ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 329

ซูจื่ออวี๋ไม่มีเวลาอธิบายมากนัก ได้แต่รีบพูดว่า “เจ้ารีบไป รีบลอยไปที่เรือแล้วบอกท่านอ๋อง ว่าหางเรือมังกรสีฟ้าด้านหน้าและหัวเรือมังกรสีเหลืองลำที่อยู่ด้านหลัง มีคมมีดและเลื่อยเหล็กฝังอยู่ หากกระแทกเข้าไป เรือมังกรของเขาต้องถูกผ่าออกทันทีแน่”

หากความเร็วของเรือเร็วพอ ฟันเลื่อยอาจผ่าเรือมังกรทั้งลำออกเป็นสองท่อนได้ อันตรายกับมือพายและมือกลองบนเรือมังกรมาก

เมื่อได้ยินซูจื่ออวี๋พูดเช่นนั้น จวินมู่เยว่ก็เริ่มร้อนใจ แต่เมื่อเขานึกถึงคำสั่งของจวินมู่เหนียนที่กำชับเขา เขาจึงพูดอย่างหนักแน่น “พี่เจ็ดต้องมีทางแน่นอน”

“จะมีทางอะไรได้ ใกล้จะชนอยู่แล้ว เจ้าไม่เห็นหรือ รีบไปเร็วสิ!” ซูจื่ออวี๋ร้อนใจอย่างมาก แต่จวินมู่เยว่กลับไม่ขยับ

เมื่อเห็นท่าทางกระวนกระวายของซูจื่ออวี๋ จวินมู่เยว่ก็รีบอธิบายว่า “หากมีคนเพิ่มเข้าไปบนเรืออีกในเวลาแบบนี้ เช่นนั้นก็เท่ากับสละสิทธิ์แล้ว”

ดวงตาของซูจื่ออวี๋เบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ นางรีบถามว่า “เจ้า...สรุปแล้วชัยชนะหรือชีวิตที่สำคัญกว่ากัน?”

จวินมู่เยว่ตอบกลับไปโดยไม่คิด “ในสายตาของพี่เจ็ด ชีวิตของอาซ้อน้อยสำคัญกับเขามากกว่า อาซ้อน้อยเดิมพันด้วยชีวิต หวังว่าเขาจะชนะ เช่นนั้นเขาก็ต้องชนะให้ได้”

!!!

ซูจื่ออวี๋บอกไม่ถูกว่าตอนนี้ตนรู้สึกอย่างไร รู้สึกแค่ว่าหัวใจตนถูกโจมตีอย่างหนัก ทั้งเจ็บปวดและทรมาน

“โอ๊ย”

“พระเจ้า!”

“ชนแล้ว ชนแล้ว! ใกล้จะชนแล้ว!”

......

เสียงอุทานตกใจของทุกคนดึงความสนใจของซูจื่ออวี๋และจวินมู่เยว่ให้มองไปที่แม่น้ำอีกครั้ง

เรือมังกรสามลำเรียงตัวกันเป็นแถว ระยะห่างกันเพียงสองหรือสามคืบเท่านั้น

อยู่ๆ ก็เห็นว่าเสียงกลองของเรือมังกรสีฟ้านั้นหยุดลง และเรือก็หยุดแล่นเช่นกัน! แต่เรือมังกรสีเขียวที่อยู่ข้างหลังกลับตีกลองให้เร็วขึ้น และเรือมังกรก็เร่งความเร็วขึ้น!