ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 375

ในขณะที่ซูจื่ออวี๋กำลังตกตะลึง จวินมู่เหนียนก็นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับนางที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา

หัวใจของซูจื่ออวี๋เต้นแรง แล้วรีบพูดว่า “ท่านอ๋อง ข้า...ข้ายังไม่ได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะ”

จวินมู่เหนียนเลิกคิ้วเอ่ยหยอกล้อ “ทำไม? พระชายาอยากจะเล่นสวีทหวานกับข้าก่อนไม่ใช่หรือ? เหมือนคืนเทศกาลส้างซื่อวันนั้นหรือ?”

ซูจื่ออวี๋สูดลมหายใจ ทั้งสองคนอยู่ในสระบัวในเทศกาลส้างซื่อ และคืนนั้นก็เกือบจะกลายเป็นสามีภรรยากันจริงๆ พอมองย้อนกลับไปตอนนี้ ก็ยังทำให้คนหน้าแดงและใจเต้น

ซูจื่ออวี๋เบี่ยงหน้าหนี ไม่ได้มองจวินมู่เหนียน เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ท่านอ๋องฉวยโอกาส ยังจะมาพูดไม่คิดอีก”

จวินมู่เหนียนนอนอยู่ข้างๆ เงยหน้าขึ้นมองซูจื่ออวี๋ ขมวดคิ้วราวกับว่าเขากำลังครุ่นคิดคำพูดของซูจื่ออวี๋ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดเบาๆ ว่า “เจ้าไม่มีความสุขหรือ?”

ซูจื่ออวี๋หันหน้าไปมองจวินมู่เหนียน ใบหน้าเต็มไปด้วยความลำบากใจ นางจะตอบคำถามนี้ได้อย่างไร? หรือให้ตอบว่าไม่มีความสุขงั้นหรือ?

ในขณะที่ซูจื่ออวี๋กำลังจะพูดว่านางไม่มีความสุข ก็ได้ยินจวินมู่เหนียนเอ่ยด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ ว่า “ถ้าเจ้าไม่มีความสุข ข้าก็จะให้เจ้าฉวยโอกาสคืนเป็นอย่างไร?”

เป็นอย่างไร? แน่นอนว่าไม่!

ซูจื่ออวี๋รู้สึกว่าตัวเองได้เปรียบเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปร่างหน้าตาดีของจวินมู่เหนียนเหมือนกับยาพิษที่ดึงดูดคน และนางก็ถูกพิษและลุ่มหลงอยู่ในหมอก

ซูจื่ออวี๋หลับตา หายใจเข้าลึกๆ อยากจะเปลี่ยนหัวข้อพูดคุย

“ท่านอ๋อง เหตุใดถึงตกลงไปในน้ำตอนเทศกาลส้างซื่อเล่า?”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ความอ่อนโยนที่แผ่ออกมาจากร่างกายของจวินมู่เหนียนก็สลายไปในทันที

จวินมู่เหนียนที่นอนอยู่ข้างๆ ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยด้วยเสียงรังเกียจ “อานเป่ยเยว่!”