ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 409

ซูจื่ออวี๋ไม่ตอบรับ บางทีซื่อจี้อาจจะพูดถึก ของเพียงไม่ไปสวนชิวเยว่ทะเลสาบผิง ก็น่าจะผ่านเรื่องในครั้งนี้ไปได้

แต่ในเมื่อพวกนางวางแผนไว้แล้ว คงต้องมีวิธีที่ทำให้นางจำเป็นต้องไปที่นั่น

ซูจื่ออวี๋เคาะนิ้วบนโต๊ะแล้วครุ่นคิด

นางไม่ได้กลัวอันตราย เพราะทุกอันตรายล้วนมีโอกาส อย่างเช่นไม้กฤษณาร้อยปีนั่น

ด้วยสถานะของนางในตอนนี้ มีโอกาสไม่มากนักที่จะได้พบจวินมู่หลาน หากอยากได้ไม้กฤษณาร้อยปีก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

หากไปสวนชิวเยว่ทะเลสาบผิง ก็เป็นโอกาสที่ดีไม่ใช่หรือ ไม่แน่อาจจะมีโอกาสได้ประคำข้อมือไม้กฤษณามาครอง

ซูจื่ออวี๋ครุ่นคิด ไม่ได้รีบร้อนตัดสินใจ เรื่องนี้ยังต้องปรึกษากับจวินมู่เหนียนอีกครั้ง เพื่อไม่ให้เขาหาว่านางลงมือตามลำพังอีก

ซูจื่ออวี๋หันมองซื่อจี้ จากนั้นถามออกไปเถรตรงว่า

“เจ้าต้องการสิ่งใด?”

ซื่อจี้เอ่ยปากบอกว่า

“พระชายา หม่อมฉันอยากจะคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย หม่อมฉันไม่ขอสิ่งใด ขอให้พระชายาส่งตัวหม่อมฉันไปบ้านสวนนอกเมือง รอให้นายท่านกลับมาเมื่อใด หม่อมฉันค่อยกลับมา ดีหรือไม่เพคะ?”

ซูจื่ออวี๋เข้าใจ บ้านสวนที่ซื่อจี้เอ่ยถึง ไม่ใช่บ้านสวนของจวนเสนาบดีซู แต่เป็นบ้านสวนของจวนอ๋องฉิน

ต่อให้ฮูหยินซูร้ายกาจขนาดไหนก็คงไม่กล้ายุ่งกับจวนอ๋องฉิน

ซูจื่ออวี๋บอกว่า

“เจ้ารอข้าก่อน”

เมื่อพูดเสร็จ ซูจื่ออวี๋หันหลังเดินออกจากห้องรับแขก ผ่านไปสักครู่นางเดินออกมา พร้อมกับมือที่ถือสิ่งที่ดูคล้ายยาอยู่

ซื่อจี้เห็นดังนั้นตกใจไม่น้อย คิดว่าซูจื่ออวี๋คิดร้ายกับนาง แต่คิดไม่ถึงซูจื่ออวี๋จะบอกว่า

“บนตัวเจ้ามีถุงผ้าหรือไม่?”

ซื่อจี้ชะงักไปสักครู่ จากนั้นหยิบถุงผ้าออกมาจากหน้าอก ซูจื่ออวี๋เปิดปากถุงออก แล้วเทเศษเงินที่อยู่ด้านในออกมา คืนให้ซื่อจี้ จากนั้นนำยาใส่เข้าไปในถุงผ้า แล้วคืนให้ซื่อจี้

ซูจื่ออวี๋บอกว่า