ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 325

เรือมังกรมีความยาวประมาณสิบจั้ง และเรือมังกรแต่ละลำมีมือสามสิบสองคนนั่งกันสองฝั่ง และมือกลองยืนอยู่ที่หัวหัวเรือมังกร ปกติแล้วเหล่าท่านอ๋องจะเป็นคนตี

นอกจากนี้ ตำแหน่งสุดท้าย จะมีกองมังกรขนาดใหม่ กองมังกรวางราบกับพื้น กองใหญ่ใช้โครงไม้รองรับ เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณเก้านิ้ว เห็นได้ชัดว่ากองเรือลำไหนได้ตีกลองมังกรเป็นลำแรก ลำนั้นก็จะชนะ

วันนี้มีเรือค่อนข้างน้อย แต่ในพริบตาเดียวซูจื่ออวี๋ก็ยังมองเห็นจวินมู่เหนียนในชุดรัดรูปสีเข้มทั้งตัว ทั้งที่ระยะห่างของทั้งสองไกลจนมากจนไม่สามารถมองเห็นตาและจมูกได้ แต่ซูจื่ออวี๋กลับรู้สึกว่าจวินมู่เหนียนกำลังมองนาง

ไม่ใช่แต่มองอย่างเดียว แต่ดูเหมือนว่ากำลังบอกนางว่า “วางใจเถอะ”

ซูจื่ออวี๋เห็นเรือของจวินมู่เหนียนไม่ได้ต่างจากคนอื่น ก็สบายใจขึ้น แต่จวินมู่เหนียนนั่งอยู่บนรถเข็นไม่สามารถตีกลองได้

ซูจื่ออวี๋ถามว่า “ท่านอ๋องแปด มือกลองเป็นใครหรือ?”

จวินมู่เยว่พูดขณะกินผลไม้ “เทียนชิง เจ้าเห็นบนเรือนั่น ต่างก็เป็นองครักษ์เงาของอ๋องฉิน”

ซูจื่ออวี๋กล่าวด้วยความกังวล “แล้วพวกเขาเคยแข่งเรือมังกรหรือไม่?”

จวินมู่เยว่กัดฟันกล่าวด้วยรอยยิ้ม “อาซ้อน้อย อย่ากังวลไปเลยนะ พี่เจ็ดไม่เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้ แต่ตั้งแต่เล็กจนโต เขาไม่เคยทำของที่อยากได้หลุดมือ”

มุมปากของซูจื่ออวี๋กระตุก เหตุใดนางถึงรู้ว่าจวินมู่เยว่เอานางรวมเข้าไปในคำว่า “ของที่อยากได้” ด้วย?

ซูจื่ออวี๋มองไปที่หนานหยวนหรัว เรือมังกรทั้งหมดอยู่ต่อหน้าทุกคน มีเพียงเรือของหนานหยวนหรัวเป็นสีแดงสด สีสันสดใสเหมือนกำลังจะส่งคนไปแต่งงาน

และมีเพียงเรือมังกรของหนานหยวนหรัว ที่มือกลองเป็นผู้หญิง

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วกล่าวว่า “ไม่น่าล่ะเขาถึงอยากได้เรือมังกรของอ๋องแปด ซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างเขากับท่านอ๋องรอง เมื่อถึงเวลานั้น อ๋องรองและอ๋องสี่ออกตัวแรงพร้อมกัน กระแสน้ำจะพัดแรงระหว่างช่องว่างของเรือทั้งสองลำ เรือที่อยู่ตรงกลางก็ยากที่จะฝ่าเข้าไปได้”

จวินมู่เยว่เอ่ยด้วยความประหลาดใจ “อาซ้อน้อยก็เข้าใจการแข่งเรือมังกรด้วยหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ส่ายหน้าอย่างจนใจ “ข้าไม่เข้าใจการแข่งขันเรือมังกร ข้าเข้าใจว่ามีคนมีเจตนาร้าย”

ซูจื่ออวี๋ยังคงมองเรือมังกรต่างๆ และพบว่าบนหัวมังกรของเรือมังกรแต่ละลำนั้นฝังด้วยไข่มุกตงจูจริงๆ ส่วนใหญ่เป็นสีขาว และมีสีทองด้วย มีเพียงบนเรือมังกรของจวินมู่เหนียนเท่านั้นที่เป็นไข่มุกตงจูหนึ่งคู่

ซูจื่ออวี๋ตะลึงงันครู่หนึ่ง ไม่คิดเลยว่าจวินมู่เหนียนจะใช้ไข่มุกตงจูสีดำนั้นจริงๆ

ซูจื่ออวี๋เพิ่งจะคิดได้ ก็ได้ยินจวินมู่เยว่ก็เอ่ยว่า “เฮ้อ อาซ้อน้อย ดูหัวมังกรของพี่เจ็ดสิ ไข่มุกคู่นั้น เป็นไข่มุกตงจูสีดำ ไม่รู้ว่าพี่เจ็ดคิดอะไร สีดำที่ไม่สว่างเช่นนี้ กลัวว่าจะไม่มีข้อได้เปรียบอะไรแล้ว”