ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 291

เสี่ยวเอ้อร์มองคนรอบๆ พบว่าไม่มีใครให้ความสนใจกับพวกเขา ดังนั้นเสี่ยวเอ้อร์จึงลดเสียงลงแล้วกล่าวว่า “ทูตจากแคว้นหนานเจียงมาที่ตงโจวครานี้นำสมบัติมาสามอย่าง ได้แก่ นกหนึ่งตัว กล่องเครื่องหอม รูปภาพ ผู้ดูแลร้านของข้าบอกว่า หากแม่นางอยากได้ปิ่นไม้ทองอันนี้ ก็ไปนำภาพมาแลก”

ซูจื่ออวี๋มองเสี่ยวเอ้อร์ด้วยความตะลึง คิดว่าตัวเองฟังผิดไป นั่นเป็นเครื่องบรรณาการจากหนานเจียง นางต้องมีกี่หัวถึงจะกล้าไปขโมย?

เมื่อเสี่ยวเอ้อร์เห็นสีหน้าลำบากใจของซูจื่ออวี๋ เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “แม่นาง หรือไม่ท่านลองดูอย่างอื่นดีไหม ในร้านของพวกเรามีปิ่นอยู่ไม่น้อย”

ซูจื่ออวี๋เม้มปากแล้วพูดว่า “ข้ายอมรับคำขอของพวกเจ้า แต่เจ้าต้องให้เวลาข้าหน่อย อย่าได้เอาของไปให้คนอื่น”

เสี่ยวเอ้อร์พยักหน้าแล้วพูดว่า “ผู้ดูแลร้านบอกแล้ว ให้เวลาครึ่งเดือน”

ครึ่งเดือน ทูตจากหนานเจียงน่าจะทำงานของแคว้นเสร็จแล้วก็จะเดินทางกลับหนานเจียง เวลาเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว

หลังจากซูจื่ออวี๋พยักหน้าตอบรับ นางก็หันหลังเดินจากไป

......

ตกเย็น ในห้องโถงด้านหลังหออัญมณีหลิงหลง

ในเวลานี้ ผู้ดูแลร้านกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น รายงานสถานการณ์ให้กับชายชุดดำตรงหน้า

“นายท่าน พบปิ่นไม้อูจินแล้วหนึ่งด้าม คนที่มาแลกน่าจะเป็นจอมยุทธในยุทธภพ ข้าส่งคนไปตรวจสอบอย่างลับๆ เขาไปพักที่หอแปดสมบัติขอรับ”

มือที่ถือปิ่นอยู่ของชายชุดดำที่ถูกเรียกว่านายท่านก็หยุดชะงัก จากนั้นก็ถามว่า “อ๋อ? หอแปดสมบัติ? คนจากราชสำนักหรือ?”