ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 327

วันนี้ดูการแข่งขันด้วยกันกับฮ่องเต้จาวเหวิน ไม่มีสตรีคนใดกล้าส่งเสียงดัง แต่มันก็เป็นการแข่งขันที่น่าตื่นเต้น จึงเลี่ยงแอบกระซิบกระซาบกันไม่ได้

“พระเจ้า พวกเจ้าดูนั่นสิ เรือมังกรทองที่นำหน้าอยู่นั่นเป็นของท่านอ๋องรองหรือไม่?”

“ใช่ๆ เป็นเรือของท่านอ๋องรองจริงๆ ไอ๊หยา เจ้าก็เห็นว่าวรยุทธ์ของเขาดีขนาดไหน!”

“แล้วที่สองนั่นก็เป็นของท่านอ๋องสี่ ท่านอ๋องสี่ได้ที่หนึ่งทุกปี ทำไมวันนี้เขาถึงตามหลังท่านอ๋องรองเล่า?”

“เจ้าจะไปรู้อะไร การแข่งเรือมังกรพิถีพิถันเรื่องการออกแรงทีหลัง ท่านอ๋องฉียังไม่เริ่มออกแรงเลยนะ”

“เฮ้อ องค์หญิงหนานเจียงคนนั้นก็ไม่เลวเหมือนกัน องอาจไม่แพ้บุรุษ ถึงขั้นได้ที่สามเชียว”

......

การพูดคุยดังอยู่ข้างหูไม่หยุด ดูคึกคักอย่างเห็นได้ชัด

“เอ๋? แล้วเรือมังกรสีดำลำนั้นเป็นเรือของใครกัน? จิ๊ๆๆ รั้งท้ายมาก” จากนั้นก็เป็นเสียงดูถูกของซูจื่อเยียน ทุกคนมองไปที่เรือสีดำที่อยู่ข้างหลัง

“ดูเหมือนจะเป็นเรือของจวนอ๋องฉินหรือเปล่านะ?” ซูจื่อหยวนพูดอย่างใจเย็น ตอนที่พูดนางก็ไม่ลืมเหลือบมองซูจื่ออวี๋ หลังจากนางพูดจบ ก็พบว่าร่างกายของซูจื่ออวี๋แข็งทื่อไปชั่วขณะ

หลังจากซูจื่อเยียนเห็นเช่นนั้นก็หัวเราะออกมา “เฮ้อ ต่อให้ท่านอ๋องฉินจะร่างกายพิการแต่ก็ยังใจสู้ ถึงอย่างไรสภาพเขาก็เป็นเช่นนั้น ต่อให้แพ้ก็ไม่เสียหายอันใด ใครจะไปแข่งกับคนพิการได้เล่า”

ไม่รอให้ซูจื่ออวี๋เอ่ยตำหนิ เป่ยเยว่จวิ้นจู่จวนอ๋องอันชินคนนั้นก็ทนไม่ได้

อันเป่ยเยว่พูดออกมาด้วยความโกรธ “พระชายารองซู ท่านอ๋องรองไม่เคยสอนเจ้าหรือว่าปลาหมอมันจะตายเพราะปาก? ท่านอ๋องฉิน เจ้าคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์วิจารณ์ได้หรือ?”