ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 323

วันนี้เป็นเทศกาลแข่งเรือมังกร ทำให้เมืองหลวงของตงโจวตะวันออกคึกคักมาก ฮ่องเต้เจาเหวินได้จัดการแข่งเรือมังกรที่แม่น้ำฮ่วนหลิง มันเป็นประเพณีที่ยิ่งใหญ่ของต้าโจว

ถึงแม้ประชาชนคนธรรมดาจะไม่สามารถรับชมใกล้ๆได้ แต่ก็ยังร่วมสนุกอยู่รอบนอกได้

ดังนั้นวันนี้จึงมีผู้คนออกมาพลุกพล่าน รถม้าก็ยังถูกฝูงชนทำให้เคลื่อนที่ได้อย่างเชื่องช้า

จวินมู่เหนียนพาซูจื่ออวี๋ออกมาตั้งแต่เช้าตรู่ แต่เมื่อมาถึงแม่น้ำฮ่วนหลิงก็เข้าสู่ยามเฉินแล้ว

เมื่อลงจากรถม้า ซูจื่ออวี๋ก็เห็นเหล่าคุณหนูมากหน้าหลายตาจากตระกูลสูงศักดิ์หลากหลายตระกูล ทุกคนต่างกล่าวทักทายกัน ดูคึกคักเหลือเกิน

ซูจื่ออวี๋ไม่มีเพื่อนฝูงและนางคร้านที่จะเสแสร้งทุกคน แต่“พี่น้องที่แสนดี”ของนางก็ทนไม่ได้ที่จะเข้ามายั่วแหย่นาง

คุณหนูใหญ่อย่างซูจื่อหยวนพาซูจื่อเยียนและซูจื่อเยว่เดินเข้ามาหานาง ใบหน้าของทั้งสามคนเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยน ทำให้ไม่มีใครสามารถจับผิดได้

ซูจื่อหยวนมองซูจื่ออวี๋ก่อนที่จะมองไปด้านหลังของซูจื่ออวี๋ แต่นางกลับพบว่าไม่มีแม้แต่เงาของจวินมู่เหนียน ซูจื่อหยวนผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ปรับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว นางยิ้มให้ซูจื่ออวี๋และกล่าวว่า “น้องสาม ช่วงนี้เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

ซูจื่อเยียนก็ได้ถามขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ใช่สิ น้องสาม ตั้งแต่พวกเราออกเรือนไปก็ไม่ได้พบหน้ากันเลย เจ้าอยู่ที่จวนฉินอ๋องสบายดีหรือไม่? ข้าเกรงว่าฝ่าบาทฉินอ๋องจะมีใจแต่ไร้สมรรถภาพบนเตียง”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูจื่อเหยียนได้ปิดปากหัวเราะ ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความกระแนะกระแหน

ซูจื่ออวี๋หัวเราะเย้ยหยัน “คงจะดีกว่าพี่รอง เพราะฉินอ๋องเอ็นดูข้าคนเดียว”　

ซูจื่ออวี๋มองไปยังซูจื่อเยว่ที่กำลังก้มหน้าทำตัวไม่มีปากมีเสียง แต่ภายในใจนั้นหัวเราะเยาะออกมาอย่างอดไม่ได้่

ซูจื่อเยียนผู้นี้ภายนอกดูฉลาดแต่จริงๆแล้วโง่เขลา