามเสียง นางเห็นเด็กผู้หญิงอายุสามสี่ขวบยืนอยู่ต่อหน้าฝูงชนยกมือขึ้นมาและชี้ไปที่หลังคาทรงกลมของรถม้าอย่างตื่นเต้นมีความสุข

ซูจื่ออวี๋มองตามที่นางชี้และนางก็เห็นในทันใดว่านกแก้วบนหลังคานั้นมีชีวิตจริงๆ

ในตอนที่มองจากไกลๆ มันเหมือนกับจะไม่ขยับ ซูจื่ออวี๋ยังคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ของตกแต่ง คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีชีวิต

นกแก้วตัวนั้นดูเหมือนจะตกใจกับเสียงเด็กคนนั้น มันกระพือปีกร้องออกมา ก่อนที่มันจะหุบลงช้าๆ สีสันมันช่างดูสวยงามน่าดูชม

ฝูงชนต่างพากันชื่นชม เห็นได้ชัดเจนว่านกแก้วชนิดนี้ไม่เคยพบเห็นในตงโจวมาก่อน