ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 363

จวินมู่เหนียนกังวลว่าหากตระกูลหรวนถูกปรักปรำ เช่นนั้นคนที่ปรักปรำตระกูลหรวนก็คือฮ่องเต้ ฮ่องเต้สั่งประหารคนในตระกูลหรวนทั้งหมดหนึ่งร้อยสามสิบเจ็ดชีวิต หากเป็นคดีที่ตัดสินผิดจริง แล้วซูจื่ออวี๋เป็นลูกหลานตระกูลหรวน เมื่อถึงเวลานั้นซูจื่ออวี๋จะเผชิญหน้ากับจวินมู่เหยียนได้อย่างไร?

เทียนชิงขมวดคิ้วบอกว่า

“ท่านอ๋องคิดจะปิดบัง...”

จวินมู่เหนียนพูดขัดเทียนชิงขึ้นมา บอกว่า

“เรื่องราวยังไม่ชัดเจน พูดไม่ได้ว่าปิดบัง ข้าแค่หวังว่า อยากจะรู้วความจริงทั้งหมดก่อนนาง แล้วค่อยใช้วิธีที่เหมาะสมที่สุดบอกความจริงที่สมควรรู้แก่นาง”

หรือพูดอีกอย่างก็คือ จวินมู่เหนียนอยากจะควบคุมสิ่งที่ซูจื่ออวี๋สามารถมองเห็น สามารถได้ยิน สามารถรับรู้ทั้งหมด

เทียนชิงพยักหน้า บอกว่า

“ข้าน้อยเข้าใจแล้ว”

——

ร้านอัญมณีหลิงหลง

ซูจื่ออวี๋นำภาพวาดที่จวินมู่เหนียนให้นาง พร้อมกับไข่มุกตงจูสองเม็ดมาที่ร้านอัญมณีหลิงหลง

เสี่ยวเอ้อที่ร้านแปลกใจกับสิ่งที่ซูจื่ออวี๋ครอบครองเล็กน้อย บอกว่า

“คุณหนูกรุณารอก่อน ข้าน้อยต้องนำไปให้เถ้าแก่ดูก่อน”

ซูจื่ออวี๋ไม่ได้ห้าม นางปล่อยให้เสี่ยวเอ้อเข้าไปด้านใน

จะว่าไปก็บังเอิญ เถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลังของร้านอัญมณีหลิงหลงที่ปกติไม่อยู่ที่ร้าน วันนี้กลับอยู่หลังร้านโดยบังเอิญ

เมื่อได้ยินเสี่ยวเอ้อบอกว่าซูจื่ออวี๋นำรูปวาดหยกเจี๋ยจื่อมาแลกปิ่นปักผมไม้อูจิน เถ้าแก่ผู้นั้นตกใจเล็กน้อย แต่ที่ยิ่งกว่าคือประหลาดใจ

เถ้าแก่ผู้อยู่เบื้องหลังบอกว่า

“นำมาให้ข้าดูสิ”

เสี่ยวเอ้อรีบยื่นภาพวาดให้ เมื่อเถ้าแก่เปิดออกดู ถึงกับทำให้เขาเบิกตาโตทันที

ตรงที่เถ้าแก่อยู่มีผ้าม่านกั้นอยู่ ทำให้ใบหน้าถูกบดบัง เสี่ยวเอ้อจึงมองเห็นใบหน้าเถ้าแก่ไม่ชัด แต่เมื่อดูจากร่างกายที่แข็งค้างของเขา ทำให้เสี่ยวเอ้อเดาได้ไม่ยากว่าเถ้าแก่อยู่ในอารมณ์ใด

เสี่ยวเอ้อถามว่า