ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 364

ตอนแรกซูจื่ออวี๋ชะงักไป ผ่านไปสักครู่จึงนึกขึ้นได้ ป๋ายหลี่เชียนซางเคยบอกว่า เขาเปิดร้านเครื่องประดับไว้ข้างร้านอัญมณีหลิงหลง

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าป๋ายหลี่เชียนซางคิดยังไง ถึงได้มาเปิดร้านที่ข้างร้านอัญมณีหลิงหลงอันมีชื่อเสียง ไม่กลัวตัวเองจะขาดทุนจนล้มละลายหรืออย่างไร?

ซูจื่ออวี๋เบะปาก เดิมไม่อยากจะสนใจป๋ายหลี่เชียนซาง แต่จู่ๆนางคิดถึงเรื่องที่เอกสารในศาลต้าหลี่ถูกเผาวอดจนหมด

ซูจื่ออวี๋อดคิดไม่ได้ ในเมื่อป๋ายหลี่เชียนซางเองก็กำลังสืบเรื่องของตระกูลหรวน ไม่แน่เขาอาจจะมีวิธีอื่น

ซูจื่ออวี๋เม้มปากพร้อมทั้งถือชายกระโปรงเดินไปร้านดั่งปรารถนาที่กำลังตกแต่งอยู่

“ใช่ๆ ทางซ้ายสูงอีกนิด สูงอีกนิด โอ๊ย สูงเกินไปแล้ว ต่ำอีกหน่อย ต่ำลงอีกนิด ดี! พวกเจ้าสองคนนำแจกันดอกไม้ไปวางไว้ตรงทางเข้า ระวังด้วย อย่าทำให้เสียหาย!”

พอเดินเข้าร้าน ซูจื่ออวี๋ก็ได้ยินเสียงป๋ายหลี่เชียนซางสั่งการคนจัดแจงของในร้าน

เมื่อพนักงานคนหนึ่งเห็นซูจื่ออวี๋เดินเข้ามา จึงบอกว่า

“คุณหนู ท่านมาเร็วเกินไปแล้ว ร้านดั่งปรารถนาของพวกเราเปิดพรุ่งนี้”

ป๋ายหลี่เชียนซางได้ยินดังนั้น จึงหันไปตามเสียง แล้วก็พบกับซูจื่ออวี๋ที่งดงามในทันที

ป๋ายหลี่เชียนซางตาลุกวาว รีบบอกว่า

“ไม่เร็ว ไม่เร็ว เมื่อหญิงสาวมี่งดงามมาเยือนร้านของข้า เป็นเรื่องที่พอดีเสมอ”

ซูจื่ออวี๋อดใจไม่กลอกตาใส่เขา บอกว่า

“ข้า...”

ยังไม่ทันที่ซูจื่ออวี๋จะได้พูดจบ ป๋ายหลี่เชียนซางกลับพูดเสียงต่ำ

“ด้านหลังเจ้ามีหางอยู่ มีอะไรเข้ามาแล้วค่อยว่ากัน”

มีหางหรือ? ซูจื่ออวี๋ตกใจ ความหมายของป๋ายหลี่เชียนซางคือมีคนสะกดรอยตามนาง? !

ยังไม่ทันที่ซูจื่ออวี๋จะรู้สึกตัว ป๋ายหลี่เชียนซางพูดเสียงดังว่า

“แม่นางอยากดูกำไลหยกหรือ? ที่นี่วุ่นวายเกินไป เชิญแม่นางไปด้านหลังดีกว่า เด็กๆ เตรียมน้ำชา”

“ได้เลยขอรับ”