ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 324

หนานหยวนหรัวขมวดคิ้วว่า “เจ้าอยากจะพูดอะไร จะบอกว่าอ๋องฉินของพวกเจ้าเก่งงั้นหรือ? ไม่ว่าอ๋องฉินจะเก่งแค่ไหน การแข่งเรือมังกรก็เน้นให้ทุกคนร่วมมือกัน ด้วยกำลังของตนเองเพียงอย่างเดียว ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงคลื่นที่โหมซัดสาดอย่างบ้าคลัง่ได้”

ซูจื่ออวี๋ส่ายหัวกล่าวว่า “ไม่ อ๋องฉินเก่งกาจ แม้ว่าจะเป็นหนึ่งในเหตุผล แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่สำคัญที่สุด”

หนานหยวนหรัวมองไปที่ซูจื่ออวี๋อย่างระมัดระวัง อยากรู้ว่านางกำลังเล่นบ้าอะไรอยู่กันแน่

ซูจื่ออวี๋หัวเราะเบาๆ แล้วกล่าวว่า “เหตุผลที่ทหารแคว้นของข้าแข็งแกร่ง เพราะกฎหมายแคว้นตงโจวกำหนดว่าแม่ทัพที่พ่ายแพ้จะไม่มีการนิรโทษกรรม ดังนั้นสงครามใหญ่ทุกครั้งจะเตรียมตัวให้พร้อมอย่างดี ทุกครั้งที่ส่งทหารไปออกรบ พวกเขาจะมีความมั่นใจ การทำสงครามทุกครั้ง ชัยชนะอยู่ในมือ การปล้นสะดมทุกครั้งจะต้องชนะ เช่นเดียวกับวันนี้ ตงโจวของเราจะไม่แพ้แน่นอน เพราะข้าซูจื่ออวี๋ ไม่เคยเดิมพันในเรื่องที่ไม่มีความมั่นใจ”

หนานหยวนหรัวโมโหซูจื่ออวี๋มาก นางจึงพูดด้วยความโกรธว่า “เจ้าช่างพูดจาใหญ่โตจริงๆ อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ จวนอ๋องฉินไม่มีเรือมังกรเลย เรือมังกรที่เข้าร่วมการแข่งขันในวันนี้เป็นเรือเก่าอ๋องแปดใช้เมื่อหลายปีก่อน เจ้าพูดจาไร้ยางอายที่นี่ เพราะอยากจะใช้วิธีที่น่ารังเกียจต่อข้าหรือ? ข้าจะบอกเจ้านะ ฝันไปเถอะ!”

ซูจื่ออวี๋มองหนานหยวนหรัวอย่างหงุดหงิดไปพักหนึ่ง เอ่ยอย่างหยิ่งผยอง “แข่งกับเจ้า ไยต้องใช้เรือใหม่ล่ะ”

หนานหยวนหรัวโกรธซูจื่ออวี๋อย่างมาก นางพูดขึ้นมาทันทีว่า “ได้ ในเมื่อแพ้สงครามแล้วก็ต้องตาย เช่นนั้นวันนี้ข้าก็จะเดิมพันกับเจ้าด้วย ถ้าพวกเจ้าแพ้ เจ้าก็จะฆ่าตัวตายทันทีใช่หรือไม่?”

ฆ่าตัวตาย?

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็เงียบลงทันที มองไปที่หนานหยวนหรัวและซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋โบกมือแล้วพูดว่า “เลิกพูดเรื่องไร้ประโยชน์ได้แล้ว แม้ว่าเจ้าจะแพ้ เจ้ามีฐานะองค์หญิงหนานเจียง ฮ่องเต้แคว้นตงโจวของข้าไม่มีทางให้เจ้าเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องมาโต้เถียงอย่างไร้ยางอายอยู่ที่นี่ ถ้าเจ้าอยากพนันด้วยชีวิตกับข้าจริงๆ งั้นก็ส่งเยาเตาออกมา เขาทำร้ายคนของข้า ถ้าวันนี้พวกเจ้าแพ้ ให้เขาไปตายก็พอแล้ว”

หนานหยวนหรัวตะลึงงัน เหมือนไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้ แต่เมื่อเผชิญกับการยั่วยุของซูจื่ออวี๋ นางไม่มีเหตุผลที่จะถอยกลับ

แม่น้ำฮ่วนหลิงกว้างมาก ทั้งทางทิศตะวันออกและตะวันตก ตอนนี้มีเก้าอี้มังกรของฮ่องเต้จาวเหวินวางอยู่บนชายฝั่งทางเหนือ และด้านข้างทั้งซ้ายและขวาก็เป็นที่นั่งของขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊

ส่วนเหล่าสตรีที่พระสนมของฮ่องเต้พามาด้วยก็นั่งอยู่บนฝั่งใต้ หันหน้าไปทางฝ่ายบุรุษที่อยู่ไกลๆ แต่มองไม่เห็นหน้าตาของกันและกัน ถือว่าเป็นการป้องกันระหว่างชายหญิง

จริงๆ แล้วจวินมู่เยว่ควรจะแบ่งฝั่งกับซูจื่ออวี๋ แต่เขากังวลว่าองค์หญิงหนานเจียงและเยาเตาจะแอบเล่นสกปรกอะไร เขาจึงไม่ได้ไปที่ชายฝั่งทางเหนือ แต่นั่งข้างซูจื่ออวี๋

ถึงอย่างไรเหล่าองค์ชายส่วนใหญ่จะลงเรือแข่งขัน แม้ว่าฮ่องเต้จะไม่เห็นเขา ก็ไม่รู้สึกแปลกอะไร

เวลานี้เรือมังกรมากกว่าสิบลำหยุดอยู่ มีสีแตกต่างกัน แต่มีขนาดเท่ากัน มีทั้งของท่านอ๋องหลายคนและลูกหลานของชาติตระกูลสูงศักดิ์