ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 333

การแข่งขันมาถึงช่วงท้าย จวินมู่เหนียนฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ เพื่อเอาชนะสิ่งกีดขวาง ในที่สุดก็ไปถึงตำแหน่งที่สี่อย่างรวดเร็ว

อันดับที่หนึ่งยังคงเป็นอ๋องรองจวินมู่หลาน อันดับที่สองก็คือองค์หญิงหนานเจียงหนานหยวนหรัว และอันดับที่สามคืออานเป่ยซาน ซื่อจื่อจวนอานชินอ๋อง เรือมังกรสองเราแล่นไปอย่างสูสี ไม่สามารถห่างจากกันได้ ยังแยกไม่ออกว่าใครก่อนใครหลัง

และตามหลังมาติดๆ คือเรือมังกรของอ๋องฉินจวินมูเหนียน

ในขั้นตอนนี้ของการแข่งขัน ทุกคนต่างก็แข่งขันกันตาต่อตาฟันต่อฟัน ไม่มีใครยอมเสียเวลาไปลงมือกับคู่แข่งอีก

เพราะหากไม่ระวัง ไม่เพียงแต่เอาชนะศัตรูไม่ได้แต่ยังเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในนั้นด้วย และสุดท้ายก็ลำบากตัวเอง ได้ไม่คุ้มเสีย

ดังนั้นดูเหมือนว่าตอนนี้คือเวลาที่ทุกคนจะต้องแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตนออกมาแล้ว

จวินมู่เยว่มองดูเรือของจวินมู่เหนียนที่ค่อยๆ เข้าไปใกล้เรือมังกรข้างหน้ามากขึ้น เขากลับไปนั่งที่ของตัวเองแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ดึงแขนเสื้อของซูจื่ออวี๋เพื่อส่งสัญญาณให้นางสงบใจ

จวินมู่เยว่กล่าวว่า “อาซ้อน้อย นั่งลงดูเถอะ ถึงช่วงสุดท้ายแล้ว น่าจะไม่มีอะไรพิลึกเกิดขึ้นแล้วล่ะ”

ซูจื่ออวี๋ยังคงกังวลเล็กน้อย นางค่อยๆ นั่งลงแล้วพูดว่า “หนานหยวนหรัวนั่น ไม่รู้ว่าจะเล่นสกปรกอะไรหรือไม่ ท่านเห็นแล้วนี่ นางรักษาระยะห่างจากที่หนึ่งอย่างจวินมู่หลานได้อย่างมั่นคง จวินมู่หลานเพิ่มความเร็ว นางก็เร็วตาม พอจวินมู่หลานช้าลง นางก็ช้าด้วย ไม่มีการรีบร้อนแซงไปข้างหน้า ข้าว่าเรื่องนี้มันมีบางอย่างผิดปกติ”

จวินมู่เยว่ยัดส้มเข้าปาก เคี้ยวไปพูดไปว่า “เก็บแรงไว้เถอะ เพราะยังไงซะ การตีกลองมังกรก็เป็นงานที่ต้องใช้แรงมาก เจ้าเป็นสตรี ต้องตีไม่หยุดเช่นนั้นไม่ใช่งานง่าย ดังนั้นเก็บแรงเอาไว้ ให้ถึงตอนสุดท้ายที่จะตีกลอง ถือเป็นกลยุทธ์ที่สมเหตุสมผล”